Marian Markiewicz

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
(=Suplement)
Linia 131: Linia 131:
[http://pl.wikipedia.org/wiki/13_Pu%C5%82k_Piechoty_(II_RP) 1], [http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrona_Modlina_1939 2]
[http://pl.wikipedia.org/wiki/13_Pu%C5%82k_Piechoty_(II_RP) 1], [http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrona_Modlina_1939 2]
-
===Suplement==
+
===Suplement===
Markiewicz Marian Adam - ppłk piech.
Markiewicz Marian Adam - ppłk piech.

Wersja z dnia 09:00, 7 lut 2009

'
Informacje o zawodniku
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.


Mecze w Reprezentacji Polski

Marian Markiewicz wystąpił w trzech meczach Reprezentacji Polski - wszystkie miały miejsce w 1924 roku, we wszystkich wystąpił jako piłkarz Wisły.

  • 1924-06-10 Polska – USA 2–3, mecz towarzyski
  • 1924-08-10 Polska – Finlandia 1–0, mecz towarzyski
  • 1924-08-31 Węgry – Polska 4–0, mecz towarzyski

Żołnierskie losy

Marian Markiewicz - żołnierz Legionów Józefa Piłsudskiego; uczestnik walk o niepodległość Polski 1918-20 – w tym wojny polsko-bolszewickiej. Odznaczony dwukrotnie krzyżem Virtuti Militari i wielokrotnie Krzyżem Walecznych. Uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 r. Kampanię Wrześniową rozpoczął w randze podpułkownika. Odznaczył się obroną Twierdzy Modlin. Dowodził wówczas 6. i 7. marszowym batalionem 32 pp (wchodzącego w skłąd 8 Dywizji Piechoty) na odcinku Zakroczym. Stojący na czele zgrupowania polskich wojsk wokół Modlina gen. J. Zulauf miał zgodnie z rozkazami bronić linii Wisły i Narwi właśnie od Zakroczymia po Serock (z 6 na 7 września). 32 pp miał bronić odcinka w rejonie fortów I i II modlińskiej twierdzy. Fort I mieścił się właśnie w Zakroczymiu i miał za zadanie obronę zachodniego odcinka Twierdzy. 9 września do szło z rozkazu Naczelnego Wodza do reorganizacji obrony Twierdzy Modlin; miała to być teraz obrona okrężna. Już 11 września doszło do zaciętych walk z niemieckimi jednostkami właśnie pod Zakroczymiem. Wchodząca w skład niemieckiego II Korpusu 32 DP opanowała na krótko Zakroczym, by wieczorem zostać wyparta po polskim przeciwnatarciu. Niemniej pierścień wojsk niemieckich wokół Modlina się zacieśniał na odcinku północnym i południowo-wschodnim. 13 września zgodnie z rozkazem dowódcy Armii „Warszawa”gen. dyw. Juliusza Rómmla gen. W. Thommée (dowodzący Armią „Łódź”) miał objąć dowództwo nad zgrupowaniem modlińskim, tworząc Obóz Warowny "Modlin" i zabezpieczyć utrzymanie tego rejonu.

W ciągu dwóch następnych dni zgrupowanie wojsk wzmocniły resztki Armii „Łódź”, 30 DP, 2DPL i 28 DP. Generał W. Thommée podzielił Obóz Warowny "Modlin" na 4 odcinki obronne. Odcinkiem "Zakroczym" dowodził płk dypl. A. Staich, a w jego skład wchodziła: 2 DP Legionów oraz 6 i 7 bataliony marszowe 32 pp, znajdujące się pod rozkazami ppłk. Mariana Markiewicza, które obsadzały dotąd ten odcinek. Pozostałe odcinki to: "Twierdza", "Pomiechówek" i "Kazuń".

W sumie załoga Twierdzy Modlin liczyła podczas Kampanii Wrześniowej od 15-20 tys. do około 40 tys. żołnierzy. Niemieckie natarcie na Twierdzę rozpoczęło się 18 września. Od 17 trwały już jednak ciężkie bombardowania lotnicze. Pierwsze taki II Korpusu niemieckiego zostały jednak odparte w krwawych walkach wokół Modlina. 21 września siły niemieckiego II Korpusu wzmocniły wojska XV Korpusu Zmotoryzowanego, który po rozbiciu wojsk polskich nad Bzurą przez Puszczę Kampinoską podszedł pod Modlin od południa. W ten sposób Modlin został odcięty od oblężonej Warszawy.

Generalne natarcie na Twierdzę Niemcy planowali na 29 września. Niemiecka Dywizja Pancerna „Kempf” miał uderzyć „wzdłuż Wisły na Zakroczym... Przez cały czas Modlin był ostrzeliwany przez artylerię i bombardowany z powietrza”. Już 27 września Dywizja Pancerna "Kempf" „podeszła na odległość szturmową do fortu I – Zakroczym”..., tego samego dnia siły II Korpusu Armijnego przeprowadziły rozpoznawcze uderzenie na wewnętrzny pierścień fortów ze wsparciem ognia artylerii, ale załamało się ono w ogniu polskiej obrony”. Ponawiane ataki niemieckiego sił II Korpusu tego samego dnia nie przyniosły również powodzenia. 28 września „nastąpiło zawieszenie broni spowodowane brakiem amunicji, żywności i wody oraz wyczerpania polskiej załogi Twierdzy Modlin. Ostatecznie 29 września rano gen. W. Thommée podpisał kapitulację na szosie do Jabłonny w rejonie Suchocina... W obronie Twierdzy Modlin poległo ok. 1300 żołnierzy, w tym 50 oficerów i podchorążych. Po kapitulacji Niemcy zwolnili szeregowych, oficerów zaś przewieźli do obozu jenieckiego w Działdowie, gdzie wkrótce także ich uwolnili. Jednakże po kilku tygodniach wyłapali ich i odesłali do oflagów na terenie Niemiec”. Taki też los spotkał Mariana Markiewicza. Warto w tym miejscu dodać, że ppłk. Markiewicz od 25 września do kapitulacji Twierdzy dowodził wówczas wchodzącym również w skład 8 DP 13 pp. Spowodowane to było śmiercią i ciężkimi ranami, jakie odnieśl,i walcząc pod Łomną, dotychczasowi dowódcy tego pułku.

1, 2

Suplement

Markiewicz Marian Adam - ppłk piech.

[1895-?], ppłk sł. st. piech. WP[1939]

Ur. 8 XII 1895. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Zweryfikowany po wojnie w stopniu por. sł. st. piech. z starszeństwem od 1 VI 1919. Służył w 71 pp w Zambrowie, gdzie pełnił różne funkcje. Do stopnia kpt. awansowany 1 VII 1923. Przeniesiony do 20 pp w Krakowie, gdzie był m. in. d-cą kompanii. Po ukończeniu kursu dla d-ców batalionu w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie awansowany do stopnia mjr 1 I 1931 i mianowany d-cą batalionu w 71 pp w Zambrowie. Po 1934 przeniesiony z 71 pp do 20 pp na stanowisko d-cy II batalionu. Awansowany do stopnia ppłk sł. st. 19 III 1939. Przeniesiony do 13 pp w Pułtusku na stanowisko z-cy d-cy pułku. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy VI i VII batalionów marszowych 32 pp w składzie 8 DP, utworzonych w Ośrodku Rezerw 8 DP z nadwyżek 13 pp. Uczestnik walk na przedpolach Modlina m. in. w Zakroczmiu, potem w obronie Modlina. Od 25 IX 1939 dowodził 13 pp. Po kapitulacji Modlina w niewoli niemieckiej, gdzie spędził lata wojny. Po uwolnieniu z niewoli w 1945 jego losy n/n.

Odznaczony: VM kl. 5, VM kl. IV, KW3x, SKZ

Roczniki oficerskie 1924,1928,1932; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939. Kraków 2006; A. Kociszewski. 13 Pułk Piechoty. W-wa 1990. (inf. Tadeusz Łaszczewski)

http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=34&sub=567