Stanisław Kruk-Schuster
Z Historia Wisły
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Grafika:IKC 1925-05-18 Dodatek tygodniowy.jpg|right|thumb|200px|Wizyta ministra Sikorskiego w pułkowych koszarach 20 pp. Minister Spraw Wojskowych gen. Władysław Sikorski (na zdjęciu nr 1) wraz z Inspektorem Armii gen. Szeptyckim (2) i dowódcą OK V gen. Kulińskim (3) dokonują przeglądu "Dwudziestki" na dziedzińcu koszar Hetmana Czarneckiego. Raport składa dowódca pułku, ppłk. Stanisław Kruk-Schuster. 1925 rok]] | [[Grafika:IKC 1925-05-18 Dodatek tygodniowy.jpg|right|thumb|200px|Wizyta ministra Sikorskiego w pułkowych koszarach 20 pp. Minister Spraw Wojskowych gen. Władysław Sikorski (na zdjęciu nr 1) wraz z Inspektorem Armii gen. Szeptyckim (2) i dowódcą OK V gen. Kulińskim (3) dokonują przeglądu "Dwudziestki" na dziedzińcu koszar Hetmana Czarneckiego. Raport składa dowódca pułku, ppłk. Stanisław Kruk-Schuster. 1925 rok]] | ||
- | '''Stanisław Kruk-Schuster''' - ur. 25 lutego 1890, żołnierz Legionów Polskich, pułkownik Wojska Polskiego, działacz Wisły (I wiceprezes w 1928 roku). | + | '''Stanisław Kruk-Schuster''' - ur. 25 lutego 1890, zm. 29 października 1945, żołnierz Legionów Polskich, pułkownik Wojska Polskiego, działacz Wisły (I wiceprezes w 1928 roku). |
- | + | ||
- | + | ||
Członek Polskich Drużyn Strzeleckich od 1912 roku. Wojskową karierę rozpoczynał jako porucznik 2 pułku piechoty Legionów Polskich, z którym walczył m.in. na Wołyniu w 1916 roku. W okresie legionowym używał pseudonimu "Kruk". W 1918 r. znalazł się w II Korpusie Polskim, od września 1918 r. dowodził samodzielnym batalionem w 4. DP gen. Lucjana Żeligowskiego w Odessie, w grudniu awansował na dowódcę 14 pp. Wiosną 1919 r. z Odessy statkiem dostał się do Francji, do armii gen. Hallera, w której od maja do września 1919 r. dowodził 12 pułkiem strzelców. Awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. | Członek Polskich Drużyn Strzeleckich od 1912 roku. Wojskową karierę rozpoczynał jako porucznik 2 pułku piechoty Legionów Polskich, z którym walczył m.in. na Wołyniu w 1916 roku. W okresie legionowym używał pseudonimu "Kruk". W 1918 r. znalazł się w II Korpusie Polskim, od września 1918 r. dowodził samodzielnym batalionem w 4. DP gen. Lucjana Żeligowskiego w Odessie, w grudniu awansował na dowódcę 14 pp. Wiosną 1919 r. z Odessy statkiem dostał się do Francji, do armii gen. Hallera, w której od maja do września 1919 r. dowodził 12 pułkiem strzelców. Awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. | ||
Linia 18: | Linia 16: | ||
I wiceprezes TS Wisła w 1928 roku. | I wiceprezes TS Wisła w 1928 roku. | ||
+ | |||
+ | Spoczywa na cmentarzu w Morden w Londynie (kwatera H.1418). | ||
'''Źródła informacji: | '''Źródła informacji: |
Wersja z dnia 14:13, 28 lip 2018
Stanisław Kruk-Schuster - ur. 25 lutego 1890, zm. 29 października 1945, żołnierz Legionów Polskich, pułkownik Wojska Polskiego, działacz Wisły (I wiceprezes w 1928 roku).
Członek Polskich Drużyn Strzeleckich od 1912 roku. Wojskową karierę rozpoczynał jako porucznik 2 pułku piechoty Legionów Polskich, z którym walczył m.in. na Wołyniu w 1916 roku. W okresie legionowym używał pseudonimu "Kruk". W 1918 r. znalazł się w II Korpusie Polskim, od września 1918 r. dowodził samodzielnym batalionem w 4. DP gen. Lucjana Żeligowskiego w Odessie, w grudniu awansował na dowódcę 14 pp. Wiosną 1919 r. z Odessy statkiem dostał się do Francji, do armii gen. Hallera, w której od maja do września 1919 r. dowodził 12 pułkiem strzelców. Awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Pułkownik Wojska Polskiego ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 r., dowódca 20 pp od 10 sierpnia 1920 r. do 27 I 1931 r. Podczas wojny polsko-bolszewickiej "w połowie sierpnia 1920 r. dowództwo pułku objął płk Stanisław Kruk-Schuster, który wniósł w przemęczone oddziały nowego ducha".
W styczniu 1931 r. został przeniesiony na stanowisko dowódcy Bryg. K.O.P Wilno 31. W grudniu 1935 odszedł w stan spoczynku ze względu na stan zdrowia.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, komandorią Orderu Korony Rumunii, międzysojuszniczym Médaille Interalliée. W 1928 roku odebrał przyznany mu za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska ZŁOTY KRZYŻ ZASŁUGI.
W 1939 roku był odpowiedzialny z ramienia wojska za ewakuację skarbów narodowych z Wawelu (m in. słynnych arrasów). Bezcenne polskie pamiątki udało się uchronić przez okupantem, skarb trafił przez Rumunię, Francję i Wielką Brytanię do Kanady.
I wiceprezes TS Wisła w 1928 roku.
Spoczywa na cmentarzu w Morden w Londynie (kwatera H.1418).
Źródła informacji:
- Historia 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej.
- Anna Wasilewska, Ratowanie wawelskiego skarbu
- Muzeum 20. Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej