Bolesław Habowski

Z Historia Wisły

Bolesław Józef Habowski
Informacje o zawodniku
kraj Polska
urodzony 13.09.1914, Kraków
zmarł 21.05.1979, Wendover (Anglia)
miejsce pochówku Wendover (Anglia)
wzost/waga 166 cm / 72 kg
pozycja prawoskrzydłowy
reprezentacja 2A
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Gole
1930-1938 Wisła Kraków 83 21
1939 Junak Drohobycz
1940-1941 Dynamo / Spartak Moskwa
od 1945 Carpathians
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.


Bolesław Józef Habowski, pseudonim „Karta”, urodził się 13 września 1914 w Krakowie, zmarł 21 maja 1979 w angielskim Wendover. Był wychowankiem Wisły Kraków, której barwy reprezentował od 1930 do 1938 roku.

Spis treści

Biografia

Bolesław Józef Habowski, pseudonim „Karta”, urodził się 13 września 1914 w Krakowie, zmarł 21 maja 1979 w angielskim Wendover. Był wychowankiem Wisły Kraków, której barwy reprezentował od 1930 do 1938 roku.

Habowski zadebiutował 11. czerwca 1933 roku w wyjazdowym meczu z Cracovią. Derbowe starcie z odwiecznym rywalem w pierwszym meczu w wiślackiej koszulce było dla 19-latka niemałym przeżyciem. Młody Habowski nie przypuszczał jednak, że uczestniczył w wydarzeniu historycznym.

„Cracovia goszcząc Wisłę rozgromiła rywala 4:1, ale nie wynik jest tu ważny. Otóż w 83 minucie czwarte trafienie dla „pasów” uzyskał Józef Kubański. Kapitan WP i zespołu Wisły, Henrak Reyman miał wątpliwości, czy uczynił to zgodnie z przepisami i próbował interweniować u sędziego, ale ten, po krótkiej wymianie zdań – nakazał Reymanowi opuścić boisko! Arbitre był nie byle kto, bo sam Zygmunt Rosenfeld z Bielska, właściciel hotelu, uważany za członka elity polskich sędziów – dość powiedzieć, że od 1922 aż do końca kariery w 11935 obecny był w meczach wszystkich finałów MP, rozgrywek PP i ekstraklasy, a w 1924 znalazł się na liście FIFA. Reyman próbował skłonić Rosenfelda do zmiany decyzji, ale gdy napotkał jego sprzeciw, po kilku słowach zamienionych z innymi piłkarzami Wisły (…) – drużyna opuściła boisko (…) a Henryk Reyman nie kopnąl już piłki na boisku. (…) Ze strzępów zasłyszanych opowieści udało mi się zebrać przypuszczalny przebieg rozmowy, która miała tak dramatyczne reperkusje. Otóż Reyman miał żądać, by także sędzia na boisku nie zapomniał, że jest oficerem Wojska Polskiego, a gdy ten zbagatelizował uwagę odpowiedział, że „nikt w tym kraju, a zwłaszcza byle sędzina, nie będzie ubliżał polskiemu oficerowi”. [Andrzej Gowarzewski, Piłkarska Encyklopedia Fuji ]


Mecz przerwany w 84. minucie rozstrzygnięto później jako walkower dla „Pasów”, a zachowanie Reymana sprawiło, że jego zwierzchnik generał Monda wydał swoim żołnierzom zakaz gry w klubach sportowych. Oznaczało to, że Reyman już więcej nie powrócił na boisko.

W takich oto okolicznościach swoją przygodę z piłką rozpoczynał Bolesław Habowski. Dodajmy, że stało się to dzięki przypadkowi - pamiętny mecz z Cracovią był jego jedynym meczem w sezonie, ponieważ akurat tego dnia, w tym jednym meczu w 1933 roku, zabrakło na boisku Jana Kotlarczyka. Dzięki takiemu układowi zdarzeń mógł Habowski powiedzieć, że grał w jednej drużynie z Reymanem…

Na ponowny występ w koszulce Wisły Habowski czekał ponad rok. 5 sierpnia 1934 roku zagrał w meczu ze Strzelcem w Krakowie. Wisła zwyciężyła gładko 8:0, a „Karta” zdobył swego pierwszego gola dla Białej Gwiazdy.

Prze kolejne cztery sezony (1935 -1938) obdarzony żelaznym zdrowiem filigranowy (166 cm) Habowski był podstawowym zawodnikiem, ani razu nie pauzował, wystąpił we wszystkich meczach Wisły. „Niezwykle szybki i silny skrzydłowy, imponujący bojowością i nieustępliwością, atakujący w walce o piłkę obrońców z niespotykanym impetem, niezmiennie w doskonałej kondycji” – tak charakteryzował go Andrzej Gowarzewski.

W 1938 otrzymał propozycję przejścia do Junaka Drohobycz. Oferowane mu pieniądze były jak na tamte czasy kwotami marzeń, dlatego nikogo nie zdziwiło, że postanowił skorzystać z oferty. Habowski pożegnał się z kibicami Białej Gwiazdy meczem z ŁKS-em w Krakowie 30 października 1938 roku (7:3). Łącznie reprezentował Wisłę w 83 meczach, zdobył 21 bramek.

Rozwój Junaka i karierę Habowskiego powstrzymał wybuch II wojny światowej. Tak się stało, że "Karta" nie opuścił Polski wraz z większością kolegów z drużyny, którzy przez Węgry udali się na Bliski Wschód. Został schwytany przez żołnierzy sowieckich i wywieziony w głąb Związku Radzieckiego. Być może życie ocaliła mu piłka. W roku 1940 został zawodnikiem Dynama Moskawa, w kolejnym roku reprezentował barwy Spartaka Moskwa.

W 1942 roku Habowskiemu udało się uciec i dołączyć do Armii Andersa. Po przejściu szlaku bojowego trafił do Anglii, gdzie zamieszkał po zakończeniu wojny, żeniąc się ze Szkotką. Dodać należy, że nie przestał grać w piłkę. Był zawodnikiem żołnierskich drużyn u Andersa, a po wojnie grał w zespole Carpatians, stworzonym z byłych piłkarzy w mundurach. Występował tam m.in. kolejny były Wiślak Stanisław Geruli.

W reprezentacji Polski Habowski wystąpił dwa razy. Zadebiutował 10 października 1937 w zwycięskim spotkaniu z Jugosławią (4:0). Drugi mecz w kadrze rozegrał 25 września 1938 roku - Polska przegrała z Łotwą 1:2, a Habowski był zdobywcą honorowej bramki. Choć został powołany do szerokiej kadry na Mundial 1938, nie znalazł się w gronie piętnastu zawodników zabranych przez selekcjonera Kałużę do Francji.

  • Ciekawostka: Podczas meczu z Garbarnią 6 maja 1937 roku Habowski wdał się w tak zawziętą dyskusję z sędzią liniowym, że zdenerwowany arbiter... opuścił boisko.

wislakrakow.com (dorotja)

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon Rozgrywki M 0-90 grafika:Zk.jpg grafika:Cz.jpg
1933 Ekstraklasa 1 1          
1934 Ekstraklasa 10 10     3   1
1935 Ekstraklasa 20 20     8    
1936 Ekstraklasa 18 18     3    
1937 Ekstraklasa 16 16     3    
1938 Ekstraklasa 18 18     4    
Razem Ekstraklasa (I) 83 83     21   1
RAZEM 83 83     21   1


Lista wszystkich spotkań:

Ilość Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
1.I1933.06.10WyjazdCracovia Kraków0-3   
2.I1934.08.05Dom22 pp. Siedlce8-0  
3.I1934.09.02DomRuch Chorzów2-1  grafika:Cz.jpg
4.I1934.09.23DomWarszawianka Warszawa3-2  
5.I1934.09.30WyjazdPodgórze Kraków1-0   
6.I1934.10.07DomGarbarnia Kraków1-3   
7.I1934.10.21DomLegia Warszawa3-2   
8.I1934.10.28WyjazdŁKS Łódź4-2   
9.I1934.11.04DomCracovia Kraków5-0  
10.I1934.11.11WyjazdPogoń Lwów0-3   
11.I1934.11.18WyjazdWarta Poznań2-1   
12.I1935.03.31WyjazdLegia Warszawa0-4   
13.I1935.04.07DomŚląsk Świętochłowice4-1  
14.I1935.04.14WyjazdRuch Chorzów2-4   
15.I1935.05.05DomCracovia Kraków4-0   
16.I1935.05.26DomGarbarnia Kraków4-2  
17.I1935.06.02WyjazdPogoń Lwów1-3  
18.I1935.06.20DomWarszawianka Warszawa3-3   
19.I1935.06.29DomWarta Poznań3-1   
20.I1935.07.07WyjazdPolonia Warszawa2-3   
21.I1935.07.14WyjazdŁKS Łódź2-1   
22.I1935.08.04WyjazdWarta Poznań2-3   
23.I1935.08.25WyjazdŚląsk Świętochłowice0-2   
24.I1935.09.08WyjazdCracovia Kraków0-5   
25.I1935.10.13DomPogoń Lwów3-1   
26.I1935.10.20DomRuch Chorzów0-0   
27.I1935.10.27DomPolonia Warszawa8-1  
28.I1935.11.10DomLegia Warszawa5-0  
29.I1935.11.17DomŁKS Łódź4-2  
30.I1935.11.24WyjazdGarbarnia Kraków1-1  
31.I1935.12.01WyjazdWarszawianka Warszawa3-1   
32.I1936.04.05DomŚląsk Świętochłowice2-0   
33.I1936.04.19WyjazdDąb Katowice1-0  
34.I1936.04.26DomPogoń Lwów2-1   
35.I1936.05.03WyjazdWarszawianka Warszawa1-1   
36.I1936.05.10DomWarta Poznań1-4   
37.I1936.05.17WyjazdGarbarnia Kraków1-2   
38.I1936.06.07DomLegia Warszawa1-0  
39.I1936.06.14DomŁKS Łódź3-1   
40.I1936.06.28WyjazdRuch Chorzów0-1   
41.I1936.07.05WyjazdŚląsk Świętochłowice2-0   
42.I1936.08.23DomGarbarnia Kraków2-2   
43.I1936.08.30WyjazdPogoń Lwów0-2   
44.I1936.09.20WyjazdŁKS Łódź2-0   
45.I1936.09.27DomWarszawianka Warszawa0-3   
46.I1936.10.11WyjazdWarta Poznań1-2   
47.I1936.10.18DomDąb Katowice5-2  
48.I1936.10.25DomRuch Chorzów3-1   
49.I1936.11.01WyjazdLegia Warszawa3-2   
50.I1937.04.04DomWarszawianka Warszawa5-0   
51.I1937.04.11DomŁKS Łódź6-2  
52.I1937.04.18WyjazdRuch Chorzów0-1   
53.I1937.04.25DomPogoń Lwów2-0   
54.I1937.05.06DomGarbarnia Kraków1-1   
55.I1937.05.27DomCracovia Kraków1-1  
56.I1937.06.06WyjazdAKS Chorzów2-4   
57.I1937.06.27DomWarta Poznań2-0   
58.I1937.08.29WyjazdWarszawianka Warszawa2-1   
59.I1937.09.05WyjazdCracovia Kraków0-1   
60.I1937.09.19DomRuch Chorzów2-2  
61.I1937.09.26WyjazdGarbarnia Kraków0-2   
62.I1937.10.03WyjazdWarta Poznań2-3   
63.I1937.10.17WyjazdŁKS Łódź0-2   
64.I1937.10.24WyjazdPogoń Lwów0-1   
65.I1937.11.14DomAKS Chorzów5-2   
66.I1938.04.10DomAKS Chorzów0-0   
67.I1938.04.24WyjazdŁKS Łódź0-0   
68.I1938.05.01DomCracovia Kraków2-2   
69.I1938.05.08WyjazdWarta Poznań2-6  
70.I1938.05.15DomRuch Chorzów3-1  
71.I1938.05.26WyjazdŚmigły Wilno0-1   
72.I1938.06.12DomWarszawianka Warszawa3-1   
73.I1938.06.19DomPogoń Lwów1-0   
74.I1938.06.26WyjazdPogoń Lwów1-2   
75.I1938.07.03WyjazdPolonia Warszawa3-2  
76.I1938.08.21WyjazdWarszawianka Warszawa3-2   
77.I1938.08.28DomŚmigły Wilno4-1   
78.I1938.09.04WyjazdRuch Chorzów2-4   
79.I1938.09.11DomWarta Poznań5-7  
80.I1938.10.02WyjazdCracovia Kraków1-2   
81.I1938.10.09DomPolonia Warszawa4-2   
82.I1938.10.16WyjazdAKS Chorzów0-0   
83.I1938.10.30DomŁKS Łódź7-3   

Mecze w Reprezentacji Polski

Bolesław Habowski wystąpił w dwóch meczach Reprezentacji Polski, zdobył jedną bramkę. Przegląd Sportowy jego występ w debiucie ocenił jako słaby. Sam Habowski komentował to w taki sposób: "Byłem stremowany, grając pierwszy raz w reprezentacji państwowej. Obawiałem się strzelać, by nie spudłować. Dlatego wszystko centrowałem do środka. W drugim meczu międzypaństwowym na pewno wypadnę lepiej" (PS nr 81/1937). Jego słowa spełniły się niemal po roku, ale dziennikarze oceniają (PS nr 78/1938), że Habowski odegrałby jeszcze większą rolę, gdyby częściej dostawał podania od partnerów lub sam częściej wracał po piłkę.
Na przełomie 1938 i 39 roku Habowski został powołany do grona kandydatów na wyjazd na Olimpiadę w Helsinkach w 1940 roku.

Pogrubiono występy Habowskiego jako Wiślaka.

Komentarze prasowe po występach w reprezentacji:

  • 1937.10.10 Polska - Jugosławia 4:0, el. MŚ 1938<
    • Prawy obrońca Jugosłowian po starciu z Habowskim doznał pęknięcia kostki.
    • „Słabo zaprezentował się prawoskrzydłowy Habowski… Habowski należał do najsłabszych pozycji. Wprawdzie wiele możnaby zapisać na konto nieodpowiedniego lansowania go przez sąsiada, jednak w akcjach indywidualnych również nie wykazał oczekiwanych kwalifikacji”.
    • Habowski: „Byłem stremowany, grając pierwszy raz w reprezentacji państwowej. Obawiałem się strzelać, by nie spudłować. Dlatego wszystko centrowałem do środka. W drugim meczu międzypaństwowym napewno wypadnę lepiej”.
    • Obrubański sklasyfikował graczy po meczu i dał Habowskiemu 11. miejsce…
    • Habowski nie wzniósł się poza przeciętność.
    • W końcu Habowski. Nie stanął on wprawdzie na tym samym poziomie, co obaj łącznicy. Znać było na nim tremę debiutanta, który za dużo oddawał piłkę swoim kolegom, a za mało był zdecydowany i zamało wierzył w swe siły. Jego dobra technika, piękny strzał z prawej i lewej nogi, oraz inne walory świadczą, iż ma zadatki na rzeczywiście wartościowego skrzydłowego, lepszego w każdym razie od .dotychczasowego reprezentanta Pieca.
  • 1938.09.25 Łotwa - Polska 2:1, bramka w 34 minucie, mecz towarzyski
    • Habowski był bezrobotny, niezwykle rzadko podawno do niego piłki: „ w rezultacie Habowski był, zdaje się, najmniej forsowanym graczem. A szkoda, gdyż kilka jego interwencyj wykazywało, że mógłby odegrać dużą rolę. Jest i jego sporej własnej winy. Habowski ma zwyczaj czekać na piłkę. W najlepszym razie wysuwa się do przodu, natomiast się po nią nie cofnie”.
    • Komentarze i podsumowanie meczu z Łotwą: „Z całą pewności … Habowski należy do typu skrzydłowych, którym potrzeba koniecznie u boku doświadczonego opiekuna. Mimo ambicji i zapału, z jakim wkracza w akcję, wyraźnie brak samodzielności i inicjatywy. Nie zawsze zdaje sobie sprawę, kiedy i jak daleko należałoby się cofnąć, gdzie się ustawić, by pomocnikowi, względnie łącznikowi ułatwić zadanie. Teoretycznie było to słuszne, jednak w wykonaniu złe, gdyż Habowski ustawiał się albo za pomocnikiem, albo też wybiegał tak daleko do przodu, że mało było …, by towarzysz mógł mu podać precyzyjną piłkę. Zaletą gracza Wisły [jest to], że pcha się do bramki i nie obawia się strzału”.
    • Foryś: W naszym ataku grało pięciu dobrych techników, nie było jednak komu walczyć, nie było komu strzelać bramki. Jeszcze obaj skrzydłowi Wisły, Habowski i Łyko potrafili niejednokrotnie zagrozić przeciwnikowi…
    • skrzydłowi Łyko i Habowski wykazali brak jakiejkolwiek samodzielnej inicjatywy.

Wojenne losy

Bolesław Habowski – po wybuchu wojny znalazł się na terenach okupowanych przez ZSRR. W 1942 r. trafił do tworzonej w okolicach Taszkientu Armii gen. Andersa i wraz z nią przebył szlak bojowy, by po wojnie osiąść na stałe w Anglii. Wg Chemicza służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich. Co znajduje potwierdzenie w stanie osobowym Brygady. Służył w niej jako plutonowy przy dowództwie dywizji.


Źródła: Andrzej Gowarzewski, Piłkarska Encyklopedia Fuji; twornica.eu, Przegląd Sportowy.

Galeria

Doniesienia prasowe