PZP
Z Historia Wisły
Linia 82: | Linia 82: | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
*W meczach finałowych brało udział 55 drużyn klubowych z 17 państw. | *W meczach finałowych brało udział 55 drużyn klubowych z 17 państw. | ||
- | *Za trzy zwycięstwa z rzędu, lub pięć w ogóle miały dostać puchar na własność. Najbliżej tego osiągnięcia była [[FC Barcelona]], które zwyciężała czterokrotnie (1979, 1982, 1989, 1997). | + | *Za trzy zwycięstwa z rzędu, lub pięć w ogóle, kluby miały dostać puchar na własność. Najbliżej tego osiągnięcia była [[FC Barcelona]], które zwyciężała czterokrotnie (1979, 1982, 1989, 1997). |
Wersja z dnia 14:16, 27 lis 2008
|
Puchar Zdobywców Pucharów – nieistniejące już rozgrywki europejskie. Zapewniony udział w nim mieli zwycięscy krajowych pucharów. Po jego likwidacji, zwycięscy pucharów w krajach europejskich, rozpoczynali zmagania w pucharze UEFA.
Spis treści |
Historia
Pierwsza, premierowa Edycja odbyła się w sezonie 1960/1961. Zwyciężyła ją włoska Fiorentina, która w finale dwukrotnie pokonała Glasgow Rangers (2:0 i 2:1). Włosi rozegrali jedynie sześć spotkań, w których raz przegrali (z Dinamo Zagrzeb 1:2), oraz pięciokrotnie zwyciężali. Rok później Fiorentina, była blisko powtórzenia tryumfu z przed roku, jednak w finale uległa Atletico Madryt.
Jako pierwsze, z polskich klubów, sił w pucharze spróbowało Zagłębie Sosnowiec w sezonie 1962/1963. Debiut Polaków zakończył się sromotną porażką z Újpest Dózsa (0:5 i 0:0). Dopiero w sezonie 1964/1965, wizerunek polskiej piłki poprawiła Legia Warszawa, która dotarła do ćwierćfinału rozgrywek. Warszawiacy pokonali po drodze Admire Wiedeń oraz Galatasaray, by w ¼ finału ulec TSV 1860 Monachium. Nie Legia jednak, a Górnik Zabrze może się poszczycić najlepszym wynikiem z pośród wszystkich polskich drużyn. Górnik dotarł bowiem do finału PZP (1969/1970). Więcej o tym wydarzeniu niżej.
Rozgrywki o Puchar Zdobywców Pucharów zakończyły się w 1999 roku. Ostatnim tryumfatorem jest SS Lazio. W finale 19 maja 1999 na Villa Park w Birmingham, Włosi pokonali Real Mallorca 2:1 (1:1).
Droga Górnika do finału
1 runda (1/16 finału):
- 17.09 1969 Olympiakos Pireus - Górnik Zabrze 2:2, Wilczek 8’, Wilczek 36’
- 01.10 1969 Górnik Zabrze - Olympiakos Pireus 5:0, Wilczek 1’, Skowronek 62’, Szołtysik 70’, Banaś k. 82’, Banaś 84’
2 runda (1/8 finału):
- 12.11 1969 Górnik Zabrze - Glasgow Rangers 3:1, Lubański 5’, Szaryński 11’, Lubański 87’
- 26.11 1969 Glasgow Rangers - Górnik Zabrze 3:1, Olek 63’, Lubański 77’, Skowronek 81’
Ćwierćfinały (1/4 finału):
- 04.03 1970 Lewski Spartak Sofia – Górnik Zabrze 3:2, Szołtysik 5’, Banaś 52’
- 18.03 1970 Górnik Zabrze - Lewski Spartak Sofia 2:1, Lubański 44’, Banaś 56’
Półfinały (1/2 finału):
- 01.04 1970 AS Roma – Górnik Zabrze 1:1, Banaś 28’
- 15.04 1970 Górnik Zabrze - AS Roma 2:2 (dogr.), Lubański k. 90’, Lubański 93’
- 22.04 1970 Górnik Zabrze - AS Roma 2:2, Lubański 40’ (mecz w Strasburgu)
3 mecze nie przyniosły rozstrzygnięcia, więc o awansie do finału zadecydował rzut monetą. Szczęście uśmiechnęło się do Górnika i to on zagrał w finale.
Finał (29 kwietnia 1970, Wiedeń, Praterstadion):
Manchester City – Górnik Zabrze 2:1 (2:0)
Sędzia: Paul Schiller (Austria)
Bramki: Neil Young 12’, Francis Lee k. 43’, Stanisław Oślizło 68’
Manchester City: Joe Corrigan - Tony Book (kapitan), Tommy Booth, George Heslop, Glyn Pardoe, Mike Doyle (23 Ian Bowyer), Alan Oakes, Tony Towers, Colin Bell, Francis Lee, Neil Young. Trener Joe Mercer.
Górnik Zabrze: Hubert Kostka - Jerzy Gorgoń, Stanisław Oślizło (kapitan), Stefan Floreński (85 Rainer Kuchta), Henryk Latocha, Alfred Olek, Zygfryd Szołtysik, Erwin Wilczek (75 Hubert Skowronek), Jan Banaś, Włodzimierz Lubański, Władysław Szaryński. Trener: Geza Kalocsai, Michał Matyas.
Ciekawostki
- W meczach finałowych brało udział 55 drużyn klubowych z 17 państw.
- Za trzy zwycięstwa z rzędu, lub pięć w ogóle, kluby miały dostać puchar na własność. Najbliżej tego osiągnięcia była FC Barcelona, które zwyciężała czterokrotnie (1979, 1982, 1989, 1997).