Mieczysław Rupa

Z Historia Wisły

Mieczysław Rupa
Informacje o zawodniku
kraj Polska
urodzony 29.05.1920, Kraków
zmarł 22.01.1956, Kraków
miejsce pochówku Cmentarz Rakowicki, kwatera W, rząd 12, grób 29.
wzost/waga 173/60
pozycja napastnik, pomocnik
sukcesy Mistrz Polski: 1949, 1950
Mistrz Ligi: 1951
Mistrz Polski juniorów: 1936, 1937
Drużyny juniorskie
Lata Drużyna
1936–1939 Wisła Kraków
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Gole
1940–1951 Wisła Kraków 58 (70) 8 (18)
1952–1954 Hutnik Kraków
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Mieczysław Rupa (ur. 29 maja 1920 roku, zm. 22 stycznia 1956 roku w Krakowie) – piłkarz Wisły Kraków, mistrz Polski w latach 1949-1950 oraz Mistrz Ligi w sezonie 1951.


Spis treści

Kronika sportowa (tenis stołowy)

1938

  • Grudzień. Drużynowe mistrzostwa okręgowe w tenisie stołowym klasy A.
    • Wisła-Jutrzenka 3:2. Punkty dla Wisły zdobyli: Mieczysław Rupa ...

1939

  • 6 stycznia. Drużynowe Mistrzostwa Krakowa.
    • Wisła – Cracovia 2:3
    • Mieczysław Rupa prazegrał z Tomasikiem 1:2.
  • 14 stycznia. Drużynowe Mistrzostwa Krakowa.
    • Wisła – Jutrzenka 2:3
      • Mieczysław Rupa wygrał.
    • W pierwszym meczu Wisła wygrała 3:2...
  • 15 stycznia. W Mistrzostwach Krakowa Wisła przegtrywa z Makkabi 2:3.
    • Mieczysław Rupa przegrał z Ohrensteinem.
  • 21-22 stycznia. Drużynowe Mistrzostwa Krakowa.
    • Wisła - Cracovia 2:3.
      • Mieczysław Rupa przegrał z Doboszem 1:2.
    • Wisła - Makkabi 3:2.
      • Mieczysław Rupa przegrał z Goldschmidtem.

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon Rozgrywki M 0-90 grafika:Zk.jpg grafika:Cz.jpg
1947 Eliminacje MP 8 8     10    
1947 Finały MP 4 4          
1948 Ekstraklasa 24 24     4    
1949 Ekstraklasa 20 20     3    
1950 Ekstraklasa 13 12   1 1    
1951 Ekstraklasa 1     1      
Razem Ekstraklasa (I) 58 56   2 8    
Eliminacje MP (EMP) 8 8     10    
Finały MP (FMP) 4 4          
RAZEM 70 68   2 18    

Lista wszystkich spotkań:

Ilość Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
1. (1)EMP1947.05.18DomMotor Białystok16-0  
2. (2)EMP1947.06.01WyjazdOgnisko Siedlce7-0  
3. (3)EMP1947.06.15WyjazdPolonia Warszawa2-2   
4. (4)EMP1947.06.28DomSzombierki Bytom7-0  
5. (5)EMP1947.07.06WyjazdMotor Białystok9-0  
6. (6)EMP1947.07.13DomLech Poznań5-0   
7. (7)EMP1947.08.10DomSkra Częstochowa9-1   
8. (8)EMP1947.09.28WyjazdPolonia Świdnica0-1   
9. (1)FMP1947.10.05DomWarta Poznań0-2   
10. (2)FMP1947.11.09WyjazdAKS Chorzów4-1   
11. (3)FMP1947.11.16DomAKS Chorzów3-0   
12. (4)FMP1947.11.30WyjazdWarta Poznań2-5   
13. (1)I1948.03.14DomPolonia Warszawa6-0  
14. (2)I1948.03.21WyjazdLech Poznań1-1   
15. (3)I1948.04.11WyjazdAKS Chorzów1-2   
16. (4)I1948.04.25DomPolonia Bytom5-0  
17. (5)I1948.05.02WyjazdLegia Warszawa1-4   
18. (6)I1948.05.23DomRymer Niedobczyce2-7   
19. (7)I1948.05.30WyjazdŁKS Łódź3-0   
20. (8)I1948.06.20DomWarta Poznań5-2  
21. (9)I1948.07.04WyjazdRuch Chorzów1-1   
22. (10)I1948.07.11DomWidzew Łódź8-0  
23. (11)I1948.08.01WyjazdPolonia Bytom4-2   
24. (12)I1948.08.08DomLegia Warszawa8-0   
25. (13)I1948.08.15DomTarnovia Tarnów6-1   
26. (14)I1948.08.29WyjazdPolonia Warszawa5-0   
27. (15)I1948.09.05DomLech Poznań2-1   
28. (16)I1948.09.09WyjazdGarbarnia Kraków3-1   
29. (17)I1948.09.26DomRuch Chorzów3-1   
30. (18)I1948.10.24WyjazdWarta Poznań3-2   
31. (19)I1948.11.01WyjazdCracovia1-1   
32. (20)I1948.11.07DomAKS Chorzów4-0   
33. (21)I1948.11.14DomŁKS Łódź5-1   
34. (22)I1948.11.21WyjazdWidzew Łódź2-2   
35. (23)I1948.11.28WyjazdRymer Niedobczyce2-1   
36. (24)I1948.12.05WyjazdCracovia1-3   
37. (25)I1949.03.20WyjazdŁKS Łódź8-2  
38. (26)I1949.03.27DomLech Poznań2-0   
39. (27)I1949.04.03WyjazdPolonia Warszawa1-0   
40. (28)I1949.04.24WyjazdAKS Chorzów2-1   
41. (29)I1949.05.15DomPolonia Bytom4-2   
42. (30)I1949.05.22DomLegia Warszawa4-0   
43. (31)I1949.05.26DomCracovia0-1   
44. (32)I1949.05.29WyjazdLechia Gdańsk5-1   
45. (33)I1949.06.26WyjazdRuch Chorzów3-0   
46. (34)I1949.07.03DomWarta Poznań1-1   
47. (35)I1949.08.06WyjazdLech Poznań1-2   
48. (36)I1949.08.13DomŁKS Łódź5-3  
49. (37)I1949.08.28WyjazdSzombierki Bytom0-2   
50. (38)I1949.09.15WyjazdCracovia0-0   
51. (39)I1949.09.18DomLechia Gdańsk4-0   
52. (40)I1949.09.25WyjazdLegia Warszawa0-0   
53. (41)I1949.10.09WyjazdPolonia Bytom2-0   
54. (42)I1949.10.16DomAKS Chorzów3-0   
55. (43)I1949.10.23DomRuch Chorzów1-1   
56. (44)I1949.11.13WyjazdWarta Poznań0-1   
57. (45)I1950.05.21WyjazdWarta Poznań2-0   
58. (46)I1950.06.22DomCracovia1-0   
59. (47)I1950.07.02WyjazdPolonia Warszawa1-2   
60. (48)I1950.07.30WyjazdLech Poznań3-2  
61. (49)I1950.08.05DomŁKS Łódź4-0   
62. (50)I1950.08.20DomWarta Poznań4-0   
63. (51)I1950.08.27WyjazdRuch Chorzów0-0   
64. (52)I1950.09.05DomSzombierki Bytom4-1   
65. (53)I1950.09.10WyjazdCracovia3-1   
66. (54)I1950.09.17DomPolonia Warszawa7-0   
67. (55)I1950.09.24DomGarbarnia Kraków2-1   
68. (56)I1950.10.08DomAKS Chorzów2-0   
69. (57)I1950.11.19WyjazdGórnik Radlin1-2  
70. (58)I1951.03.18WyjazdLech Poznań0-1  

Galeria zdjęć:

Wspomnienia

Władysława Giergiela

Mecz Generalna Gubernia - Słowacja odbył się w Nowym Targu przy obecności na trybunach ks Tiso ze Słowacji i przy generalnym gubernatorze Franku. Było to w jesieni 1940 r. Krakauer Zeitung, dziennik wydawany w czasie okupacji w Krakowie, zamieścił z tego meczu skład Krakowa: w składzie tym były podane nazwiska m. In Mordarski, Rupa i Serafin. Oni grali wówczas w tym meczu. Oni musieli grać. Był to ratunek tych chłopców przez aresztowaniem ich przez gestapo i wywiezieniem ich do więzienia i do Niemiec. Okazało się, iż byli oni w posiadaniu kartek żywnościowych, które były do sklepu wędliniarskiego wyłącznie dla Niemców. Na te karty były zwiększone racje wędlin. Sklep taki był m. In na ul. Floriańskiej, niedaleko firmy Voigta. I oni zostali przyłapani w tym sklepie na usiłowaniu zakupu wędlin na te kartki. Zostali oni wezwaniu do dr Niffke, sportfuhrera w GG, który jednocześnie był naczelnym redaktorem Krakauer Zeitung. On im powiedział, że albo zgodzą się wziąć udział w tym meczu, albo lager lub więzienie. Byli to wszystko młodzi chłopcy. Nie mieli więc wyboru. I zagrali. Tak samo pamiętam mecz w Krakowie, na boisku Wisły, Kraków-Lamberg. I w tym meczu pamiętam, gdyż byłem na meczu osobiście z Batorem, grali wówczas tacy znani nam piłkarze, jak Niechcioł, Majewski, Pazurek Karol, Pazurek Józef, który przed wojną grał w Polonii W-wa, Piątek z AKS, Kinowski z AKS, Stolarczyk z AKS, grał Mrugała. Ale dlaczego? Oni wszyscy byli wcieleni do wojska niemieckiego i musieli grać. Otto Riesner, ten z Garbarni, to był przecież Ślązak, grał Joksch, prawy obrońca z Garbarni, grał Stankusz z Garbarni, który był volksdeutschem. Ja miałem oryginalne zdjęcia z tego meczu od Jasia Borka, który pracował w Krakauer Zeitung. On mi to zdjęcie dał. I Statter po wojnie tę sprawę wyciągnął. On chciał otrzymać ode mnie to zdjęcie. Miałem także fotografię jeszcze z innym piłkarzem Kaźmierowiczem, ten ze Lwowa, który grał w niemieckiej drużynie. Widać na zdjęciu piłkarzy pozdrawiających wyciągniętą ręką „heil Hitler”. Miałem również Krakauer Zeitung ze sprawozdaniem z zamieszczonym w nim zdjęciem z meczu. Wśród osób interesujących się tą sprawą był również jeden major z bezpieczeństwa (KBW), chyba nazywał się Każmierski, a był wiceprezesem Grobli. I czułem, że ci piłkarze nasi, którzy musieli zagrać w czasie wojny, jeśli nie uda im się jakoś wybrnąć z tego kłopotu, to będą zniszczeni. Nie wiedziałem, co robić. Powiedziałem, że nie mam żadnych zdjęć ani gazet, gdyż zostało to spalone, natomiast opowiedziałem im całą historię zmuszenia tych piłkarzy do gry, pod groźbą obozu. Nie trafiło to jednak do przekonania, oświadczył mi, że za grę w niemieckiej drużynie muszą być zdyskwalifikowani. Statter pojechał do Warszawy do mgr Neuinga (?), który był figurą w Gwardii i sprawę odpowiednio przedstawił. Ja poradziłem im, żeby zgłosili się do wojska i zagrali w Legii. Tak zrobili Serafin i Mordarski i to ich uchroniło przed represją Stattera. Natomiast Rupa zgłosił się do Hutnika i także uchronił się.


Doniesienia prasowe

  • Rupa zdyskwalifikowany ... 5


Echo Krakowskie. 1949, nr 145 (31 V) nr 1150

‎‎‎

W obronie Rupy


JESTEŚMY i staramy się być zawsze bezstronni. Wzięliśmy w obronę Parpana z Cracovii, przed jego własnymi zwolennikami, którzy chwilowej słabej formy Parpana, nie umieli ocenić obiektywnie.

Obecnie bierzemy w obronę Kupę r. Gwardii-Wisły, którego odsądził od czci i wiary „Przegląd Sportowy" w sprawozdaniu z meczu Cracovia — Wisła.

Pisano tam o Rupie tak: „Rupa”, tchórz i kunktator, unikający walki z przeciwnikiem, tylko z daleka strzela na bramkę, psuje każde podanie" itd. itd.

ZAWODNIKA Wisły Rupę znają krakowianie zbyt dobrze, by na serio wziąć to, co napisał sprawozdawca „Przeglądu Sportowego".

Zna go dobrze trener Kuchynka, zna i kierownik sekcji p. n., jak znają go również jego koledzy klubowi z jego pracowitości i — jeśli nie. błyskotliwej, to zawsze skutecznej i ofiarnej gry.

Dlatego też kierownictwo klubu, wstawia zwykle tego zawodnika do drużyny i jest z niego zadowolone, aczkolwiek chętnie widziałoby Rupę w roli doskonałego Strzelca, szybkiego przebojowca i zawodnika o takiej klasie, jak — dajmy na to: Anioła, Białas, Baran, Gracz, czy też ostatnio Spodzieja lub Krasówka.

Ale są ludzie; którzy mają swoje sympatie i antypatie i jeśli się na kogoś zawezmą, to i „Święty Boże — nie pomoże".

Ale powróćmy do Rupy...

Wszyscy, obserwujący grę Rupy, a znający się coś. niecoś na footbalu, widzą i wiedzą dobrze, jak pożyteczną jest gra Rupy, tak dla linii ataku, jak. ,i dla formacji obronnych. Rolę, którą gdzie indziej: biorą na siebie skrajni pomocnicy, bierze zawsze na każdym meczu wspólnie z Graczem i Rupa. Cofa się do tyłu, zagrywa na przeciwnego łącznika, walczy z przeciwnym łącznikiem — jednym słowem „haruje w tyłach" jak się to popularnie w piłkarskiej gwarze nazywa.

Nie jest on szybki, to prawda.

Ale czy szybkim jest Radoń, którego nikt nie nazywa tchórzem i kunktatorem? Czy szybkim dawniej był- Kossok? Czy jeden z najlepszych polskich graczy Garbień, był' szybkim? Rupa jest dobrym, zawodnikiem 1 najlepiej chyba osądzić może to sam Gracz, który cofając się do tyłu, zawsze znajdzie dobrze ustawionego na przeciwnej stronie Rupę.

Zalety Rupy najlepiej ocenił jego trener Kuchynka,. który: wyraził się o nim, że jest to najmądrzejszy zawodnik do gry kombinacyjnej.

Styl, jaki od pewnego czasu znajdujemy w „Przeglądzie Sportowym" w sprawozdaniach z Krakowa, jest bardzo dziwny.

Musimy pamiętać, że sport piłkarski uprawia młodzież i ta sama młodzież czyta sprawozdania, a jeśli znajduje tam słowa takie jak: kunktator i tchórz — to uważamy. że raczej ze strachem podchodzić będzie do tego najpopularniejszego sportu. A młodzież należy wychowywać! Z. Chr.

Echo Krakowskie. 1951, nr 98 (10 IV) nr 1651

‎‎

Dożywotnia dyskwalifikacja Mieczysława Rupy

Zarząd wojewódzki KS Gwardia Kraków 2 kwietnia uchwałę: 1) ukarać dożywotnią 2) skreślić go z listy członków 1 czynnych sportowców Zrzeszenia Gwardia, 3) wystąpić z wnioskiem do GKKF w Warszawie o rozciągnięcie dyskwalifikacji na wszystkie dyscypliny sportu oraz odsunięcie od wszelkich prac w sporcie Polski Ludowej, 4) ogłosić dyskwalifikację Rupy w dziennikach sportowych.

Zarząd wojewódzki KS Gwardia uzasadnia swą uchwałę — karygodnym 1 niepoprawnym trybem życia Mieczysława Rupy, który jako zawodnik starszy, zamiast dawać przykład godny naśladowania przez młodszych, przez stałe i notoryczne pijaństwo, narażał dobre imię sportowca i godził w honor i dobre imię ZS Gwardia. Tryb życia Rupy, mimo kilkakrotnych napomnień i uwag, nie ulegał poprawie, natomiast stale pogarszał się z posunięciem do okłamywania interweniujących członków zarządu.

Uzasadnienie i realne motywy zmusiły zarząd wojewódzki ZS Gwardia do podjęcia odnośnej uchwały — mają„ na celu izolację młodzieży sportowej, wychowywanej przed zarząd ZS Gwardia — od elementów godzących w dobre imię sportu robotniczego Polski Ludowej.

Requiescat in pace

Grób Mieczysława Rupy na Cmentarzu Rakowickim.

Kwatera W, rząd 12, grób 29.