Stefan Śliwa
Z Historia Wisły
| |||
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| urodzony | 13.08.1898, Kraków | ||
| zmarł | 19.05.1964, Dąbrowa Tarnowska | ||
| miejsce pochówku | Dąbrowa Tarnowska | ||
| wzost/waga | 170/68 | ||
| pozycja | napastnik, pomocnik | ||
| reprezentacja | 3A | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
| 1912-1924 | Wisła Kraków | 9 | |
| 1925 | Pogoń Wilno | ||
| 1925-1927 | Legia Warszawa | 16 | |
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Stefan Śliwa - ur. 13.08.1898 w Krakowie, zm. 19.05.1964 w Dąbrowie Tarnowskiej, piłkarz Wisły Kraków, napastnik / pomocnik, reprezentant Polski.
Pierwszy raz w barwach Wisły wystąpił jeszcze przed I Wojną Światową w wieku (14? lat), za co zresztą... został ukarany. Śliwa był w 1912 roku zawodnikiem Polonii Kraków. Związek Polski Piłki Nożnej uznał, że przy jego przenosinach do Wisły nie zostały dopełnione formalności i na posiedzeniu 1 września 1912 roku postanowił zdyskwalifikować go na 1 miesiąc za grę w barwach Białej Gwiazdy. Wisła zaś za wystawienie go musiała zapłacić karę 10 koron. W czasie wojny stracił prawą dłoń, co jednak nie przeszkadzało mu w późniejszych latach w kontynuowaniu kariery sportowej. Na początku lat 20-tych znajdował się w gronie najlepszych polskich piłkarzy, czego przejawem były powołania do Reprezentacji Narodowej. Śliwa - obok Henryka Reymana - był pierwszym Wiślakiem, który założył koszulkę z Orłem Białym na piersi (14 maja 1922 w meczu z Węgrami).
Łącznie wystąpił w barwach Wisły 175 razy. Kiedy w 1924 roku opuszczał Kraków, by wyjechać do Wilna, otrzymał od zarządu Wisły srebrną papierośnicę z napisem: "Najwierniejszemu swemu graczowi, jubilatowi Stefanowi Śliwie - wdzięczna Wisła."
W latach 1925-27 występował w Legii Warszawa, z którą debiutował w rozgrywkach ligowych.
Po powrocie z Wilna był niestrudzonym działaczem Białej Gwiazdy niemal do dnia zgonu.
Śliwa był zawodowym oficerem Wojska Polskiego. Walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 r. Jako jeniec wojenny trafił do oflagu i tam też przebywał do końca wojny.
Spis treści |
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
| Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | 
| 
| 
| 
| 
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1923 | Eliminacje MP | 6 | 6 | |||||
| 1923 | Finały MP | 3 | 3 | |||||
| Razem | Eliminacje MP (EMP) | 6 | 6 | |||||
| Finały MP (FMP) | 3 | 3 | ||||||
| RAZEM | 9 | 9 | ||||||
Lista wszystkich spotkań:
| Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| EMP | 1923.08.12 | Wyjazd | Warta Poznań | 2-4 | |||
| EMP | 1923.08.19 | Wyjazd | Iskra Siemianowice | 5-0 | |||
| EMP | 1923.08.26 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 6-1 | |||
| EMP | 1923.09.09 | Dom | Warta Poznań | 1-1 | |||
| EMP | 1923.09.30 | Dom | ŁKS Łódź | 1-0 | |||
| EMP | 1923.10.07 | Dom | Iskra Siemianowice | 5-0 | |||
| FMP | 1923.10.14 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 0-3 | |||
| FMP | 1923.10.21 | Dom | Pogoń Lwów | 2-1 | |||
| FMP | 1923.11.04 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 1-2 |
- Statystyki rozgrywek A-klasy z lat dwudziestych zamieszczamy osobno. Nie są one uwzględniane w ogólnych zestawieniach, gdyż nie udało nam się skompletować wszystkich składów meczowych Wisły w tych rozgrywkach (zobacz listę spotkań z brakującym składem).
| Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| A | 1920.06.27 | Dom | Cracovia | 1-4 | |||
| A | 1921.05.08 | Dom | Makkabi Kraków | 1-1 | |||
| A | 1921.05.21 | Dom | Jutrzenka Kraków | 2-1 | ;
| ||
| A | 1921.06.05 | Wyjazd | Cracovia | 0-5 | |||
| A | 1922.03.19 | Dom | Sturm Bielsko | 5-3 | |||
| A | 1922.04.02 | Dom | Cracovia | 1-1 | |||
| A | 1922.04.09 | Wyjazd | Jutrzenka Kraków | 5-0 | |||
| A | 1922.04.23 | Wyjazd | BBSV Bielsko | 4-0 | |||
| A | 1922.04.30 | Wyjazd | Makkabi Kraków | 0-0 | |||
| A | 1922.05.21 | Dom | Makkabi Kraków | 5-0 | |||
| A | 1922.06.11 | Wyjazd | Sturm Bielsko | 2-0 | |||
| A | 1922.06.18 | Dom | Jutrzenka Kraków | 3-0 | |||
| A | 1922.06.25 | Wyjazd | Cracovia | 1-2 | |||
| A | 1923.03.11 | Dom | Cracovia | 1-0 | |||
| A | 1923.03.17 | Dom | Jutrzenka Kraków | 6-0 |
| ||
| A | 1923.04.15 | Dom | Wawel Kraków | 4-0 | |||
| A | 1923.04.29 | Dom | BBSV Bielsko | 2-0 | |||
| A | 1923.05.27 | Wyjazd | Cracovia | 2-4 | |||
| A | 1923.06.17 | Wyjazd | Jutrzenka Kraków | 3-1 | |||
| A | 1923.06.24 | Wyjazd | Sturm Bielsko | 4-0? |
Mecze w Reprezentacji Polski
Stefan Śliwa wystąpił w trzech meczach Reprezentacji Polski - we wszystkich jako piłkarz Wisły. Śliwa, do spółki z Reymanem, był w ogóle pierwszym Reprezentantem Polski w historii Wisły. W meczach z Finlandią i Estonią był wyróżniającym się zawodnikiem, jego postawa wzbudziła uznanie tamtejszej publiczności, szczególnie w obliczu jego niepełnosprawności.
- 1922.05.14 Polska - Węgry 0:3, mecz towarzyski
- 1923.09.23 Finlandia - Polska 5:3, mecz towarzyski
- 1923.09.25 Estonia - Polska 1:4, mecz towarzyski
Pogrubiono występy Śliwy jako Wiślaka.
Komentarze prasowe po jego występach w reprezentacji:
- 1922.05.14 Polska - Węgry 0:3, mecz towarzyski
- „Śliwa był tylko cieniem tego, co zazwyczaj w swych walkach klubowych dokazywał. W następstwie tego zbyt prędko wypompowała się reszta pomocy... Przestawienie po pauzie Cikowskiego na środek, a Śliwę na prawego pomocnika okazało się korzystne". Według Lustgartena Śliwa „nie miał nawet swoich początkowych 15. minut” ***Źródło: Raz, Dwa, Trzy nr 39 i Cikowski musiał go wyręczać w obowiązkach...
- Źródło: „Przegląd Sportowy
- Przed najtrudniejszym zadaniem stoi nasza pomoc. Trzymać ten żywy i z pełnym temperamentem grający napad Węgrów jest sztuką nielada. Na tem stanowisku pokładamy całą naszą nadzieję na Śliwie, który przecież częściowo może napad Węgrów potrafi kryć, powinien się on ale nie ograniczać tylko do pracy destruktywnej, gdyż wiadomo przecież, że kwalifikacje środkowego pomocnika a zwłaszcza takiego jak Śliwa wymagają również i umiejętności pracowania w sposób konstruktywny.
- Źródło: Wiadomości Sportowe nr 9
- Śliwa grał na skrzydle bez zarzutu.
- Źródło: Wiadomości Sportowe nr 10
- W środku grał Śliwa, który grą swą wystarczająco chyba udowodnił, iż nie ma żadnych warunków na gracza reprezentacyjnego.
- Źródło: Ilustrowany Kurier Codzienny
- Śliwa był bardzo niepewny, również i Synowiec nie dopisał, Śliwa, który grał do pauzy na środku pomocy, zmienił swe stanowisko z Cikowskim, prawym pomocnikiem. I to niezbyt poprawiło grę całej pomocy.
- Źródło: Goniec Krakowski
- Śliwa na środku lepszy przed pauza, po pauzie na prawej pomocy kiepski, nie można też było od niego wymagać, by na nieswojej pozycji był nadzwyczajnym.
- Źródło: Tygodnik Sportowy nr 56
- pomoc Polski najsłabszą częścią drużyny, tylko Śliwa miał jasne chwile.
- „Śliwa był tylko cieniem tego, co zazwyczaj w swych walkach klubowych dokazywał. W następstwie tego zbyt prędko wypompowała się reszta pomocy... Przestawienie po pauzie Cikowskiego na środek, a Śliwę na prawego pomocnika okazało się korzystne". Według Lustgartena Śliwa „nie miał nawet swoich początkowych 15. minut” ***Źródło: Raz, Dwa, Trzy nr 39 i Cikowski musiał go wyręczać w obowiązkach...
- Sędzia p. Karol Em. Gratz, przewodniczący niemiecko-czeskiego Kollegium Sędziów
- Śliwa był na matchu z Węgrami nie najgorszy.
- Źródło: Tygodnik Sportowy nr 56
- Kto do pomocy wstawia dwóch środkowych pomocy — Śliwa, Cikowski — do tego Śliwa fizycznie upośledzony? To też po przerwie zmienili się ci dwaj, lecz czy to co pomogło?
- Śliwa był najsłabszym graczem na boisku, jakkolwiek poświęcenia i najlepszych chęci w grze nikt bezstronny odmówić mu nie może. Natomiast technicznie i taktycznie, w wybijaniu i biegu nie dorósł zadania. Przykro mi poruszać tę sprawę, Śliwa jest mi bowiem osobiście i jako sportowiec bardzo sympatyczny, ale jest to obowiązkiem sprawozdawcy i muszę zapytać, czy inwalida wojenny powinien być wstawiany do reprezentacji? Mojem zdaniem reprezentacja sportowa narodu ma okazywać co ten naród posiada najzdrowszego, najlepszego, najbardziej kwitnącego w materjale ludzkim, nie nieszczęśliwego inwalidę wojennego, zwłaszcza, że aż krańcowej konieczności wstawiania Śliwy nie było.
- Źródło: Sport lwowski nr 10
- Śliwa był na matchu z Węgrami nie najgorszy.
- 1923.09.23 Finlandia - Polska 5:3, mecz towarzyski
- W meczu z Finlandią „z pomocy najlepszym był Śliwa, którego dobra gra mimo braku ręki, budziła podziw u Finlandczyków. Słabym był jednak nieco taktycznie…”.
- Źródło: „Przegląd Sportowy”
- Śliwa grał nierówno, a w II. połowie przy stanie 5:1 stracił do tego stopnia głowę, że nie zrobiłoby chyba różnicy, gdyby go wogóle na boisku nie było. Podawał, jak na reprezentatywnego centra pomocy, zbyt niedokładnie. (Muszę tu zaznaczyć, że w I. połowie meczu z Estonją (drugiej nie mogłem już widzieć, gdyż miałem wcześniej opuścić Tallin) grał już znacznie lepiej).
- Źródło: Tygodnik Sportowy nr 37
- Pomoc pracowita, lecz... Śliwa za słaby w biegu, wobec takiego przeciwnika jakiego miał przed sobą.
- Źródło: Stadjon nr 23
- W meczu z Finlandią „z pomocy najlepszym był Śliwa, którego dobra gra mimo braku ręki, budziła podziw u Finlandczyków. Słabym był jednak nieco taktycznie…”.
- 1923.09.25 Estonia - Polska 1:4
- „najlepszym na placu z pośród 22 ludzi był Śliwa, który potrafił znakomicie się zastosować do terenu błotnistego”.
- Źródło: „Przegląd Sportowy”
- „najlepszym na placu z pośród 22 ludzi był Śliwa, który potrafił znakomicie się zastosować do terenu błotnistego”.
Galeria reprezentacyjna
 Stefan Śliwa przed meczem z Węgrami. 1922.05.14 Kraków. |
 Reprezentacja 1922 Polska Węgry |
||
Prasa
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Galeria
 1913 |
|||
 |
|||
 1921.07.05 Wisła Kraków – Ujpesti |
|||
 1921.09 Polonia Czerniowce - Wisła Kraków |
|||
 1922.04.02 Wisła Kraków - Cracovia |
|||
 1922.04.08 Wisła Kraków - Pogoń Lwów |
|||
 1922.08.13 Wisła Kraków – Hakoah |
 1923.05.03 Cracovia - Wisła Kraków |
||
 1923.10.14 Pogoń Lwów - Wisła Kraków |
|||
 1958 rok, Stefan Śliwa drugi z prawej (obok Józef Adamek i Henryk Reyman) |
 1958 rok, Śliwa 7 z lewej |
Żołnierskie losy
Stefan Śliwa – zawodowy oficer Wojska Polskiego. Jeszcze służąc w armii austriackiej w czasie I wojny światowej stracił prawą rękę. Nie przeszkadzało mu to grać w piłkę i służyć odrodzonej ojczyźnie w wojsku. Potwierdził to walcząc w Kampanii Wrześniowej 1939 r. Jako jeniec wojenny trafił do oflagu i tam też przebywał do końca wojny.
