Zbigniew Kotaba
Z Historia Wisły
| Linia 112: | Linia 112: | ||
}} | }} | ||
[[Grafika:1965.jpg]] | [[Grafika:1965.jpg]] | ||
| + | |||
| + | ==Wspomnienia== | ||
| + | Wspomnienia [[Kazimierz Kościelny|Kazimierza Kościelnego]]:<br> | ||
| + | [Zbigniew Kotaba planował powrót ze Stanów Zjednoczonych do Polski - przyp. HW]]'', ale no niestety stała się tragedia, że został zamordowany.<br> | ||
| + | HW: Czy zna Pan może okoliczności, czy to był wynik napadu?<br> | ||
| + | KK:'' Nie, nie, to był czysty przypadek. Po prostu oni zostali w tróję i razem naturalnie mieli więź i tak się spotykali: raz u tego, raz u tego. Ten Zbysiu mieszkał w Polish Village, to taka dzielnica trochę niebezpieczna, bo tam Portorykańczycy mieszkali dość blisko czy coś. Oni wszyscy tam mieszkali, no ale jak kuzyn się ożenił to z żoną zamieszkał u teściów, z kolei znowu Domański też tam. No i on wracał od nich, jakoś to było w grudniu. I zauważył, że na korytarzu jakieś dwie panienki grzeją się przy kaloryferze, no a on był Don Juanem i zaczął gadkę. A to były pochodzenia polskiego, powiedzmy, nawet podobno. No i zaprosił je do siebie do pokoju, a one okazało się, że są w towarzystwie dwóch kawalerów. No to on zaprosił wszystkich. Jednego z tych kawalerów wysłał do kawiarni, żeby przyniósł coś do napitku. A tak jak mówił mój kuzyn to on nie lubił nosić portfela, tylko miał w kieszeni taki zwitek tych dolarów, nawet o nominałach jakiś niedużych. No i oni to zauważyli. A to okazało się, że nawet z porządnej rodziny, jeden był synem adwokata nawet, tylko żyli z takich drobnych kradzieży, włamań może nawet, bo tam uciekła z domu któraś, bo rozbiła samochód ojcu, a tam jakieś były takie powikłania różne. No i oni chcieli go po prostu okraść. Tam troszkę popili, myśleli że on uśnie, bo to przy stole wszystko było. Tam było gwaru trochę, głos, bo to wiadomo przy takich okazjach, no i sąsiad wpadł, zobaczyć co się dzieje, a ten mówi „Nie, w porządku wszystko”. No i w pewnym momencie któryś z tych taką flaszką jakby syfonową, nie taką jak naszą, uderzył go w głowę. Na nieszczęście nic mu się nie stało specjalnie i wywiązała się bójka. To nie byli jacyś tacy powiedzmy, łobuzy żeby sobie nie dał rady z którymś z nich, bo on był taki sprytny mimo że nie był wysoki jakiś. No ale któremuś tam przyłożył, nożem ten go ciachnął obok serca. Wtedy wpadł ten sąsiad, a oni noga, zabrali się i uciekli, no ale zostawił jeden marynarkę z etykietą tej kawiarni no i potem doszli do wszystkiego i jeden dostał 30 lat, drugi 15. No i widzieliśmy nawet ten pogrzeb. Tam miał jeszcze ślady takie zatuszowane po tej bójce, w tych poduszeczkach leżał bidok no i tak skończył marnie. | ||
| + | {{Seealso|Kazimierz Kościelny, wywiad 16.09.2009}} | ||
Wersja z dnia 20:23, 29 paź 2009
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Wspomnienia
Wspomnienia Kazimierza Kościelnego:
[Zbigniew Kotaba planował powrót ze Stanów Zjednoczonych do Polski - przyp. HW]], ale no niestety stała się tragedia, że został zamordowany.
HW: Czy zna Pan może okoliczności, czy to był wynik napadu?
KK: Nie, nie, to był czysty przypadek. Po prostu oni zostali w tróję i razem naturalnie mieli więź i tak się spotykali: raz u tego, raz u tego. Ten Zbysiu mieszkał w Polish Village, to taka dzielnica trochę niebezpieczna, bo tam Portorykańczycy mieszkali dość blisko czy coś. Oni wszyscy tam mieszkali, no ale jak kuzyn się ożenił to z żoną zamieszkał u teściów, z kolei znowu Domański też tam. No i on wracał od nich, jakoś to było w grudniu. I zauważył, że na korytarzu jakieś dwie panienki grzeją się przy kaloryferze, no a on był Don Juanem i zaczął gadkę. A to były pochodzenia polskiego, powiedzmy, nawet podobno. No i zaprosił je do siebie do pokoju, a one okazało się, że są w towarzystwie dwóch kawalerów. No to on zaprosił wszystkich. Jednego z tych kawalerów wysłał do kawiarni, żeby przyniósł coś do napitku. A tak jak mówił mój kuzyn to on nie lubił nosić portfela, tylko miał w kieszeni taki zwitek tych dolarów, nawet o nominałach jakiś niedużych. No i oni to zauważyli. A to okazało się, że nawet z porządnej rodziny, jeden był synem adwokata nawet, tylko żyli z takich drobnych kradzieży, włamań może nawet, bo tam uciekła z domu któraś, bo rozbiła samochód ojcu, a tam jakieś były takie powikłania różne. No i oni chcieli go po prostu okraść. Tam troszkę popili, myśleli że on uśnie, bo to przy stole wszystko było. Tam było gwaru trochę, głos, bo to wiadomo przy takich okazjach, no i sąsiad wpadł, zobaczyć co się dzieje, a ten mówi „Nie, w porządku wszystko”. No i w pewnym momencie któryś z tych taką flaszką jakby syfonową, nie taką jak naszą, uderzył go w głowę. Na nieszczęście nic mu się nie stało specjalnie i wywiązała się bójka. To nie byli jacyś tacy powiedzmy, łobuzy żeby sobie nie dał rady z którymś z nich, bo on był taki sprytny mimo że nie był wysoki jakiś. No ale któremuś tam przyłożył, nożem ten go ciachnął obok serca. Wtedy wpadł ten sąsiad, a oni noga, zabrali się i uciekli, no ale zostawił jeden marynarkę z etykietą tej kawiarni no i potem doszli do wszystkiego i jeden dostał 30 lat, drugi 15. No i widzieliśmy nawet ten pogrzeb. Tam miał jeszcze ślady takie zatuszowane po tej bójce, w tych poduszeczkach leżał bidok no i tak skończył marnie.
Zobacz też: Kazimierz Kościelny, wywiad 16.09.2009.
