Narciarstwo 1929/1930
Z Historia Wisły
Spis treści |
Najważniejsze wydarzenia w dziejach sekcji w chronologicznym porządku
1929
- 23 października. Walne zgromadzenie sekcji TS Wisła w Krakowie w lokalu przy ul. Karmelickiej.
- Wybrano zarząd sekcji: Kazimierz Saysse-Tobiczyk, Stefan Zakrzewski, Irena Zygmunt, Stanisław Wajda.
- 6 listopada. Sekcja krakowska rozpoczyna suchą zaprawę dla członkiń przed sezonem narciarskim.
- Listopad-Grudzień. Prasa informuje o przejściu do Wisły braci Motyków i organizowaniu sekcji w Krakowie.
- Święta Bożego Narodzenia.
- Sekcja krakowska organizuje kursy narciarskie dla młodzieży w Nowym Targu, oraz kurs turystyczny w Czorsztynie. Kursy narciarskie mają prowadzić: Aleksander Rozmus, Zdzisław Motyka i Zygmunt Rajski.
- 26 grudnia. Pierwszy konkurs skoków w sezonie na Wielkiej Krokwi i 3. miejsce Rozmusa.
- 31 grudnia. Bieg sztafetowy 5x10 km o Mistrzostwo Polski w Zakopanem i 2. miejsce Wisły.
1930
- 5-12 stycznia. Kurs narciarski w Zakopanem zorganizowała krakowska sekcja.
- 11 stycznia. Początek Memoriału śp. por. Zbigniewa Wóycickiego.
- 11 stycznia. Bieg oficerski wygrywa Artur Kasprzyk.
- 11 stycznia. W biegu na 17 km mężczyzn drugi jest Stanisław Michalski, a 3. Zdzisław Motyka.
- 17 stycznia. Pierwsze w historii zawody narciarskie Wisły o nagrodę Makuszyńskiego w Zakopanem.
- 19 stycznia. Konkurs skoków w sezonie na Wielkiej Krokwi. Po raz pierwszy szerokiej publiczności pokazuje się Izydor Łuszczek, zajmując drugiej miejsce. Tuż za nim plasuje się Aleksander Rozmus
- 23-26 stycznia. Mistrzostw Podhala w narciarstwie:
- 23 stycznia. W biegu na 40 km drugi jest Zdzisław Motyka.
- 26 stycznia. W indywidualnym konkursie skoków triumfuje Aleksander Rozmus 32 i 43,5 m (172,6); w kombinacji norweskiej 2. jest Zygmunt Rajski.
- 4-8 lutego. Mistrzostw Niemiec w Obersdorfie.
- 4 lutego. W biegu na 50 km 3. jest Zdzisław Motyka.
- 8 lutego. W biegu na 18 km 2. jest Zdzisław Motyka.
- 8-9 lutego. Zawody narciarskie o Puhar Nowego Targu organizowane przez SN TS Wisła.
- 8 lutego. W biegu na 15 km wygrywa Zygmunt Rajski.
- 9 lutego. W konkursie skoków triumfuje Adam Rajski. W kombinacji norweskiej:1. Adam Rajski, 2. Zygmunt Rajski.
- Od 12 lutego. Mistrzostwa Polski w narciarstwie.
- 12 lutego. W biegu na 50 km triumfuje Zdzisław Motyka.
- 15 lutego. W biegu na 18 km triumfuje Zdzisław Motyka.
- 15 lutego. W Zakopanem krakowska sekcja narciarska organizuje II kurs narciarski…
- 16 lutego. W konkursie skoków na Wielkiej krokwi drugie miejsce zajmuje Aleksander Rozmus.
- 27 lutego - 1 marca. Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym w Oslo.
- 28 lutego. W biegu na 17 km odległe 80. miejsce zajmuje Zdzisław Motyka.
- 1 marca. Biegu na 50 km nie kończy Zdzisław Motyka.
- 9 marca. Podczas Międzynarodowego konkursu skoków na Wielkiej Krokwi 3.jest Izydor Łuszczek, Aleksander Rozmus łamie obojczyk podczas skoków drużynowych…
- Kwiecień. Podczas treningu w Nowym Targu Zygmunt Rajski łamie nogę…
Zawody narciarskie w ujęciu chronologicznym
1929.12.26. Konkurs skoków. Zakopane
1929.12.31. Bieg sztafetowy o Mistrzostwo Polski. Zakopane
1930.01.05-06. Drużynowy i indywidualny konkurs skoków. Zakopane
1930.01.05. Konkurs skoków. Nowy Targ
1930.01.11-12. Memoriał Wóycickiego. Zakopane
1930.01. Mistrzostwa Czechosłowacji w narciarstwie. Stary Smokowiec
1930.01.17. Zawody narciarskie o puchar Makuszyńskiego. Zakopane
1930.01.18-19. Zawody narciarskie. Krynica
1930.01.19. Konkurs skoków. Zakopane
1930.01.23-26. Mistrzostwa Podhala w narciarstwie
1930.01.21 Zawody narciarskie. Nowy Targ
1930.02.04-08. Mistrzostwa Niemiec w narciarstwie. Obersdorf
1930.02.08. Mistrzostwa okręgu krakowsko-śląskiego w narciarstwie
1930.02.08. Zawody narciarskie. Zakopane
1930.02.08-09. Zawody narciarskie. Nowy Targ
1930.02.09. Konkurs skoków. Zakopane
1930.02.12-16. Mistrzostwa Polski w narciarstwie
1930.02.23. Mistrzostwa Jordanowa w narciarstwie
1930.02.27-03.01. Mistrzostwa Świata w narciarstwie. Oslo
1930.02/03. Zawody narciarskie. Westerów
1930.03.09. Międzynarodowy konkurs skoków. Zakopane
1930.03.09. Zawody narciarskie. Zwardoń
1930.03.0? Zawody narciarskie. Maków Podhalański
1930.03.? Konkurs skoków. Nowy Targ
1930.03.30. Bieg zjazdowy. Hala Gąsienicowa
Doniesienia prasowe
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1929, nr 303 (5 XI)
NARCIARSKIEJ TWA SPORTOWEGO WISŁA W KRAKOWIE odbędzie się w środę 6 bm. między godz. 6—7 wieczorem w lokalu klubu przy ul. Karmelickiej Nr. 10. Na zebraniu omówiony będzie program najbliższych imprez narciarskich, jako to kursów miejscowych i zamiejscowych, wycie czek zbiorowych itd.
Począwszy od najbliższej środy odbywać się będą w lokalu klubu w środy i piątki zebrania in formacyjne, na których udzielane będą przez fachowców wszelkie wskazówki co do wyekwipowania narciarskiego oraz odnośnie do wstępnych wiadomości teoretycznych w zakresie narciarstwa i turystyki zimowej. W tym samym czasie przyjmowane też będą zgłoszenia nowych członków.
WSPANIAŁE DARY KORNELA MAKUSZYNSKIEGO DLA SEKCJI NARCIARSKIEJ „WISŁY”
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1929, nr 338 (10 XII)
(PAT) WSPANIAŁE DARY KORNELA MAKUSZYNSKIEGO DLA SEKCJI NARCIARSKIEJ „WISŁY”. Znakomity literat Kornel Makuszyński, który jest wielkim zwolennikiem sportu narciarskiego, ufundował wspaniałą nagrodę wędrowną w postaci bardzo cennego, antycznego kryształowego puha.ru. Nagrodę tę otrzymała sekcja narciarska tutejszego klubu sportowego „Wisła” do rozegrania w dniu sportowym imienia Makuszyńskiego. Równocześnie Makuszyński ofiarował szereg swoich książek z autografami dla poszczególnych zwycięzców. Zawody zorganizowane dla rozegrania tych nagród przez sekcję narciarską „Wisły” odbędą się w bieżącym sezonie, najprawdopodobniej w styczniu, pod osobistem kierownictwem Makuszyńskiego.
ZEBRANIE NARCIARSKIE S. N. „WISŁY”
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1929, nr 333 (5 XII)
ZEBRANIE NARCIARSKIE S. N. „WISŁY” od będzie się dziś we środę w lokalu klubu, Karmelicka 10, o godz. 6.30 wieczorem. Na zebraniu tem omawianą będzie sprawa programu wycieczkowego, najbliższych kursów narciarskich, oraz zaopatrzenie członków w sprzęt narciarski, środowe zebrania towarzyskie S. N. „Wisły” cieszą się niebywałą frekwencją narciarzy obojga płci, organizowane zaś są przez klub celem bliższego zapoznania edę z sobą członków, oraz udzielania narciarzom wszelkich wskazówek i informacyj odnośnie do zbliżającego się sezonn zimowego. Tamże przyjmowane są zgłoszenia nowych członków i wydawane legitymacjo Związku Narciarskiego, uprawniające do zniżek ko lejowych. Goście mile widziani.
Zawody narciarskie „Wisły” o nagrodę K. Makuszyńskiego.
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1929, nr 352 (24 XII)
Zawody narciarskie „Wisły” o nagrodę K. Makuszyńskiego.
Zakopane, 22 grudnia. Sekcja narciarska Towarzystwa Sportowego „Wisła” w Krakowie, która w ostatnich latach pracuje z ogromnym rozmachem na terenie tutejszym, jakoteż Nowego Targ a ostatnio i Krakowa, organizuje w r. 1930 wielkie zawody narciarskie o nagrodę znanego literata, Kornela Makuszyńskiego. Wielki rozwój zawdzięcza sekcja narciarska „Wisły“ pracy niezmordowanego organizatora, pułk. Wagnera, który w ręku swem obok kierownictwa sekcji dzierży i prezesurę Okręgowego Związku Narciarskiego na Podhalu. O rozwoju sekcji świadczy też m. i. wstąpienie do niej ostatnio kilku wybitnych zawodników z Zakopanego, jak i przystąpienie ogromnej ilości nowych członków w licznie kilkuset osób. Na zawody o nagrodę Makuszyńskiego Związek Narciarski przyznał już termin w m. styczniu przyszłego roku, nagrodę stanowić będzie waza kryształowa z r. 1840 na podstawie srebrnej. Nagroda będzie przechodnią. Z okazji ofiarowania nagrody Sekcja Narciarska „Wisły” otrzymała następujące pismo od Kornela Makuszyńskiego:
„Nie mogąc w sposób godniejszy wyrazić mojego podziwu dla tej siły ducha i szczytności celów, które opromieniają „mierzące siły na zamiary” dążenia Członków „Wisły”, postanowiłem uczynić to, choćby najskromniej, w tem radosnem przekonaniu, że dar, biedny i pospolity, nabierze ceny, jeśli ofiarowany będzie z całego serca i wyzłocony promieniem miłości.
Mam zaszczyt prosić Panów o przyjęcie takiego właśnie nieznacznego daru, który Panowie zechcą przeznaczyć na nagrodę przechodnią Sekcji Narciarskiej „Wisły”. — jest to puhar z antycznego kryształu, tak czystego, jak serce tego, co walczy szlachetnie o zwycięstwo i tak niepokalanego, jak żywioł, w którym walczy. Szczęśliwy będę, jeżeli go Panowie przyjąć raczą i jeśli mizerna moja ofiara, przyniesie szczęście nieprzerwane zwycięzcy, a pośrednio chwałę wielką „W i ś 1 e‘‘.
Jestem przekonany, że tak się stanie, bo rzecz, z miłością ofiarowana, ma w sobie moce tajemnicze. — Uwierzcie w to jednako, a pobijemy wszystkie rekordy.
Z życzeniami najwspanialszej dla „Wisły” przyszłości, z okrzykiem na jej cześć, przesyłam wy razy serdecznego pozdrowienia — szczerze oddany Kornel Makuszyński mp.“.
= ZAKOPANE MA GŁOS
Stadjon: ilustrowany tygodnik sportowy. R. 8, 1930, nr 42
1930.10.16
Letni sport w Zakopanem pospiesznie kończy swój sezon. Na zimnych Tatrach, na całym ich obszarze rozpięła biały swój namiot nowa trupa, która niebawem otworzy wokół Tatr wspaniały teatr i cyrk zarazem z nartą na froncie, jako symbolem, Temperatura około zera i kilka stopni poniżej zera. Tatry w śniegu! Zima więc tuż, tuż. W Zakopanem pierwszy chyba rok uprawiano latem systematycznie piłkarstwo i w drugiej połowie lata lekką atletykę. Kończą tu więc ten sezon raptownie wobec widoków na bliską zimę.
Ostatnia niedziela odbyła się pod znakiem biegu na przełaj na trasie 6.200 m. Bieg ten urządził Komitet Imprez Sportowych, który nareszcie dał jakiś dowód swego istnienia i latem. Zresztą całą imprezę wykonała miejscowa „Wisła”. Piszemy o tych zawodach obszerniej z dwóch powodów: interesuje nas kondycja sportowa wogóle tych lekkoatletów, którzy są zarazem narciarzami, jakoteż dla przeglądu lekkiej atletyki na gruncie zakopiańskim, a powtóre chcemy przytem omówić stronę organizacyjną zawodów, aby zagadnienie to poruszyć pro publico bono.
Dzień zawodów nasiąkły niebywałą w Tatrach ponurą aurą. Start i metą biegu na małym zimowym stadjonie K. I. S. Udział w zawodach biorą zawodnicy 1) N. P. T. T., 2) Sokoła, 3) Strzelca, 4) Wisły z Zakopanego, jeden zawodnik Legji z Krakowa oraz jeden niezrzeszony. Każdy zawodnik rozpoczyna i kończy bieg podwójnem okrążeniem boiska stadjonu. Start wspólny. Trasa wiedzie przez ul. Kościuszki, Krupówki, Park, drogę do Białego i pod skocznię na Krokwi, a stamtąd do Zamojskiego i przez Krupówki do boiska. Wyznaczona starannie, przez zawodników, chwalona, choć w lesie grunt był rozmiękły. Wzdłuż trasy rozstawiono 12 punktów kontrolnych, z tych 4 jako główne.
Wobec wspólnego startu łatwo jest wzdłuż trasy śledzić przebieg walki i zorientować się w wartości i rutynie poszczególnego zawodnika. Kolejność zaś osiągania mety jest wówczas kolejnością miejsc w wyniku. Na pierwszych trzech kilometrach walczą o prowadzenie znani narciarze Modzelewski (Wisła), Leonard Motyka (Legja-Kraków), Zdzisław Motyka (Wisła), który specjalnie dla tego startu uzyskał zwolnienie z wojska) i Michalski (Wisła). Ostre natarcia raz po raz oddają pierwszy krok głównie Modzelewskiemu i L. Motyce, przyczem pierwszy odznacza się wśród reszty znacznym spokojem, świadomością swych sił i zdradza zrozumienie dystansu i długi trening. Najpoważniejszy kandydat na pierwsze miejsce, długodystansowiec Zdzisław Motyka nie wytrzymuje tempa walki i systematycznie na każdym następnym punkcie kontrolnym spada coraz w większy tłum zawodników, aby wreszcie zejść z trasy, nie kończąc biegu. Rezultat ten był sensacją dnia wśród sportowców, a zwłaszcza narciarzy. Tymczasem Modzelewski od trzeciego kilometra obejmuje prowadzenie, aby go więcej nie ustąpić i równo finiszuje, jako pierwszy. Następne miejsce zajął znany biegacz narciarski Michalski, po nim niespodziewanie Kliszewski (Sokół), a dalej Górski (Wisła) i Nowacki. Na startujących 19 zawodników, ukończyło bieg 16.
Ciekawy jest przebieg zmagania się o II-gie miejsce Michalskiego, który w narciarstwie dotychczas górował nad Modzelewskim. Przebiega on pierwszy kilometr, jako drugi i odrazu orjentuje się, że pierwsze miejsce zdobyć będzie b. trudno. Zwalnia przeto systematycznie, aby wspaniałym finiszem na ostatnim kilometrze osiągnąć na mecie II-gie miejsce. Oczywiście przy dużej rutynie przeciwników takie zakonspirowanie jego intencyj i taka taktyka — mogłaby zakończyć się dla niego mniej pomyślnie. Obaj oni — Modzelewski i Michalski dowiedli, że lata jako sportowcy nie zmarnowali i że spokojnie mogą smarować deski na śnieg.
Doskonałym długodystansowcem okazał się Kliszewski z Sokoła. Po przebyciu pierwszego kilometra, jako 10-ty, rychło idzie na ósmem miejscu, na 9-ciu kim. jako 5 zkolei, 4-tym — 4-ty, i ostatnią część trasy ponad 2 kim. osiąga i utrzymuje aż do mety III miejsce. Górski z Wisły trzyma się pierwszej kolumny pośród walczących o prowadzenie, aby na 2-gim kim. spaść na 4-te miejsce, znów do 5-go — wyjść na II-gie, a na 6 kim. odpaść na IV i tak zakończyć. Piąty z kolei Nowacki przebył znakomity awans z XI miejsca na pierwszym kilometrze, wzmagając kolejno tempo; i szybkim wreszcie biegiem, zajął V miejsce. Jeszcze jeden podobny bieg na zamknięcie sezonu letniego, który mają organizować wspólnie kluby Sokoła, Strzelca i S.N.P.T.T. pozwoli pewnie do reszty przejrzeć przed nadchodzącą zimą zakopiańskie szeregi sportowe.
Rzucającem się w oczy w opisanych zawodach zjawiskiem jest ogromna ilość punktów kontrolnych, bo aż 12. Czy były one potrzebne?
Tak. Bardzo potrzebne i wskazane. Wszelkie zawody polegają na współzawodnictwie, a więc i ocenie. Dla oceny zaś koniecznemi są pewne kryterja. Im bardziej te kryterja, te mierniki są pewne i dokładne tern wynik i ocena ta słuszniejsze i sprawiedliwsze, tem większego dodają impulsu i zachęty, do wysiłku uczestnikom zawodów. A więc jak najbardziej precyzyjny chronometr, sznur, taśma, jak największe ilość punktów kontrolnych na trasie i na terenach zawodów — oto godne zalecenia, hasło dla wszystkich organizatorów wszelkich imprez sportowych!
Przestrzeganie takich zasad posiada pierwszorzędne znaczenie zwłaszcza w środowiskach, gdzie pewne gałęzie sportu budzą się dopiero do życia. Chronometr, taśma, punkt kontrolny—to niezawodne bodźce, podrywające do celowego wysiłku „ospałe i gnuśne” masy! To znaczenie ogólne, propagandowe. A jaką to ma wartość dla zawodnika? Jeśli chodzi o omawiane punkty kontrolne, to wielka ich ilość pozwala mu ze spokojem skupić się jedynie dla biegu, a nie troszczyć o to czy biegnie przepisaną trasą. Sędziowie na punktach kontrolnych winni wskazywać kierunek dalszej drogi i podawać czas i kilometr ,aby następnie zawodnik mógł właściwie rozłożyć siły. Po zawodach zaś organizatorzy winni opracować dokładnie statystyczne dane o przebiegu zawodów, z których egzemplarze winny być przeznaczone dla klubów, dla prasy. Kluby natomiast mogłyby takie komunikaty statystyczne (nawet z wykresami!) szczegółowo ze swymi członkami omawiać, tego chyba nigdzie się nie robi, a to jest b. ważne, jeśli klub marzy o postępach i triumfach. Zestawienia takie będą doskonałą metryką zawodnika, wykazując przejrzyście jego zmiany na torach, ba, jego taktykę, rodzaj sił; ich wielkość, a nawet w pewnej mierze odzwierciadla jego psychikę, jako człowieka i zawodnika. Klub więc zyska w tych zestawieniach czynnik i sposobność dla pouczających pogawędek z członkami a jednocześnie i zachętę dla nich, a zawodnik będzie poznawał i kształcił sam siebie. Wreszcie i o informacje bardzo będzie wówczas łatwo i będą one najdokładniejsze. Z omawianego biegu naprzełaj, którego trasa miała 12 p. k. płk. Wagner porobił i porozsyłał do klubów, biorących udział w zawodach takie biuletyny, co należy podkreślić w rubryce plusów. Brak jeno szczegółowych danych co do czasu. Ze względów jednak na warunki wyniki nie byłyby nader frapujące, gdyż Modzelewski — pierwszy na mecie czas ok. 28,5 min. Łatwo jednak z wykazów sprawdzić, że Motyka Zdz. zeszedł na 9 pkt. na IX miejsce i tem bieg przerwał, zaś Motyka Z. przerwał jako ostatni na 8 punkcie kontrolnym. Znany biegacz narc. Berych Wł. — słusznie zajął XIV. miejsce. Co jest także sensacją, wobec znanych jego pierwszorzędnych wyników w narciarstwie, zwł. w 18-stce. Motyka Stan, absolw. gimn., doskonały narciarz, znalazł się na VIII miejscu.
Organizacja zawodów bez zarzutu. A opracowane wyniki mogą być wzorem dla innych; niewątpliwie wpłyną na stopień zainteresowania zawodników i klubów. Zwycięzca otrzymał wazę, dar p. star. Nowakowskiego, pięciu pierwszych żetony od K. I. S., pięciu dalszych dyplomy od okręgu. Oczekiwać będziemy z zainteresowaniem wyników ostatnich zawodów lekkoatletycznych przed treningami narciarskiemi w tym sezonie, bo już niektórzy narciarze wymykają się z deskami w góry. Fr. Jałocha-Olbrychski.
Zawody piłkarskie w Zakopanem rozegrane między Wisłą-Zakopane przeciwko Wisła N. Targ przyniosły zwycięstwo drużynie nowatorskiej w stosunku 6:2. Wynik nieco niesprawiedliwy. Powinien zakończyć się różnicą 1—2 bramek. U drużyny zakopiańskiej widać brak treningu. Latem przejęci oni byli przeważnie lekką atletyką, gdy w N. Targu piłkarstwem.
| Poprzedni sezon | Powrót | Następny sezon |
