TS Wisła 1936

Z Historia Wisły

Poprzedni rok Powrót Następny rok

Spis treści

Zarząd TS Wisła

O punkty na boiskach, parkietach, matach ...

Wydarzenia

Chronologia sukcesu

W tabeli zamieszczono medalistów zawodów rangi mistrzowskiej (krajowych i międzynarodowych) oraz zdobywców Pucharu Polski.

Data Medal / Puchar Ranga zawodów Dyscyplina Zawodnik Uwagi
1936.06.28 Złoto Mistrzostwa Polski Podnoszenie ciężarów: waga kogucia Józef Głowacki
1936 Srebro I Liga Piłka nożna Kadra
1936.03.15 Srebro Mistrzostwa Polski Narciarstwo: slalom Marian Woyna-Orlewicz
1936.12.31 Srebro Mistrzostwa Polski Narciarstwo: bieg sztafetowy 4x10 km Mieczysław Wnuk?, Jan Bochenek, Marian Woyna-Orlewicz i Michał Górski
1936.03.15 Brąz Mistrzostwa Polski Narciarstwo: slalom Jan Bochenek
1936.03.15 Brąz Mistrzostwa Polski Narciarstwo: kombinacja alpejska Jan Bochenek


W 1936 odeszli na zawsze

W 1936 urodzili się

Galeria

Piłkarze Wisły w 1936 roku

Bokserzy Wisły w 1936 roku

Zapaśnicy Wisły w 1936 roku

Zmiana pokoleniowa u piłkarzy. Pierwsze bramki Mieczysława Gracza.

Fragment meczu z FC Antwerp w Belgii

Jubileusz 30-lecia. Wisła wygrywa z Chelsea Londyn

Tłumy kibiców na meczu - stadion okazał się zbyt mały

Mapa

Artykuły prasowe

30-lecie krakowskiej „Wisły”

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1936, nr 145 (26 V)

30-lecie krakowskiej „Wisły”

Kraków, 23 maja.

W tych dniach mija 30 lat od chwili, kiedy to w Krakowie powstawał jeden z pierwszych klubów sportowych — T. S. Wisła. Początki jej nie przypominały początków innych klubów, powstających już w niepodległej Polsce. Wówczas bowiem inicjatorzy ruchu sportowego musieli w największym trudzie torować drogę idei wychowania fizycznego, natrafiając przytem na nie chęć władz zaborczych, które bardzo nie chętnym okiem patrzyły się na jednocześnie się społeczeństwa polskiego.

Było to w r. 1906, gdy uczniowie II Szkoły Realnej w Krakowie z inicjatywy prof. Łopuszańskiego, późniejszego wiceministra w. K. i U. p. założyli studenckie kółko piłki nożnej, które przybrało nazwę: „Wisła”. W r. 1907 Wisła uzyskuje dalsze wzmocnienie swoich szeregów przez wchłonięcie szeregu innych organizacyj sportowych, jak drużyny jenknera, drużyny Różowych itd. Wówczas to następuje pierwszy wyjazd Wisły za rogatki Krakowa do Bochni, oraz pierwsze spotkanie z Cracovią, które stało się zaczątkiem rywalizacji obydwóch klubów przez całe dziesiątki lat. Lata 1908 i 1909 przynoszą dalsze krzepnięcie organizacyjne Wisły, która w tym czasie rozgrywa szereg spotkań z drużynami krakowskiemi i Iwowskiemi.

W r. 1910 Wisła uzyskuje wreszcie pod stawy prawne, a to dzięki zatwierdzeniu statutu przez namiestnictwo. Od tego roku ustala się nazwa klubu na T. S. Wisła. Niebawem Wisła, która dotychczas należała do austriackiego związku footballowego, podobnie jak i inne drużyny ówczesnej Galicji występuje z tego związku, nie godząc się z polityką związku austriackiego.

Z inicjatywy Wisły powstaje w Krakowie Polski Związek Piłki Nożnej, do którego również przystępują Czarni ze Lwowa. Posunięcie to powoduje niemożność rozgrywania zawodów z drużynami austriackimi, oraz Cracovią i Pogonią, które pozostały w austriackim Verbandzie. Lukę tę wypełnia porozumienie ze związkiem czeskim, w rezultacie czego publiczność krakowska miała sposobność oglądać w Krakowie Slavię, Spartę, Smichów i inne.

W tymże roku Wisła przystępuje do Union International Football Association w Paryżu, która to unia stała na zasadzie uznawania narodowości, podczas gdy Międzynarodowa Federacja Footballowa stała na gruncie państwowości.

W r. 1911 Wisła sprowadza do Krakowa słynną zawodową drużynę szkocką Aberdeen, przyczem obydwa spotkania rozegrane ze Szkotami zakończyły się porażką Wisły 1:9 i 1:8.

„ Ponieważ pozostawanie poza austriackim Z.P.N. uniemożliwiało Wiśle rozgrywanie meczów z drużynami lokalnymi, przeto Wisła w 1911 roku powraca do związku. W tymże roku P. Z. P. N. przestaje istnieć, skutkiem wystąpienia Wisły. Wisła w dalszym ciągu podtrzymuje kontakt z drużynami czeskiemi, a dysponując wielkiem boiskiem pozlotowem jest w stanie organizować prawie w każdą niedzielę mecz piłkarski. Rozgrywa też Wisła dwa mecze w Łodzi osiągając wyniki 3:3 i 5:0.

W następnym już jednak roku Wisła traci boisko w związku z tem działalność jej musi się ograniczyć. Rozgrywa za to więcej meczów na wyjazdach, udając się nawet aż do Zagrzebia, gdzie w spotkaniu ze znaną drużyną H. A. S. K. rozgrywa dwa mecze z wynikami 4:0 oraz 0:1.

Dopiero w roku 1914 Wisła otrzymuje własne boisko na placu powystawowym w Oleandrach i buduje trybuny. Uzyskanie własnego boiska staje się podstawą do rozwinięcia szerszej działalności, która jednak wkrótce ulega zahamowaniu skutkiem wybuchu wojny. Przeważna część członków towarzystwa wstępuje w szeregi Legjonów, w których znalazła się niemal cała pierwsza drużyna Wisły. Boisko i urządzenia sportowe klubu zostają oddane na użytek polskich Legjonów. Lata wojny, to okres przerwy w pracy Wisły.

Ale zaledwie zawarto formalnie pokój, Wisła już w r. 1918 wraca do pracy. Było to tylko możliwe dlatego, iż członkowie klubu mimo zawieruchy wojennej nie stracili przywiązania do barw klubowych i skoro tylko zaistniały warunki — klub sportowy Wisła reaktywowali. Do sformowania drużyny przyczynił się tutaj w dużej mierze kpt, Henryk Reyman.

Dzięki inicjatywie ówczesnego prezesa mjra Szkolnikowskiego oraz wiceprezesa Wojasa, uzyskuje Wisła teren pod własne boisko na torze powyścigowym za parkiem dra Jordana. Przez lata 1919 i 1920 działalność Wisły nie może się rozwinąć szerzej ze względu na trwające ustawicznie działania wojenne. Ale już w r. 1920 Wisła bierze udział w mistrzostwach Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej i zajmuje drugie miejsce.

W roku 1921 Wisła nawiązuje kontakt z drużynami.Węgier i Rumunji, przyczem tournee po Rumunji jest jednem pasmem sukcesów. Rezultatem tego jest, iż Wisła zostaje” wyznaczona w całości jako reprezentacja Krakowa na zawody Kraków Lwów, zakończone remisowo 1:1. W r. 1922 za prezesury dra Kazimierza Szczepańskiego,

Wisła otwiera swój park sportowy. W mistrzostwach K. O. Z. P. N-u, dające jej możność walczenia o tytuł mistrza Polski.

Spotkanie finałowe z Pogonią lwowską musiało być rozegrane trzykrotnie i wreszcie trzecie spotkanie zadecydowało o zdobyciu tytułu mistrzowskiego przez Pogoń. W r. 1924 mistrzostw Polski nie rozgrywano ze względu na Olimpiadę, a Wisła poświęca ten rok na przygotowania do rozgrywek mistrzowskich w roku następnym, przeprowadzonych według nowego systemu. Na ostatniem spotkaniu w r. 1924 Wisła gości na swoim boisku pierwszego Marszałka Polski śp. Józefa Piłsudskiego, który był obecnym na meczu Wisły z Pogonią. W r. 1925 Wisła zostaje zwycięzcą swojej grupy, a w finale zajmuje trzecie miejsce za Pogonią i Cracovią. Równocześnie Wisła szkoli szereg młodszych drużyn, które stanowią stały i bardzo bogaty rezerwuar młodych sił piłkarzy.

W r. 1926 w mistrzostwie okręgowem Wisła zajmuje dopiero drugie miejsce i tem samem odpada od rozgrywek o mistrzostwo Polski. Natomiast Wisła zdobywa puhar Polski ufundowany przez P. Z. P. N. Zajmując się wychowaniem sportowem młodego pokolenia, Wisła nie zapomina o pracy organizacyjnej i czując dotkliwe skutki wadliwego systemu rozgrywek o mistrzostwo Polski występuje z inicjatywą stworzenia Ligi piłki nożnej.

Razem z Wisłą występuje z P. Z. P. N-u 14 klubów, które organizują pierwsze rozgrywki o mistrzostwo Ligi, zakończone zwycięstwem Wisły. Sukces ten powtarza Wisła w r. 1928, już po przeprowadzeniu ugody z P. Z. PN-em i przyjęciu do Ligi Cracovii oraz Śląska ze Świętochłowic. W r. 1929 następuje pewne załamanie się, skutkiem którego Wisła zajmuje dopiero trzecie miejsce w mistrzostwach ligowych. W roku tym protektorat nad Wisłą obejmuje inspektor armji gen. Edward Rydz Śmigły.

Wisła rozszerza zasięg swojego działania poza Kraków i organizuje swój oddział piłkarski w Zakopanem. W r. 1930 Wisła zajmuje w Lidze drugie miejsce i otrzymuje nagrodę Polskiego Kolegjum Sędziów za najbardziej gentlemeńską grę w ciągu sezonu. W r. 1931 Wisła zatrzymuje tytuł wicemistrza Polski. W. roku tym Wisła obi chodzi jubileusz 25-Iecia, a przegląd dobytku Wisły wykazuje w całej pełni jej niesłychanie żywotny rozwój.

Rok 1932 wykazuje znowu pewnego rodzaju załamanie, wynikiem którego jest zajęcie dopiero szóstej lokaty w rozgrywkach ligowych. Natomiast oddziały Wisły w Zakopanem, Nowym Targu i Poroninie rozwijają bardzo ożywioną działalność. W r. 1933 system rozgrywek ligowych zostaje znowu zmieniony przez dokonanie po działu drużyn ligowych na dwie grupy. Wisła kwalifikuje się do rozgrywek finałowych i zajmuje trzecie miejsce za Ruchem i Pogonią. W tym roku Wisła udaje się na tournee do Belgji i Francji, przyczem na meczu Wisły z nieoficjalną reprezentacją Belgji przybył król Albert I oraz następca tronu ks. Leopold. Spotkanie to odbyło się przy świetle elektrycznym i zakończyło się zwycięstwem Belgów 3:0.

W roku 1934 Wisłą utrwala swą pozycję w polskiem piłkarstwie po odmłodzeniu pierwszej drużyny otrzymuje trzecie miejsce po Ruchu i Cracovii.

R. 1935 przynosi znowu pewną poprawę w sytuacji Wisły, która nawet ma poważne szanse na zdobycie mistrzostwa Polski O statecznie jednak kończy na czwartek miejscu. W roku tym, podobnie jak w roku bieżącym, Wisła ponawia swój wyjazd do Belgji, gdzie jest zawsze gościem mile widzianym ze wglądu na swoją gentlemeńską grą.

Nie należy zapominać, te obok sekcji piłkarskiej Wisła organizuje sekcję lekkoatletyczną, pływacką, bokserską, hokejową, gier sportowych, ping-pongową, które również biorą bardzo żywy udział w rozwoju sportu na terenie Krakowa.

W ciągu 30 lał swego istnienia Wisła po trafiła ugruntować swoją pozycją nietylko w świecie sportowym, ale także wśród ogółu społeczeństwa krakowskiego. Było to tylko możliwe dzięki temu, iż w szeregach Wisły znajdowali się wybitni działacze sportowi. będący zarówno fachowcami tak w samej technice sportu, jak i ludźmi umiejącymi kierować młodzieżą.

Nazwiska mjr Szkolnikowskiego, dyr. Bieżeńskiego, dyr. Dembińskiego, dyr. Dobiji K., dra A. Obrubańskiego, mjra H. Reymana, obecnego prezesa Wisły dyr. T. Orzelskiego, dyr. C. Delekty i wielu innych, zapisały sią w dziejach Wisły złotymi zgłoskami, a działacze ci zasłużyli sobie w całej pełni na miano dobrych pracowników polskiego sportu. Niewątpliwie największą dla nich rekompensatą za poniesione trudy jest fakt, iż dziś Wisła spogląda z dumą na minionych 30 lat i na swój dorobek.

Do grona wielu sympatyków T. S. Wisła Kraków, dołącza sią także i nasza Redakcja, składając jubilatowi serdeczne życzenia ad multos annos.


Poprzedni rok Powrót Następny rok
Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=TS_Wis%C5%82a_1936"