Ludomir Mazurek

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 13: Linia 13:
W 1931 roku udał się do Sosnowca, gdzie otrzymał posadę instruktora wychowania fizycznego w miejscowym seminarium nauczycielskim, prowadził też wyjazdowe praktyki w Rabce i Wiśle. W 1932 roku w Sztokholmie ukończył profesjonalny kurs masażu leczniczego. Kolejne cztery lata spędził szkoląc nauczycieli na Śląsku i podnosząc swoje kwalifikacje. Powierzano mu liczne funkcje kierownicze, m.in. MKS Sosnowiec.
W 1931 roku udał się do Sosnowca, gdzie otrzymał posadę instruktora wychowania fizycznego w miejscowym seminarium nauczycielskim, prowadził też wyjazdowe praktyki w Rabce i Wiśle. W 1932 roku w Sztokholmie ukończył profesjonalny kurs masażu leczniczego. Kolejne cztery lata spędził szkoląc nauczycieli na Śląsku i podnosząc swoje kwalifikacje. Powierzano mu liczne funkcje kierownicze, m.in. MKS Sosnowiec.
-
W latach 1934-1936 studiował pedagogikę w Krakowie, następnie podjął pracę nauczyciela w gimnazjum i liceum w Miechowie. Po dwóch latach przeniósł się do Kielc, by 1 września 1938 roku rozpocząć nauczanie m.in. w jednym z kieleckich liceów. Jednocześnie kontynuował studia w Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie, przygotowując się do obrony pracy magisterskiej. Pełnił też funkcję kierownika Ośrodka Metodycznego WF i PW dla nauczycieli Ziemi Kielckiej.
+
W latach 1934-1936 studiował pedagogikę w Krakowie, następnie podjął pracę nauczyciela w gimnazjum i liceum w Miechowie. Po dwóch latach przeniósł się do Kielc, by 1 września 1938 roku rozpocząć nauczanie m.in. w jednym z kieleckich liceów. Jednocześnie kontynuował studia w Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie, przygotowując się do obrony pracy magisterskiej. Pełnił też funkcję kierownika Ośrodka Metodycznego WF i PW dla nauczycieli Ziemi Kieleckiej.
-
cdn
+
Ostatniego dnia sierpnia 1939 roku jako podporucznik rezerwy udał się do Szczakowej, gdzie dołączył do 11. Pułku Piechoty. Stamtąd wraz z towarzyszami skierował się do Kołomyi, gdzie powierzono mu funkcję dowódcy kompanii. 19 września 1939 opuścił Polskę i przedostał się do Rumunii. Wraz z grupą żołnierzy 33. Dywizji Piechoty został internowany w Bals, skąd udało mu się uciec do Francji, gdzie na dłużej zakotwiczył w Bessieres. Po ukończeniu szkolenia oficerskiego dołączył do 3. Dywizji Piechoty tworzonej w Chateaubriand. Następnie już z 4. Dywizją walczył z hitlerowcami pod Nantes. Gdy Francja padła w maju 1940 roku, Mazurek znalazł się w Szkocji. Rok później rozpoczął szkolenie spadochroniarzy w Largo House i Ringway.
 +
 
 +
20 października 1942 roku to oficjalna data powstania 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej, która niespełna rok później została włączona w struktury 1. Alianckiej Armii Desantu Powietrznego i do 26 września 1944 roku walczyła w Holandii, biorąc udział w dramatycznej bitwie pod Arnhem. Ludomir Mazurek uczestniczył we wszystkich poczynaniach 1.SBS, pełniąc między innymi funkcję referenta wyszkolenia spadochronowego i oficera łącznikowego z dowództwem lotnictwa.
 +
 
 +
Po upadku Hitlera Mazurek, już w stopniu majora, został wraz z 1.SBS skierowany do niemieckiego Bersenbruck. Tam odpowiadał za krzewienie kultury fizycznej wśród żołnierzy.
 +
 
 +
W drugiej połowie maja 1947 roku Ludomir Mazurek podjął decyzję o powrocie do Polski. Po roku pracy w roli wuefisty w krakowskich szkołach średnich związał się ze Studium Wychowania Fizycznego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1950 roku z Wyższą Szkołą Wychowania Fizycznego w Krakowie, organizując między innymi pionierskie zajęcia z judo. To on "namaścił" studenta [[Franciszek Hapek|Franciszka Hapka]] na swojego asystenta, który w efekcie doprowadził do powstania sekcji judo w TS Wisła.
Ludomir Mazurek zmarł 15 maja 1993 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Ludomir Mazurek zmarł 15 maja 1993 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Wersja z dnia 15:45, 10 mar 2012

Ludomir Mazurek, zdjęcie z grobu na Cmentarzu Rakowickim
Ludomir Mazurek, zdjęcie z grobu na Cmentarzu Rakowickim

Prof. dr Ludomir Mazurek urodził się 27 września 1905 roku w Żelechowie, jako jedno z siedmiorga dzieci Ignacego Mazurka i Józefy z domu Galińskiej.

Pierwsze nauki pobierał w szkole powszechnej w Lublinie i miał szczęście ukończyć ją przed wybuchem pierwszej wojny światowej. Rodzina Mazurków padła ofiarą wojennej zawieruchy - została przesiedlona do Rosji. Tam, w miejscowości Połtawa, przeżyli blisko cztery lata. W 1915 roku dziesięcioletni Ludomir po raz pierwszy zetknął się z działającym w konspiracji harcerstwem polskim, wówczas też złożył harcerskie przyrzeczenie.

Zakończenie I wojny światowej oznaczało powrót Mazurków do rodzinnego domu w Lublinie. Ludomir kontynuował przerwaną przez wojnę naukę, stając się uczniem miejscowego gimnazjum. Jednocześnie aktywnie działał w harcerstwie, pilnie pracując nad wzmacnianiem charakteru i tężyzną fizyczną, czemu służyć miały niełatwe do przetrwania obozy. Nabyte w ten sposób doświadczenia okazały się pomocne już w czasie batalii z bolszewikami w 1920 roku, kiedy piętnastoletni Ludomir ochotniczo został gońcem w konnym oddziale partyzanckim, tym samym dając początek przyszłej karierze wojskowej.

Kiedy ponownie nastał czas pokoju, Ludomir z zapałem rozwijał sportowe zainteresowania, trenując lekką atletykę, jazdę konną i gimnastykę w lublińskim TG "Sokół". Od 1923 roku zainteresował się mocniej piłka nożną, którą uprawiał kolejno w barwach Strzelca i Lublinianki. Co ciekawe, jednocześnie osiągał znakomite wyniki w ... kolarstwie, m.in. w 1924 i 1925 roku wywalczył tytuł mistrza okręgu warszawskiego na dystansie 25 km.

W 1927 roku Mazurek przeprowadził się do Radomia, gdzie zdał maturę. Wkrótce potem znalazł pracę na kolei, jednocześnie kończąc kurs instruktorów gimnastycznych. Posiadane kwalifikacje i powszechnie znana sprawność Ludomira zaowocowały w 1928 roku powołaniem do wojska, gdzie powierzono mu obowiązki instruktora sportowego w Szkole Podchorążych Rezerwy w Tomaszowie Lubelskim. Latem tegoż roku pomyślnie zdał egzaminy do Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, a dwa lata później, wciąż jako student, podjął się pracy w ... warszawskiej Legii, gdzie szkolił lekkoatletów.

W 1931 roku udał się do Sosnowca, gdzie otrzymał posadę instruktora wychowania fizycznego w miejscowym seminarium nauczycielskim, prowadził też wyjazdowe praktyki w Rabce i Wiśle. W 1932 roku w Sztokholmie ukończył profesjonalny kurs masażu leczniczego. Kolejne cztery lata spędził szkoląc nauczycieli na Śląsku i podnosząc swoje kwalifikacje. Powierzano mu liczne funkcje kierownicze, m.in. MKS Sosnowiec.

W latach 1934-1936 studiował pedagogikę w Krakowie, następnie podjął pracę nauczyciela w gimnazjum i liceum w Miechowie. Po dwóch latach przeniósł się do Kielc, by 1 września 1938 roku rozpocząć nauczanie m.in. w jednym z kieleckich liceów. Jednocześnie kontynuował studia w Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie, przygotowując się do obrony pracy magisterskiej. Pełnił też funkcję kierownika Ośrodka Metodycznego WF i PW dla nauczycieli Ziemi Kieleckiej.

Ostatniego dnia sierpnia 1939 roku jako podporucznik rezerwy udał się do Szczakowej, gdzie dołączył do 11. Pułku Piechoty. Stamtąd wraz z towarzyszami skierował się do Kołomyi, gdzie powierzono mu funkcję dowódcy kompanii. 19 września 1939 opuścił Polskę i przedostał się do Rumunii. Wraz z grupą żołnierzy 33. Dywizji Piechoty został internowany w Bals, skąd udało mu się uciec do Francji, gdzie na dłużej zakotwiczył w Bessieres. Po ukończeniu szkolenia oficerskiego dołączył do 3. Dywizji Piechoty tworzonej w Chateaubriand. Następnie już z 4. Dywizją walczył z hitlerowcami pod Nantes. Gdy Francja padła w maju 1940 roku, Mazurek znalazł się w Szkocji. Rok później rozpoczął szkolenie spadochroniarzy w Largo House i Ringway.

20 października 1942 roku to oficjalna data powstania 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej, która niespełna rok później została włączona w struktury 1. Alianckiej Armii Desantu Powietrznego i do 26 września 1944 roku walczyła w Holandii, biorąc udział w dramatycznej bitwie pod Arnhem. Ludomir Mazurek uczestniczył we wszystkich poczynaniach 1.SBS, pełniąc między innymi funkcję referenta wyszkolenia spadochronowego i oficera łącznikowego z dowództwem lotnictwa.

Po upadku Hitlera Mazurek, już w stopniu majora, został wraz z 1.SBS skierowany do niemieckiego Bersenbruck. Tam odpowiadał za krzewienie kultury fizycznej wśród żołnierzy.

W drugiej połowie maja 1947 roku Ludomir Mazurek podjął decyzję o powrocie do Polski. Po roku pracy w roli wuefisty w krakowskich szkołach średnich związał się ze Studium Wychowania Fizycznego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1950 roku z Wyższą Szkołą Wychowania Fizycznego w Krakowie, organizując między innymi pionierskie zajęcia z judo. To on "namaścił" studenta Franciszka Hapka na swojego asystenta, który w efekcie doprowadził do powstania sekcji judo w TS Wisła.

Ludomir Mazurek zmarł 15 maja 1993 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Spis treści

Wojenne losy

Ludomir Mazurek był majorem I Polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej, żołnierzem gen.St.Sosabowskiego.

Zdjęcia i pamiątki

Zdjęcia i pamiątki Ludomira Mazurka

Zobacz też

Poczet Rektorów Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie


Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...

Grób Ludomira Mazurka na Cmentarzu Rakowickim
Grób Ludomira Mazurka na Cmentarzu Rakowickim
Grób  Ludomira Mazurka na Cmentarzu Rakowickim
Grób Ludomira Mazurka na Cmentarzu Rakowickim