Turniej o srebrną siatkę 1988/1989 (siatkówka kobiet)
Z Historia Wisły
| poprzedni sezon | Rozgrywki w tym sezonie | następny sezon | |||||||||
| Wszystkie mecze | I liga | Puchar Polski | Mecze Towarzyskie | VII Memoriał W.Tumidajewicz i J. Moszczaka | |||||||
| Turniej o srebrną siatkę | |||||||||||
| Kadra | Zarząd | Statystyki | Spis Sezonów | ||||||||
Spis treści |
Turniej o srebrną siatkę
1988. Wisła Kraków - BKS Stal Bielsko 0:2
1988. Wisła Kraków - Płomień Sosnowiec 2:1
1988. Wisła Kraków - Kolejarz Katowice 2:0
1988. Wisła Kraków - Slavia Bratysława 2:1
Klasyfikacja końcowa:
Relacje prasowe
- „Dziennik Polski” nr 209. Anons Błękitnej Wstęgi I Pucharu Lajkonika.
Echo Krakowa. 1988, nr 187 (23/25 IX) nr 12742
HALA WISŁY — piątek, godz. 16, sobota, godz. 10, niedziela, godz. 9 — SC Lipsk, Slavia Bratysława, Stal Bielsko, Płomień Sosnowiec, Kolejarz Katowice, Wisła — turniej kobiet o „Srebrną siatkę”.
Echo Krakowa. 1988, nr 188 (26 IX) nr 12743
UDZIAŁ aż sześciu drużyn tradycyjnym turnieju kobiet w o „Srebrną siatkę Wisły” sprawił, że organizatorzy zaproponowali nieco inny, skrócony system rozgrywania spotkań. W każdym meczu, aby zwyciężyć, trzeba było rozstrzygnąć na swoją korzyść tylko dwie zamiast trzech partii. Znalazła też zastosowanie znana do tej pory z tenisa zasada „tiebreaku”. Rywalizacja, według tych reguł, zakończyła się sukcesem drużyny mistrzyń Polski — siatkarek Stali Bielsko, przed Wisłą, Płomieniem Sosnowiec. Kolejarzem Katowice, SIavią Bratysławą i SC Lipsk.
Gazeta Krakowska. 1988, nr 227 (27 IX) nr 12326
W Krakowie rozgrywany był międzynarodowy turniej siatkarek o „Srebrną siatkę Wisły”. Grano eksperymentalnym systemem, w trzecim decydującym secie zaliczano każdy punkt bez względu na to kto miał zagrywkę (grano tylko do dwóch wygranych setów). Turniej wygrała drużyna mistrza Polski — Stali Bielsko, która przegrała tylko jeden mecz z Kolejarzem 1:2. 7, —1 r—r A oto wyniki wiślaczek ze Slavią Bratysława (wicemistrz CSRS) 2:1, ze Stalą 0:2, z Płomieniem 2:0, z SC Lipsk 2:1. Wiślaczki zajęły w turnieju II miejsce, mając tyle samo punktów, co Stal, ale decydował bezpośredni mecz.
Za najlepszą atakującą uznano Różańską (Stal), najwszechstronniejsza zawodniczka — Kosek (Wisła).
