Najstarsza Wiślacka pieśń

Wersja z dnia 22:08, 11 sty 2009; Gordian (Dyskusja | wkład)

Najstarsza zachowana pieśń "klubu Wisła" - ułożona w 1911 przez piłkarzy Wisły (prawdopodobnie Polaczka) do melodii "Marsz Strzelców" Z. Anczyca:

Wisła w Galicji najlepsza drużyna,

Wszak o tem dzisiaj nawet dziecko wie,

U członków Wisły zawsze pewna mina,

Chociaż silniejszy klub z nimi grać chce.

Wisła nie zlęknie się nawet i czarta,

Bo trening długi już za sobą ma;

Niechaj przyjedzie Slawia, Kladno, Sparta,

Kto wie czy Wisła im się pobić da?...

Lecz goń, lecz goń

Za piłką tu i tam,

Im rób, swej broń,

Zwycięstwo przyjdzie nam!

Wisła chcąc zostać drużyną światową,

Tylko silniejszym wezwania swe śle;

"Cracovia" za to trudni się obmową,

A coraz słabsze kluby do się zwie.

W szpaltach dzienników rozgrywają mecze,

Obniżać wartość klubu Wisły chcą;

Gdy Wisła do nich z wezwaniem kołacze,

Gracze "Cracovji" z przerażenia drżą...

Więc graj, więc graj

Lecz nie na papierze,...

To raj, to raj

Będąc w graczów sferze!

21 IV 1911