Włodzimierz Ustyanowicz
Z Historia Wisły
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Grafika:Nowości Ilustrowane 1911-09-02b.JPG|thumb|right|250 px]] | ||
[[Grafika:Włodzimierz Ujstanowicz.jpg|250px|right|thumb|Włodzimierz Ustyanowicz]] | [[Grafika:Włodzimierz Ujstanowicz.jpg|250px|right|thumb|Włodzimierz Ustyanowicz]] | ||
| - | + | [[Grafika:Czas 1911-08-30b.JPG|thumb|right|200 px]] | |
| + | [[Grafika:Czas 1911-08-31(w).JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Czas 1911-08-31.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Czas 1911-09-02(w).JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Czas 1911-09-02.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Gazeta Lwowska 1911-08-31a.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Gazeta Lwowska 1911-08-31b.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Gazeta Poranna 1911-08-30.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Kurjer Lwowski 1911-08-30a.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Kurjer Lwowski 1911-08-30b.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| + | [[Grafika:Nowości Ilustrowane 1911-09-02a.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
| - | Na temat drugiego w dziejach prezesa Wisły | + | |
| + | |||
| + | '''Włodzimierz Ustyanowicz''' (lub Ustjanowicz) zastąpił [[Tadeusz Łopuszański|Tadeusza Łopuszańskiego]] na stanowisku prezesa Wisły 27 sierpnia 1910 roku. Funkcje tę pełnił niespełna rok, do 28 lipca 1911 roku. Wydaje się jednak, że był prezesem także w sierpniu tegoż roku, aż do chwili swej tragicznej śmierci. | ||
| + | |||
| + | Na temat drugiego w dziejach prezesa Wisły Andrzej Gowarzewski pisał - "był studentem UJ - zginął na froncie pierwszej wojny światowej w mundurze armii austriackiej". Co jest nieprawdą. Prawdą jest tylko to, że był oficerem armii austriackiej. | ||
| + | |||
| + | '''Włodzimierz Ustyanowicz''' był niezwykle barwną postacią społecznego i sportowego życia w Galicji. Zasłynął głównie jako pionier automibilizmu na ziemiach polskich. I ta pasja doprowadziła go do tragicznej śmierci. | ||
| + | |||
| + | Zginął w wypadku samochodowym na trasie mogilańskiej w drodze do Krakowa (przejeżdżając przez wieś Libertów). Prowadzony przez niego samochód wpadł na nieoświetloną chłopską furmankę. Jak pisano potem w relacjach prsowych: "dyszel uderzył p. Ustyanowicza w brzuch, przebijając jego powłokę i wywołując natychmiastową utratę przytomności". Po przewiezieniu do szpitala okazało się, że ma pęknięty żołądek i wątrobę. Zmarł w kilka godzin potem w nocy 30 sierpnia 1911 roku. | ||
| + | |||
| + | Towarzyszące mu osoby doznały tylko lekkich obrażeń, w tym poślubiona zaledwie kilka miesięcy wcześniej małżonka. | ||
| + | |||
| + | Jak pisano: "Zwłaszcza Towarzystwo Sportowe "Wisła" traci w ś.p. zmarłym gorącego swego poplecznika i szczodrego dobrodzieja. Zmarły uchodził za znakomitego znawcę sportów wszelakich". | ||
| + | |||
| + | Zarząd TS Wisła wezwał "członków i uczestników do licznego udziału w oddaniu ostatniej przysługi prezesowi Towarzystwa" - pisał krakowski "Czas". | ||
| + | |||
| + | Pogrzeb odbył się 2 września. Wziął w nim "udział bardzo liczny orszak oficerski i publiczność ze sfery inteligancyi i z kół sportowych miasta". | ||
[[Kategoria:Działacze Wisły|Ustyanowicz Włodzimierz]] | [[Kategoria:Działacze Wisły|Ustyanowicz Włodzimierz]] | ||
Wersja z dnia 09:16, 30 paź 2012
Włodzimierz Ustyanowicz (lub Ustjanowicz) zastąpił Tadeusza Łopuszańskiego na stanowisku prezesa Wisły 27 sierpnia 1910 roku. Funkcje tę pełnił niespełna rok, do 28 lipca 1911 roku. Wydaje się jednak, że był prezesem także w sierpniu tegoż roku, aż do chwili swej tragicznej śmierci.
Na temat drugiego w dziejach prezesa Wisły Andrzej Gowarzewski pisał - "był studentem UJ - zginął na froncie pierwszej wojny światowej w mundurze armii austriackiej". Co jest nieprawdą. Prawdą jest tylko to, że był oficerem armii austriackiej.
Włodzimierz Ustyanowicz był niezwykle barwną postacią społecznego i sportowego życia w Galicji. Zasłynął głównie jako pionier automibilizmu na ziemiach polskich. I ta pasja doprowadziła go do tragicznej śmierci.
Zginął w wypadku samochodowym na trasie mogilańskiej w drodze do Krakowa (przejeżdżając przez wieś Libertów). Prowadzony przez niego samochód wpadł na nieoświetloną chłopską furmankę. Jak pisano potem w relacjach prsowych: "dyszel uderzył p. Ustyanowicza w brzuch, przebijając jego powłokę i wywołując natychmiastową utratę przytomności". Po przewiezieniu do szpitala okazało się, że ma pęknięty żołądek i wątrobę. Zmarł w kilka godzin potem w nocy 30 sierpnia 1911 roku.
Towarzyszące mu osoby doznały tylko lekkich obrażeń, w tym poślubiona zaledwie kilka miesięcy wcześniej małżonka.
Jak pisano: "Zwłaszcza Towarzystwo Sportowe "Wisła" traci w ś.p. zmarłym gorącego swego poplecznika i szczodrego dobrodzieja. Zmarły uchodził za znakomitego znawcę sportów wszelakich".
Zarząd TS Wisła wezwał "członków i uczestników do licznego udziału w oddaniu ostatniej przysługi prezesowi Towarzystwa" - pisał krakowski "Czas".
Pogrzeb odbył się 2 września. Wziął w nim "udział bardzo liczny orszak oficerski i publiczność ze sfery inteligancyi i z kół sportowych miasta".
