Mieczysław Koczwara
Z Historia Wisły
Linia 113: | Linia 113: | ||
==Wojenne losy== | ==Wojenne losy== | ||
- | Mieczysław Koczwara – Wg Chemicza "były piłkarz sekcji piłki nożnej KS „Podgórze" i TS „Wisła", zajmował się drukowaniem fałszywych kart żywnościowych (Lebensmittelkarten), ułatwiając dużej liczbie sportowców i innych osób uzyskiwanie dodatkowych środków żywnościowych. Działalność ta zakończyła się aresztowaniem w roku 1943 i osadzeniem w | + | Mieczysław Koczwara – Wg Chemicza "były piłkarz sekcji piłki nożnej KS „Podgórze" i TS „Wisła", zajmował się drukowaniem fałszywych kart żywnościowych (Lebensmittelkarten), ułatwiając dużej liczbie sportowców i innych osób uzyskiwanie dodatkowych środków żywnościowych. Działalność ta zakończyła się aresztowaniem w roku 1943 i osadzeniem w więzieniu Montelupich. Następnie w dniu 28 stycznia 1944 r. został skazany z grupą osiemdziesięciu na karę śmierci, w odwecie za „zamach morderczy w Krakowie na niemieckich policjantach straży kolejowej Wilhelmie Weiserze i Rudolfie Wegnerze i za napady na pociągi na trasie Kraków-Miechów-Cydzynowice". |
Kara śmierci przez rozstrzelenie została wykonana, gdy nastąpiły dalsze akty dywersji ze strony polskich organizacji podziemnych. Jako uzasadnienie tej kary podano: „sabotaż gospodarczy i dostarczanie wielkich ilości kart żywnościowych". Rozstrzelany 29 stycznia 1944 w Krakowie. | Kara śmierci przez rozstrzelenie została wykonana, gdy nastąpiły dalsze akty dywersji ze strony polskich organizacji podziemnych. Jako uzasadnienie tej kary podano: „sabotaż gospodarczy i dostarczanie wielkich ilości kart żywnościowych". Rozstrzelany 29 stycznia 1944 w Krakowie. | ||
[[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Koczwara Mieczysław]] | [[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Koczwara Mieczysław]] |
Wersja z dnia 06:12, 16 wrz 2010
Wojenne losy
Mieczysław Koczwara – Wg Chemicza "były piłkarz sekcji piłki nożnej KS „Podgórze" i TS „Wisła", zajmował się drukowaniem fałszywych kart żywnościowych (Lebensmittelkarten), ułatwiając dużej liczbie sportowców i innych osób uzyskiwanie dodatkowych środków żywnościowych. Działalność ta zakończyła się aresztowaniem w roku 1943 i osadzeniem w więzieniu Montelupich. Następnie w dniu 28 stycznia 1944 r. został skazany z grupą osiemdziesięciu na karę śmierci, w odwecie za „zamach morderczy w Krakowie na niemieckich policjantach straży kolejowej Wilhelmie Weiserze i Rudolfie Wegnerze i za napady na pociągi na trasie Kraków-Miechów-Cydzynowice".
Kara śmierci przez rozstrzelenie została wykonana, gdy nastąpiły dalsze akty dywersji ze strony polskich organizacji podziemnych. Jako uzasadnienie tej kary podano: „sabotaż gospodarczy i dostarczanie wielkich ilości kart żywnościowych". Rozstrzelany 29 stycznia 1944 w Krakowie.