Ludwik Stolarski
Z Historia Wisły
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| imię i nazwisko = Ludwik Stolarski | | imię i nazwisko = Ludwik Stolarski | ||
| narodowość = [[grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | | narodowość = [[grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | ||
| - | | data i miejsce urodzenia = 08.04.1891, | + | | data i miejsce urodzenia = 08.04.1891, Kraków |
| data i miejsce śmierci = 20.06.1964, Kraków | | data i miejsce śmierci = 20.06.1964, Kraków | ||
| miejsce pochówku = Cmentarz Rakowicki | | miejsce pochówku = Cmentarz Rakowicki | ||
| Linia 114: | Linia 114: | ||
[[Grafika:Ludwik Stolarski 1911.JPG|thumb|right|200 px]] | [[Grafika:Ludwik Stolarski 1911.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
[[Grafika:Przegląd Sportowy 1921-12-03b.JPG|thumb|right|200px]] | [[Grafika:Przegląd Sportowy 1921-12-03b.JPG|thumb|right|200px]] | ||
| - | '''Stolarski Ludwik''' - (urodzony 8 kwietnia 1891, zmarł 20 czerwca 1964 w Krakowie) - piłkarz Wisły w latach 1907-1914 i ponownie od 1922 roku, środkowy pomocnik, reprezentant Krakowa. | + | '''Stolarski Ludwik''' - (urodzony 8 kwietnia 1891 w Krakowie, zmarł 20 czerwca 1964 w Krakowie) - piłkarz Wisły w latach 1907-1914 i ponownie od 1922 roku, środkowy pomocnik, reprezentant Krakowa. |
Zawodnikiem pierwszej drużyny Wisły został w 1907 roku, grając w niej z małą przerwą w [[AZS Kraków]], aż do wybuchu I wojny światowej. Posiadając dobrą tachnikę, przegląd pola gry i zmysł taktyczny, został zaliczony wraz z Henrykiem Bilorem z Czarnych Lwów, do najlepszych polskich środkowych pomocników na terenie Galicji. Inną cechą, która wyróżniała tego zawodnika, była znakomita gra głową. Był etatowym reprezentantem Krakowa. Świetnie rozwijającej się karierze, połorzył kres wybuch wojny, a następnie siedmio letnia niewola na dalekiej Syberii. Po upragnionym powrocie do Ojczyzny, po mimo wznowienia gry w piłkę, nie był już w stanie kontynuować swojej kariery piłkarskiej na najwyższym poziomie sportowym. | Zawodnikiem pierwszej drużyny Wisły został w 1907 roku, grając w niej z małą przerwą w [[AZS Kraków]], aż do wybuchu I wojny światowej. Posiadając dobrą tachnikę, przegląd pola gry i zmysł taktyczny, został zaliczony wraz z Henrykiem Bilorem z Czarnych Lwów, do najlepszych polskich środkowych pomocników na terenie Galicji. Inną cechą, która wyróżniała tego zawodnika, była znakomita gra głową. Był etatowym reprezentantem Krakowa. Świetnie rozwijającej się karierze, połorzył kres wybuch wojny, a następnie siedmio letnia niewola na dalekiej Syberii. Po upragnionym powrocie do Ojczyzny, po mimo wznowienia gry w piłkę, nie był już w stanie kontynuować swojej kariery piłkarskiej na najwyższym poziomie sportowym. | ||
Wersja z dnia 22:17, 9 paź 2012
| |||
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| pseudonim | Ludwik | ||
| urodzony | 08.04.1891, Kraków | ||
| zmarł | 20.06.1964, Kraków | ||
| miejsce pochówku | Cmentarz Rakowicki | ||
| pozycja | środkowy pomocnik | ||
| reprezentacja | Reprezentacja Krakowa | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
| 1907-1914 | Wisła Kraków | 96 | |
| 1912 | AZS Kraków | ||
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Stolarski Ludwik - (urodzony 8 kwietnia 1891 w Krakowie, zmarł 20 czerwca 1964 w Krakowie) - piłkarz Wisły w latach 1907-1914 i ponownie od 1922 roku, środkowy pomocnik, reprezentant Krakowa.
Zawodnikiem pierwszej drużyny Wisły został w 1907 roku, grając w niej z małą przerwą w AZS Kraków, aż do wybuchu I wojny światowej. Posiadając dobrą tachnikę, przegląd pola gry i zmysł taktyczny, został zaliczony wraz z Henrykiem Bilorem z Czarnych Lwów, do najlepszych polskich środkowych pomocników na terenie Galicji. Inną cechą, która wyróżniała tego zawodnika, była znakomita gra głową. Był etatowym reprezentantem Krakowa. Świetnie rozwijającej się karierze, połorzył kres wybuch wojny, a następnie siedmio letnia niewola na dalekiej Syberii. Po upragnionym powrocie do Ojczyzny, po mimo wznowienia gry w piłkę, nie był już w stanie kontynuować swojej kariery piłkarskiej na najwyższym poziomie sportowym.
Od 1910 roku pełnił funkcję gospodarza boiska, w latach 1911-12 członek zarządu Wisły. Podporucznik piechoty, sybirak, przez siedem lat przebywał w niewoli rosyjskiej. Powrócił do Krakowa na przełomie 1921/22 roku i... ponownie zagrał w barwach Wisły. W późniejszych latach starszy asesor PKP, zmarł w 1964 roku.
Stolarski w prasie
listopad 1921 roku:
"Stolarski, znany z przed wojny środkowy pomocnik krakowskiej Wisły, reprezentatywny gracz Krakowa, powrócił przed kilku dniami do Krakowa po siedmioletniej niewoli rosyjskiej. Stolarski i na Syberji nie zapomniał o ulubionym sporcie piłki nożnej i grywał tam stale, a nawet był trenerem swej drużyny. W przyszłym sezonie będzie on grał nadal w swym dawnym klubie".
Przegląd Sportowy nr 29/1927 str.12
Przegląd Sportowy (14/1922) informuje, że w meczu 1922.04.02 Wisła II Kraków - AZS Kraków 6:1 "W Wiśle II wystąpił po raz Stolarski, środkowy pomocnik Wisły I przed wojną."
