Edward Szymeczko
Z Historia Wisły
Edward Szymeczko (ur. 06 stycznia 1934 w Oświęcimiu, zm. 10 października 2006 w Krakowie) - piłkarz, wychowanek Wisły, prawy obrońca o dobrych warunkach fizycznych. Jeden z zawodników, którzy na początku lat 60. wyjechali za Ocean, jednak jako jedyny z tej pierwszej grupy emigrantów powrócił do Polski. Brat Czesława Szymeczki, byłego prezesa Podhala.
Spis treści |
Sporadyczne występy
Szymeczko urodził się w 1934 roku. Tuż po zakończeniu wojny, w 1946, w wieku zaledwie 12 lat zapisał się do Wisły. Również stosunkowo wcześnie zadebiutował w pierwszej drużynie: 24 maja 1953 roku w Warszawie, w siódmej kolejce sezonu przeciw Legii. Przyczyniła się do tego rzadko zdarzająca się absencja Flanka – na tej jeden mecz zastąpić go musiał jeszcze nastoletni Szymeczko. Brak straconej bramki mógłby sugerować udany występ, dziennikarskiej uwadze nie uszły jednak błędy zmienników: „zastępcy wykazali chwilami kardynalne wady w ustawieniu, zagraniu czy też podaniach” – komentował Przegląd Sportowy (PS nr 48/1953, str. 3). Niestety dla Szymeczko, pojedyncze, „awaryjne” występy w zastępstwie kolegów z podstawowego składu były dla tego ambitnego piłkarza regułą. W 1954 roku znów zaliczył tylko jeden mecz ligowy, łatając dziurę po Piotrowskim w meczu z AKSem. Przegląd Sportowy znów wytknął krakowskiej defensywie błędy: „W defensywie dobrze spisywał się Flanek, natomiast pozostali grali niepewnie”, czytamy w relacji (PS nr 92/1954 str. 4). Kolejny sezon był tym rokiem, w którym Edwarda Szymeczko można było najczęściej oglądać na boisku, ale i tak skończyło się jedynie na czterech występach ligowych. Duet trenerski Gracz-Skoraczyński próbował na pozycji prawego obrońcy aż trzech zawodników, najczęściej jednak Piotrowskiego i Dudka. Obrona Wisły w meczach z udziałem Szymeczko nie spisywała się najgorzej, jednak po porażce 3:0 z Gwardią Warszawa obrońca ten powrócił na ławkę rezerwowych. Gdy i w 1956 roku Szymeczko nie przebił się do pierwszej drużyny (tylko jeden występ), na sezon 1957 oddelegowany został do Hutnika.
Ostatnie mecze z Białą Gwiazdą
Po powrocie do Wisły w 1958… znów natrafia na konkurencję nie do sforsowania. W tym czasie konsoliduje się legendarny tercet wiślackich obrońców Kawula-Monica-Budka. W ciągu dwóch lat Szymeczko tylko dwa razy występuje w lidze w zastępstwie Budki. Ostatni – jak miało się później okazać – występ był szczególnie przykry. Mecz ten relacjonuje Kazimierz Kościelny w wywiadzie dla Portalu Historia Wisły: Zdarzył się taki przykry wypadek jak pojechaliśmy do Bydgoszczy, do Polonii Bydgoszcz. Z jakiś powodów, nie pamiętam, nie mógł grać Budka, nie wiem czy to była kontuzja czy coś. I nasz węgierski trener Kosa, wstawił Szymeczko na lewą obronę. Przegraliśmy ten mecz 1:0 i to właśnie Edziu przyczynił się do tej porażki. Miał piłkę za rogiem szesnastki, nie skontrolował, czy jest w pobliżu przeciwnik, i zagrał do Leśniaka za lekko, napastnik wszedł z boku i zdobył bramkę. Chłopak to bardzo ciężko przeżył, no bo nie dość że dostał się tak przez przypadek do pierwszego składu, to jeszcze zawalił mecz no i już było „klops” z tym wszystkim. W następnym meczu na pozycję ciągle nieobecnego Budki przesunięty został Snopkowski a Szymeczko już więcej w Wiśle nie zagrał.
Krótka emigracja
Na wiosnę 1960 roku Szymeczko decyduje się bowiem na wyjazd do Kanady. Zapewne słabsza pozycja w zespole była jednym z czynników, które zaważyły na tej decyzji. Zaproszenie dla Wiślaków wystosował polonijny klub z Toronto, Białe Orły. Oprócz Szymeczko za ocean pojechali Włodzimierz Kościelny, Stanisław Domański i Zbigniew Kotaba. W 1961 roku do przenosin do Stanów namówił Wiślaków kolejny polonijny klub – tym razem Eagles z Chicago. Początkowy wyjazd do Kanady zakontraktowany był na półtora roku, ale jak łatwo się domyśleć, pokusa pozostania w Ameryce na stałe była bardzo duża. Zdecydowany na to był także Szymeczko, jednak gdy po jakimś czasie zawitał do Polski… nie otrzymał już więcej pozwolenia na wyjazd. Tak też zakończyła się sportowa kariera tego piłkarza, gdyż Eagles Chicago było jego ostatnim klubem.
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1953 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
1954 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
1955 | Ekstraklasa | 4 | 4 | |||||
1955 | Puchar Polski | 1 | 1 | |||||
1956 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
1958 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
1959 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
Razem | Ekstraklasa (I) | 9 | 9 | |||||
Puchar Polski (PP) | 1 | 1 | ||||||
RAZEM | 10 | 10 |
Lista wszystkich spotkań:
Ilość | Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. (1) | I | 1953.05.24 | Wyjazd | Legia Warszawa | 0-0 | |||
2. (2) | I | 1954.11.07 | Wyjazd | AKS Chorzów | 1-1 | |||
3. (1) | PP | 1955.03.13 | Dom | Górnik Zabrze | 2-0 | |||
4. (3) | I | 1955.06.05 | Dom | Ruch Chorzów | 6-2 | |||
5. (4) | I | 1955.06.09 | Wyjazd | Górnik Radlin | 2-1 | |||
6. (5) | I | 1955.06.12 | Dom | Lech Poznań | 3-1 | |||
7. (6) | I | 1955.06.19 | Wyjazd | Gwardia Warszawa | 0-3 | |||
8. (7) | I | 1956.06.17 | Wyjazd | Gwardia Warszawa | 0-0 | |||
9. (8) | I | 1958.10.26 | Dom | Ruch Chorzów | 3-0 | |||
10. (9) | I | 1959.03.15 | Wyjazd | Polonia Bydgoszcz | 0-1 |
Galeria
Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego |
Źródła
Requiescat in pace