Łukasz Lebioda

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 13:46, 11 maj 2013 (edytuj) Dorotja (Dyskusja | wkład) ← Poprzednia edycja		Wersja z dnia 15:26, 2 lis 2013 (edytuj) (anuluj zmianę) Zdzis (Dyskusja | wkład) Następna edycja →
Linia 2:		Linia 2:
	==Brydżysta w Wiśle==		==Brydżysta w Wiśle==
-	[[Grafika: Łukasz Lebioda.jpg|thumb]]Łukasz Lebioda w drugiej połowie lat 60 zaczął grać w parze z Andrzejem Wilkoszem i w kolejnej dekadzie wspólnie stanowili jedną z najlepszych par brydżowych świata. Do tytułów krajowych – zdobywanych wręcz hurtowo – Łukasz Lebioda dokładał także sukcesy na arenie międzynarodowej. Do najważniejszych zaliczyć można medale Mistrzostw Europy (srebrny w 1970 r., brązowy w 1973 r.). W czasie turnieju w Portugali w 1970 Lebioda zapracował sobie na przydomek „Chopina brydża” – tak nazwali go fachowcy komentujący imprezę. Ważne było też zwycięstwo w prestiżowym turnieju w 1972 roku w Londynie – „Sunday Times” zaprosił 16 najmocniejszych par świata, najlepszymi okazali się Wiślacy!	+	[[Grafika: Łukasz Lebioda.jpg|thumb]]
		+	[[Grafika:Andrzej Wilkosz i Łukasz Lebioda.jpg|thumb|300px|right]]Łukasz Lebioda w drugiej połowie lat 60 zaczął grać w parze z Andrzejem Wilkoszem i w kolejnej dekadzie wspólnie stanowili jedną z najlepszych par brydżowych świata. Do tytułów krajowych – zdobywanych wręcz hurtowo – Łukasz Lebioda dokładał także sukcesy na arenie międzynarodowej. Do najważniejszych zaliczyć można medale Mistrzostw Europy (srebrny w 1970 r., brązowy w 1973 r.). W czasie turnieju w Portugali w 1970 Lebioda zapracował sobie na przydomek „Chopina brydża” – tak nazwali go fachowcy komentujący imprezę. Ważne było też zwycięstwo w prestiżowym turnieju w 1972 roku w Londynie – „Sunday Times” zaprosił 16 najmocniejszych par świata, najlepszymi okazali się Wiślacy!
	Przełomowy w życiu Łukasza Lebiody był udział w Mistrzostwach Świata w Nowym Orleanie w 1978 roku, i to nie ze względu na uzyskane wyniki (choć czwarte miejsce w zawodach par jest godne odnotowania). Wiślak postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych.		Przełomowy w życiu Łukasza Lebiody był udział w Mistrzostwach Świata w Nowym Orleanie w 1978 roku, i to nie ze względu na uzyskane wyniki (choć czwarte miejsce w zawodach par jest godne odnotowania). Wiślak postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych.
	W Ameryce także uczestniczył w turniejach brydżowych, przede wszystkim poświęcił się jednak pracy naukowca z dziedziny biochemii.		W Ameryce także uczestniczył w turniejach brydżowych, przede wszystkim poświęcił się jednak pracy naukowca z dziedziny biochemii.

---

Wersja z dnia 15:26, 2 lis 2013

Łukasz Lebioda – urodzony 8 maja 1943 roku, brydżysta, arcymistrz międzynarodowy, medalista Mistrzostw Europy, wielokrotny Mistrz Polski. Jeden z najlepszych zawodników w historii polskiego brydża. W życiu zawodowym naukowiec i wykładowca akademicki, od 1978 roku przebywa na stałe w USA.

Spis treści 1 Brydżysta w Wiśle 2 Lista sukcesów sportowych 3 Kariera akademicka 4 Zobacz także 5 Źródła

Brydżysta w Wiśle

Łukasz Lebioda w drugiej połowie lat 60 zaczął grać w parze z Andrzejem Wilkoszem i w kolejnej dekadzie wspólnie stanowili jedną z najlepszych par brydżowych świata. Do tytułów krajowych – zdobywanych wręcz hurtowo – Łukasz Lebioda dokładał także sukcesy na arenie międzynarodowej. Do najważniejszych zaliczyć można medale Mistrzostw Europy (srebrny w 1970 r., brązowy w 1973 r.). W czasie turnieju w Portugali w 1970 Lebioda zapracował sobie na przydomek „Chopina brydża” – tak nazwali go fachowcy komentujący imprezę. Ważne było też zwycięstwo w prestiżowym turnieju w 1972 roku w Londynie – „Sunday Times” zaprosił 16 najmocniejszych par świata, najlepszymi okazali się Wiślacy!

Przełomowy w życiu Łukasza Lebiody był udział w Mistrzostwach Świata w Nowym Orleanie w 1978 roku, i to nie ze względu na uzyskane wyniki (choć czwarte miejsce w zawodach par jest godne odnotowania). Wiślak postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych. W Ameryce także uczestniczył w turniejach brydżowych, przede wszystkim poświęcił się jednak pracy naukowca z dziedziny biochemii.

Lista sukcesów sportowych

• 1964: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1965: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1967: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1968: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1969: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1970: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy (Estoril, 19-31 października 1970)
• 1970: 2. miejsce w Mistrzostwach Polski Par
• 1971: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1971: 1. miejsce w Mistrzostwach Polski Par (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
• 1971: 5. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
• 1972: 13. miejsce w Olimpiadzie Brydżowej
• 1972: zwycięstwo w turnieju „Sunday Times” w Londynie, w którym startowało 16 najlepszych par świata (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
• 1973: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy (Ostenda, Belgia)
• 1973: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1974: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1975: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1975: 4. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
• 1976: 4. miejsce w Olimpiadzie Brydżowej
• 1977: 12. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
• 1977: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
• 1978: 4. miejsce w Mistrzostwach Świata Par w Nowym Orleanie, wspólnie z: Andrzejem Wilkoszem)
• 1979: 7. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy

Kariera akademicka

Łukasz Lebioda ukończył w 1965 roku Uniwersytet Jagielloński na kierunku chemia i siedem lat później uzyskał stopień doktora (warto zaznaczyć, że za rozprawę doktorską otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Do 1979 roku zatrudniony był na UJ jako pracownik naukowy, początkowo prowadził badania w laboratoriach rentgenowskich, później pracował na wydziale chemii. Emigracja do USA umożliwiła mu pełniejsze wykorzystanie swoich zdolności naukowych. Lebioda pracował w Stanach na Michigan State University w latach 1979-82, a od 1986 do dzisiaj na University of South Carolina. Ma na swoim koncie ponad 130 publikacji i jeden patent, w 2009 roku oddział Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego w Południowej Karolinie nadał mu tytuł Chemika Roku. Wśród swoich zainteresowań badawczych profesor Lebioda wymienia biochemię strukturalną, inżynierię białkową, struktury enzymów. Jego laboratorium prowadzi też badania nad chemioterapią.

Zobacz także

Brydż

Źródła

• Dariusz Zastawny, Sto lat w blasku Białej Gwiazdy, Kraków 2006
• Profil prof. Lebiody na stronie University of South Carolina