Lechia Gdańsk
Z Historia Wisły
| Linia 28: | Linia 28: | ||
'''Stawka spotkań z Wisłą:''' mistrzostwa Polski, puchar Polski, II liga | '''Stawka spotkań z Wisłą:''' mistrzostwa Polski, puchar Polski, II liga | ||
| - | '''Inne:''' Wychowankami Lechii są [[Tomasz Dawidowski]] i [[Marek Zieńczuk]]. | + | '''Inne:''' Wychowankami Lechii są [[Tomasz Dawidowski]] i [[Marek Zieńczuk]]. Kibiców Lechii i Wisły łączą więzy przyjaźni. |
|-valign="top" | |-valign="top" | ||
| colspan=2 |<div style="text-align: center">'''INNE HERBY:'''</div><br> | | colspan=2 |<div style="text-align: center">'''INNE HERBY:'''</div><br> | ||
| Linia 49: | Linia 49: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
| - | |||
| - | |||
'''Biało - zielona Solidarność''' | '''Biało - zielona Solidarność''' | ||
Wersja z dnia 10:24, 7 sty 2009
HERB: Grafika:Lechia Gdańsk herb5.gif
LINKI:
|
Podstawowe dane: Kraj: Polska
Sukcesy: finał Pucharu Polski: 1955, 3. miejsce w rozgrywkach I ligi: 1956, Puchar Polski (jako III-ligowiec): 1983, Superpuchar Polski: 1983 Ciekawostki: Stawka spotkań z Wisłą: mistrzostwa Polski, puchar Polski, II liga Inne: Wychowankami Lechii są Tomasz Dawidowski i Marek Zieńczuk. Kibiców Lechii i Wisły łączą więzy przyjaźni. | ||||||||||||||
INNE HERBY:
| |||||||||||||||
Biało - zielona Solidarność
(...) W latach 1970-80 ukształtowało sie ostatecznie nieformalne środowisko kibiców, które w późniejszych latach nazwano szalikowcami, kibolami fanatykami czy jeszcze inaczej.
W okresie tym podobne zjawisko zaobserwowano także w innych dużych miastach wśród piłkarskiej widowni. Wielbiciele Lechii Gdańsk już wtedy wyróżniali się zakładając w 1973 roku pierwszy w Polsce "Klub Kibica". Inicjatorem tego przedsięwzięcia był znany później opozycjonista i dziennikarz Tomasz Wołek. Pierwszym prezesem klubu został Grzegorz Popielarz, w późniejszych latach aktywny działacz studencki, a wiceprezesem Donald Tusk.
W pamięci gdańskich kibiców z lat siedemdziesiątych utkwiło kilka wydarzeń, w których wyraźnie pojawiły się antypaństwowe (antykomunistyczne) akcenty.
Pierwsze takie zjawisko miało miejsce w rundzie wiosennej 1971 roku, kiedy Lechia walczyła o wejście do II ligi. O awansie miał zadecydować wyjazdowy mecz z Lechem Poznań, na który udało się ponad 1000 kibiców biało-zielonych. Spotkanie to po latach wspomina Mirosław Rybicki: "Podczas tego meczu sektory zajmowane przez kibiców Lechii były ściśle obstawione przez uzbrojone oddziały milicji. Atmosfera była bardzo napięta. Milicja urządziła swoistą antygdańską demonstrację siły. Nie chodziło o pilnowanie niesfornych kibiców, ale o zastraszenie fanów z Gdańska. Naszą odpowiedzią było wielokrotne skandowanie "Powtórzmy Grudzień". Po wydarzeniach z grudnia 1970 roku była to jedna z pierwszych dużych demonstracji antymilicyjnych.
Kolejna miała miejsce miejsce w roku 1974. Kibice Lechii podczas wyjazdowego meczu ze Stomilem Olsztyn, na widok zmasowanych oddziałów ZOMO na stadionie ponownie zaczęli krzyczeć "Powtórzmy Grudzień". Po meczu doszło do regularnych zamieszek i walk z milicją.
Trzecie wydarzenie miało miejsce rok później podczas potyczki z Widzewem w Gdańsku. Znowu był to mecz o awans do ekstraklasy. Padł wówczas remis 1:1, który niestety dawał promocję łódzkiej drużynie. Pod koniec zawodów piłkarskich milicja skatowała na oczach tysięcy młodego chłopaka, który wdarł się w pewnym momencie na płytę stadionu. Po spotkaniu doszło do wielogodzinnych walk z milicją. Ze stadionu przeniosły się one także na miasto. Pojawiły się antypereleowskie okrzyki, a milicja stawała się coraz bardziej znienawidzonym przez gdańskich kibiców organem państwowym.
Fragment pochodzi z książki "Biało - zielona Solidarność", autorstwa księdza Jarosława Wąsowicza.
Źródło: kibicewisly.pl
