Orest Lenczyk
Z Historia Wisły
Linia 5: | Linia 5: | ||
==Orest Lenczyk w Wiśle== | ==Orest Lenczyk w Wiśle== | ||
- | Orest Lenczyk (ur. 28 grudnia 1942) do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent Aleksandra Brożyniaka, by później zastąpić go na tym stanowisku. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymać zespół w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z Realem Saragossa. Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): "Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?", odpowiedział: "Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy". Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami. | + | Orest Lenczyk (ur. 28 grudnia 1942) do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent [[Aleksander Brożyniak|Aleksandra Brożyniaka]], by później zastąpić go na tym stanowisku. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymać zespół w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z [[Real Saragossa|Realem Saragossa]]. Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): ''"Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?"'', odpowiedział: ''"Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy"''. Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami. |
- | Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener GKS Bełchatów. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: " | + | Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener [[GKS Bełchatów]]. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: ''"Traktuję moją pracę najlepiej jak potrafię. Będąc w Krakowie, nie mogę skakać z radości po golach, byłoby to nietaktem"''. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
- | Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, Ślęzy Wrocław i Moto | + | Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, [[Ogniwo Wrocław|Ślęzy Wrocław]] i Moto Jelcz Oława. Karierę jako piłkarz zakończył w wieku 28 lat, nie odnosząc żadnych sukcesów. Prace jako szkoleniowiec rozpoczął w [[Karpaty Krosno|Karpatach Krosno]] w sezonie 1970/1971. Pierwsze sukcesy przyszły wraz z pracą w Wiśle. Z krakowskim klubem zdobył pierwsze w swej karierze i jak na razie jedyne mistrzostwo polski. Po za Wisłą, Lenczyk trenował przeważnie kluby śląskie. już rok po wywalczeniu mistrzostwa w Krakowie, zdobył trzecie miejsce ze [[Śląsk Wrocław|Śląskiem Wrocław]]. Wyczyn powtórzył w 1983 wraz z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]]. Do Ruchu wracał niemal tak często jak do Wisły. W sezonie 1996/1997, właśnie z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]], awansował do Ekstraklasy. Ostatnim znaczącym osiągnięciem w karierze, było wicemistrzostwo Polski wraz z [[GKS Bełchatów]], do którego trafił w 2005 roku. W pierwszym sezonie zdołał utrzymać zespół w pierwszej lidze, by już w kolejnym zdobyć wspomniane wicemistrzostwo. Został zwolniony 21 marcu 2008 roku po pięciu porażkach ligowych z rzędu. Nieoficjalnie mówi się jednak, że powodem dymisji było usunięcie ze stanowiska prezesa, którym był Jerzy Ożóg. |
+ | |||
+ | Orest Lenczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów w naszym kraju. Ponad to jest jednym z nielicznych trenerów, którzy w środowisku cieszą się nieskazitelną opinią. Obecnie jest członkiem Wydziału Szkolenia PZPN, a także należy do komisji etyki trenerskiej. Pracuje także jako wykładowca w Akademii Trenerskiej. Jest znany z ciętego języka. W 2007 roku, dla magazynu "Orange Ekstraklasa" powiedział o piłkarzu: ''"Był to występ jednego aktora, raczej z kabaretu"'', natomiast w 2008, tak wypowiadał się o sytuacji w [[GKS Bełchatów]]: ''"Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra"''. | ||
+ | |||
+ | ==Piłkarska kariera== | ||
+ | |||
+ | {|style="text-align:left;border:2px red solid" width=60% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center" | ||
+ | !Klub | ||
+ | !Lata | ||
+ | !Kraj | ||
+ | !Il. wys. | ||
+ | !il. goli) | ||
+ | |- | ||
+ | |Sanoczanka Sanok | ||
+ | | | ||
+ | |Polska | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |Stomil Poznań | ||
+ | | | ||
+ | |Polska | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Ogniwo Wrocław|Ślęza Wrocław]] | ||
+ | | | ||
+ | |Polska | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |Moto Jelcz Oława | ||
+ | | | ||
+ | |Polska | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |colspan=3|'''W sumie:''' | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |} | ||
- | |||
- | |||
==Trenerska kariera== | ==Trenerska kariera== | ||
- | + | {|style="text-align:left;border:2px red solid" width=60% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center" | |
- | + | !Klub | |
- | 1972/ | + | !Lata |
- | + | !Kraj | |
- | + | |- | |
- | + | |[[Karpaty Krosno]] | |
- | + | |1970/1971 | |
- | + | |Polska | |
- | + | |- | |
- | + | |[[Stal Rzeszów]] - asystent | |
- | + | |1972/1972 | |
- | + | |Niemcy | |
- | + | |- | |
- | + | |[[Siarka Tarnobrzeg]] | |
- | 1995 | + | |1972/1974 |
- | + | |Polska | |
- | + | |- | |
- | 1999 | + | |[[Stal Mielec]] - asystent |
- | + | |1974/1975 | |
- | + | |Polska | |
- | 2005/2008 | + | |- |
+ | |'''Wisła Kraków''' - asystent | ||
+ | |1975/1977 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |'''Wisła Kraków''' | ||
+ | |1977/1979 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Śląsk Wrocław]] | ||
+ | |1979/1981 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Ruch Chorzów]] | ||
+ | |1982/1984 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |'''Wisła Kraków''' | ||
+ | |1984/1985 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Igloopol Dębica]] | ||
+ | |1985–1986 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Widzew Łódź]] | ||
+ | |1987/1988 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[GKS Katowice]] | ||
+ | |1990/1991 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |'''Wisła Kraków''' | ||
+ | |1994 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Pogoń Szczecin]] | ||
+ | |1995 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[GKS Katowice]] | ||
+ | |1995/1996 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Ruch Chorzów]] | ||
+ | |1996/1999 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[GKS Bełchatów]] - trener-koordynator | ||
+ | |1999 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Widzew Łódź]] | ||
+ | |1999/2000 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |'''Wisła Kraków''' | ||
+ | |2000/2001 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Ruch Chorzów]] | ||
+ | |2002 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |- | ||
+ | |[[GKS Brłchatów]] | ||
+ | |2005/2008 | ||
+ | |Polska | ||
+ | |} | ||
==Sukcesy== | ==Sukcesy== | ||
- | 1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków<br> | + | Piłkarskie:<br> |
- | 1878/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków<br> | + | Brak<br><br> |
- | 1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław<br> | + | Trenerskie:<br> |
- | 1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów <br> | + | *1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków<br> |
- | 1996/1997 - awans do ekstraklasy z Ruchem Chorzów<br> | + | *1878/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków<br> |
- | 2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów<br> | + | *1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław<br> |
- | 1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna<br> | + | *1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów <br> |
+ | *1996/1997 - awans do ekstraklasy z Ruchem Chorzów<br> | ||
+ | *2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów<br> | ||
+ | *1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna<br> | ||
Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, Piłka Nożna nr 32 z 2000r. | Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, Piłka Nożna nr 32 z 2000r. |
Wersja z dnia 04:32, 1 paź 2008
Matusiak ma czego żałować, bo jakby został z nami, to byłby mistrzem Polski, a tak to tylko zagrał trzy razy w lidze włoskiej.
Orest Lenczyk
Spis treści |
Orest Lenczyk w Wiśle
Orest Lenczyk (ur. 28 grudnia 1942) do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent Aleksandra Brożyniaka, by później zastąpić go na tym stanowisku. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymać zespół w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z Realem Saragossa. Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): "Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?", odpowiedział: "Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy". Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami.
Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener GKS Bełchatów. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: "Traktuję moją pracę najlepiej jak potrafię. Będąc w Krakowie, nie mogę skakać z radości po golach, byłoby to nietaktem".
Biografia
Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, Ślęzy Wrocław i Moto Jelcz Oława. Karierę jako piłkarz zakończył w wieku 28 lat, nie odnosząc żadnych sukcesów. Prace jako szkoleniowiec rozpoczął w Karpatach Krosno w sezonie 1970/1971. Pierwsze sukcesy przyszły wraz z pracą w Wiśle. Z krakowskim klubem zdobył pierwsze w swej karierze i jak na razie jedyne mistrzostwo polski. Po za Wisłą, Lenczyk trenował przeważnie kluby śląskie. już rok po wywalczeniu mistrzostwa w Krakowie, zdobył trzecie miejsce ze Śląskiem Wrocław. Wyczyn powtórzył w 1983 wraz z Ruchem Chorzów. Do Ruchu wracał niemal tak często jak do Wisły. W sezonie 1996/1997, właśnie z Ruchem Chorzów, awansował do Ekstraklasy. Ostatnim znaczącym osiągnięciem w karierze, było wicemistrzostwo Polski wraz z GKS Bełchatów, do którego trafił w 2005 roku. W pierwszym sezonie zdołał utrzymać zespół w pierwszej lidze, by już w kolejnym zdobyć wspomniane wicemistrzostwo. Został zwolniony 21 marcu 2008 roku po pięciu porażkach ligowych z rzędu. Nieoficjalnie mówi się jednak, że powodem dymisji było usunięcie ze stanowiska prezesa, którym był Jerzy Ożóg.
Orest Lenczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów w naszym kraju. Ponad to jest jednym z nielicznych trenerów, którzy w środowisku cieszą się nieskazitelną opinią. Obecnie jest członkiem Wydziału Szkolenia PZPN, a także należy do komisji etyki trenerskiej. Pracuje także jako wykładowca w Akademii Trenerskiej. Jest znany z ciętego języka. W 2007 roku, dla magazynu "Orange Ekstraklasa" powiedział o piłkarzu: "Był to występ jednego aktora, raczej z kabaretu", natomiast w 2008, tak wypowiadał się o sytuacji w GKS Bełchatów: "Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra".
Piłkarska kariera
Klub | Lata | Kraj | Il. wys. | il. goli) |
---|---|---|---|---|
Sanoczanka Sanok | Polska | |||
Stomil Poznań | Polska | |||
Ślęza Wrocław | Polska | |||
Moto Jelcz Oława | Polska | |||
W sumie: |
Trenerska kariera
Klub | Lata | Kraj |
---|---|---|
Karpaty Krosno | 1970/1971 | Polska |
Stal Rzeszów - asystent | 1972/1972 | Niemcy |
Siarka Tarnobrzeg | 1972/1974 | Polska |
Stal Mielec - asystent | 1974/1975 | Polska |
Wisła Kraków - asystent | 1975/1977 | Polska |
Wisła Kraków | 1977/1979 | Polska |
Śląsk Wrocław | 1979/1981 | Polska |
Ruch Chorzów | 1982/1984 | Polska |
Wisła Kraków | 1984/1985 | Polska |
Igloopol Dębica | 1985–1986 | Polska |
Widzew Łódź | 1987/1988 | Polska |
GKS Katowice | 1990/1991 | Polska |
Wisła Kraków | 1994 | Polska |
Pogoń Szczecin | 1995 | Polska |
GKS Katowice | 1995/1996 | Polska |
Ruch Chorzów | 1996/1999 | Polska |
GKS Bełchatów - trener-koordynator | 1999 | Polska |
Widzew Łódź | 1999/2000 | Polska |
Wisła Kraków | 2000/2001 | Polska |
Ruch Chorzów | 2002 | Polska |
GKS Brłchatów | 2005/2008 | Polska |
Sukcesy
Piłkarskie:
Brak
Trenerskie:
- 1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków
- 1878/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków
- 1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław
- 1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów
- 1996/1997 - awans do ekstraklasy z Ruchem Chorzów
- 2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów
- 1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna
Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, Piłka Nożna nr 32 z 2000r.