Łukasz Lebioda

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
(Nowa strona: Łukasz Lebioda – urodzony 8 maja 1943 roku, brydżysta, arcymistrz międzynarodowy, medalista Mistrzostw Europy, wielokrotny Mistrz Polski. Jeden z najlepszych zawodników w historii...)
Linia 31: Linia 31:
*Dariusz Zastawny, Sto lat w blasku Białej Gwiazdy, Kraków 2006
*Dariusz Zastawny, Sto lat w blasku Białej Gwiazdy, Kraków 2006
*[http://www.chem.sc.edu/people/facultyStaffDetails.asp?SID=31 Profil prof. Lebiody na stronie University of South Carolina]
*[http://www.chem.sc.edu/people/facultyStaffDetails.asp?SID=31 Profil prof. Lebiody na stronie University of South Carolina]
 +
 +
[[Kategoria:Zawodnicy (brydż)|Lebioda Łukasz]]

Wersja z dnia 03:46, 27 lut 2010

Łukasz Lebioda – urodzony 8 maja 1943 roku, brydżysta, arcymistrz międzynarodowy, medalista Mistrzostw Europy, wielokrotny Mistrz Polski. Jeden z najlepszych zawodników w historii polskiego brydża. W życiu zawodowym naukowiec i wykładowca akademicki, od 1978 roku przebywa na stałe w USA.

Spis treści

Brydżysta w Wiśle

Łukasz Lebioda w drugiej połowie lat 60 zaczął grać w parze z Andrzejem Wilkoszem i w kolejnej dekadzie wspólnie stanowili jedną z najlepszych par brydżowych świata. Do tytułów krajowych – zdobywanych wręcz hurtowo – Łukasz Lebioda dokładał także sukcesy na arenie międzynarodowej. Do najważniejszych zaliczyć można medale Mistrzostw Europy (srebrny w 1970 r., brązowy w 1973 r.). W czasie turnieju w Portugali w 1970 Lebioda zapracował sobie na przydomek „Chopina brydża” – tak nazwali go fachowcy komentujący imprezę. Ważne było też zwycięstwo w prestiżowym turnieju w 1972 roku w Londynie – „Sunday Times” zaprosił 16 najmocniejszych par świata, najlepszymi okazali się Wiślacy!

Przełomowy w życiu Łukasza Lebiody był udział w Mistrzostwach Świata w Nowym Orleanie w 1978 roku, i to nie ze względu na uzyskane wyniki (choć czwarte miejsce w zawodach par jest godne odnotowania). Wiślak postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych. W Ameryce także uczestniczył w turniejach brydżowych, przede wszystkim poświęcił się jednak pracy naukowca z dziedziny biochemii.


Lista sukcesów sportowych

  •  ? 1965 - brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski
  •  ? 1967 – tytuł drużynowych wicemistrzów Polski
  •  ? 1968 - tytuł drużynowych wicemistrzów Polski
  •  ? 1969 – tytuł drużynowych mistrzów Polski
  • 1970 – srebrny medal Mistrzostw Europy w Estoril (Portugalia), w reprezentacji Polski
  • 1971 - tytuł drużynowych mistrzów Polski
  • 1971 – tytuł mistrzów Polski par (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
  • 1972 – zwycięstwo w turnieju „Sunday Times” w Londynie, w którym startowało 16 najlepszych par świata (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
  • 1973 – brązowy medal mistrzostw Europy w Belgii
  • 1973 - brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski
  • 1974 - tytuł drużynowych mistrzów Polski
  • 1975 - tytuł drużynowych wicemistrzów Polski
  • 1977 - tytuł drużynowych wicemistrzów Polski
  • 1978 – czwarte miejsce w mistrzostwach świata par w Nowym Orleanie, wspólnie z: Andrzejem Wilkoszem)

Kariera akademicka

Prof. Lebioda w laboratorium. Źródło: strona Uniwersytetu Południowej Karoliny.
Prof. Lebioda w laboratorium. Źródło: strona Uniwersytetu Południowej Karoliny.
Łukasz Lebioda ukończył w 1965 roku Uniwersytet Jagielloński na kierunku chemia i siedem lat później uzyskał stopień doktora (warto zaznaczyć, że za rozprawę doktorską otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Do 1979 roku zatrudniony był na UJ jako pracownik naukowy, początkowo prowadził badania w laboratoriach rentgenowskich, później pracował na wydziale chemii. Emigracja do USA umożliwiła mu pełniejsze wykorzystanie swoich zdolności naukowych. Lebioda pracował w Stanach na Michigan State University w latach 1979-82, a od 1986 do dzisiaj na University of South Carolina. Ma na swoim koncie ponad 130 publikacji i jeden patent, w 2009 roku oddział Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego w Południowej Karolinie nadał mu tytuł Chemika Roku. Wśród swoich zainteresowań badawczych profesor Lebioda wymienia biochemię strukturalną, inżynierię białkową, struktury enzymów. Jego laboratorium prowadzi też badania nad chemioterapią.

Zobacz także

Brydż

Źródła