Paulina Opalińska
Z Historia Wisły
| |||
| | |||
| narodowość |  Polska
| ||
| nazwisko panieńskie | Olszewska | ||
| urodzona | 7 maja 1983, | ||
| wzrost | 183 cm | ||
| pozycja | skrzydłowa | ||
| osiągnięcia seniorskie | 1. miejsce Mistrzostw Polski 2003 4. miejsce mistrzostw Polski 2001, 2002 awans do Serii A 2004 zwycięstwo w grupie 2 II ligi 2006 | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | ||
| -2000 | Gwardia Wrocław (rozgrywki młodzieżowe) | ||
| 2000-2003 | BKS Stal Bielsko-Biała (Seria A) | ||
| 2003-2004 | Dalin Equus Myślenice (Seria B) | ||
| 2004-2005 | Olimpia Jawor (Seria B) | ||
| 2005-2006 | Olimpia Jawor (II liga) | ||
| 2006-2009 | Wisła Enion Energia Kraków (I liga) | ||
| 2009-2011 | Wisła AGH Kraków (II liga) | ||
| W przygotowaniu materiałów pomaga serwis sportkrakowski.pl | |||
Paulina Opalińska, siatkarka, wychowanka Gwardii Wrocław, reprezentowała Wisłę w sezonach 2006-2011. Urodziła się 7 maja 1983 r.
- Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
- W sezonie 2010/2011 była także II trenerem Wisły AGH, funkcje pierwszego szkoleniowca pełniła natomiast w reprezentacji AGH w półfinałach i finałach Akademickich Mistrzostw Polski sezonu 2009/2010.
- Była jednym z dwóch kapitanów drużyny w sezonie 2008/09.
- W 2011 r. zakończyła karierę sportową.
- Jest nauczycielem w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu AGH.
W przygotowaniu materiałów siatkarskich pomaga serwis: sportkrakowski.pl
Trener dodatkową zawodniczką
31. sierpnia 2007
Siatkarki Wisły Enion Kraków przygotowują się do rozgrywek. Nowy sezon, nowe wyzwania. Zawodniczki - Katarzyna Mróz i Paulina Opalińska - zapowiadają walkę do końca, żeby móc wspólnie z kibicami cieszyć się z awansu do Ligi Siatkówki Kobiet.
Zeszły sezon był okresem rozbudzonych nadziei. Z meczu na mecz coraz głośniej mówiono o awansie Wisły do Ligi Siatkówki Kobiet, a jednak nie udało się. Czego zabrakło?
Katarzyna Mróz: - Chyba jednak całkowitej determinacji w naszych poczynaniach i siły. Niechętnie wracam do tamtego okresu.
Paulina Opalińska: - Czas rozgrywek był na tyle wydłużony, że jako materiał ludzki po prostu nie dałyśmy rady. Najważniejsze mecze przegrywałyśmy w samych końcówkach. Świadczy to o tym, że zabrakło nam siły. Jeśli chodzi o wolę walki, grałyśmy do końca. Z meczu na mecz towarzyszyło nam coraz większe obciążenie psychiczne - zwłaszcza po przegranym spotkaniu - presja kibiców, mediów. Wszystkie te czynniki złożyły się na końcowy niekorzystny rezultat.
Szczęście było blisko. Udało Wam się już pozbierać psychicznie? Nie zabraknie motywacji, by podjąć kolejną próbę?
KM: - Jesteśmy gotowe. Nie ma się co poddawać. Będziemy walczyć dalej i myślę, że w tym roku uda nam się awansować.
PO: - Każdy sezon jest inny. Lepsze momenty przeplatają się z gorszymi. Nadchodzą nowe rozgrywki, pewien rozdział uznaje się za zamknięty. Trzeba tylko być na tyle mądrą osobą, żeby wyciągnąć wnioski i umieć z tego skorzystać w kolejnym sezonie.
Jesteście zadowolone z przygotowań? Nad czym dotychczas pracowałyście?
KM: - Na pewno nie jest łatwo, jak to na początku sezonu. Miałyśmy przez pewien okres bardzo duże zakwasy, niektóre z nas nie trenowały po dwa miesiące, ale najgorsze już za nami. Pracujemy na treningach i myślę, że z każdymi kolejnymi zajęciami będzie łatwiej, a nasz wysiłek zaprocentuje w przyszłości.
Jak układa się współpraca z nowym trenerem?
PO: - Każdy trener jest wymagający na swój sposób, każdy ma swoje przyzwyczajenia i trzeba się przystosować do danego szkoleniowca.
KM: - Na początku nie wiedziałyśmy, czego oczekiwać, ale już jest dobrze i zobaczymy, co wyniknie z naszej współpracy. Trener bardzo się stara - nie siedzi z boku i nie macha rękami, tylko jest taką naszą „dodatkową zawodniczką”.
Czego mogą się spodziewać kibice w nadchodzącym sezonie?
PO: - Przede wszystkim walki. Będziemy starały się prezentować jak najlepiej jako zespół, żeby przysporzyć kibicom jak najwięcej emocji. Mam nadzieję, że przyjdzie jeszcze więcej widzów niż w zeszłym sezonie. Gorąco wierzymy w to, że tym razem uda nam się wywalczyć awans - po to trenujemy.
A jakie cele stawiacie przed sobą indywidualnie?
KM: - Chcę skupiać się na jak najlepszej grze i pomóc drużynie w osiągnięciu głównego celu, jakim jest awans do Ligi Siatkówki Kobiet.
PO: - Siatkówka jest sportem zespołowym i zadanie - dla całej drużyny - może być tylko jedno. Ważne, żeby dopisywało nam zdrowie, bo limit urazów został wyczerpany już chyba na kilka kolejnych sezonów.
Rozmawiał Damian Juszczyk
wislakrakow.com (mefiTSo)
O sobie
Ankieta z sezonu 2008/2009:
Ci, co mnie znają, tak na mnie wołają… Paula.
Na siatkówkę namówił(a) mnie, a potem zaprowadził(a) do klubu… Do zajęć w klubie namówił mnie trener Jerzy Zachemba. Wybrał mnie z drużyny szkolnej, dlatego że byłam najbardziej zaangażowaną zawodniczką z drużyny (najgłośniej dopingowałam, siedząc na ławce rezerwowych :) ).
W mojej siatkarskiej galerii sławy… Regla Torres.
Łzy polały się na parkiet po… Ostatnim takim wydarzeniem była przegrana w walce o awans do ekstraklasy, w barażowym meczu z AZS Białystok – w sezonie 2006/2007.
Nigdy nie zapomnę tamtej chwili, gdy… Pomimo że mistrzostwo Polski, zdobyte z BKS Bielsko-Biała, było większym osiągnięciem, to największe emocje budzi we mnie wspomnienie mistrzostwa Polski młodziczek, zdobytego w Łodzi z Gwardią Wrocław. Może dlatego, że był to pierwszy poważny sukces w moim siatkarskim życiu.
Ślinka mi cieknie na samą myśl o… Żelowych misiach Haribo :)
Nic tak nie gasi pragnienia, jak… Sok grejpfrutowy, marchewkowy...
Książka na najbliższej półce… „Stowarzyszenie umarłych poetów” N. H. Kleinbauma.
Zapominam o popcornie i coli, gdy oglądam… „Miasto Aniołów”, w reżyserii Brada Silberlinga.
Zawsze na moim iPodzie… Soul i pop.
Mogę słuchać bez końca… „Iris” Goo Goo Dolls,
Skąd biorą się ludzie, którzy nie lubią zwierząt, skoro on jest taki milusi… Mój kot, Willy.
Niech sobie kpią z przesądów, ale ja nie wyjdę na mecz bez… Nie ma nic takiego.
Nie chciałabym spotkać w saunie… Myszy.
W przygotowaniu materiałów siatkarskich pomaga serwis: sportkrakowski.pl
