1910.03.28 Wisła Kraków - Preussen Katowice 5:0

Drużyna ta posiadająca nieprzerwanie od roku 1905—1910 mistrzostwo Górnego Śląska, jest bezsprzecznie najsilniejszą z wszystkich niemieckich partyi grających dotychczas w Krakowie, o czem świadczą jej zwycięstwa na Bielskim 5 : 2 (Cracovia 5 : 0, 1 :1), nad Dianą z Katowic 5:1 (Cracovia 8:1). Również uwagi godnym jest jej wynik z berlińską Victorią 2:4 (mistrzem Niemiec 1908 i Berlina 1907—1910).
Match footballowy pomiędzy krakowską "Wisłą", a katowicką "Preussen" odbędzie się w poniedziałek na nowe zbudowanym boisku zlotowym na Błoniach.
Ze względu na wielkie zainteresowanie, jakie match ten budzi u publiczności, Towarzystwo poczyniło wszelkie starania, ażeby zachować wzorowy porządek.

Klub katowicki: Napad: Krahn, E. Fanfara, Synowiec, Aschner, Fleckner; pomoc: Cieślik, Jenichen, R. Fanfara; obrona: Biirkert, Mallick; bramkarz: Noras.
"Wisła", Napad: "Kusy", C. J., Łuska, Weyssenhof, Adamski; pomoc: Polaczek, Stolarski, Szczerbiński; obrona: Dynowski, Bujak; bramkarz: Brożek.
"Wisła" była słabszą niż kiedykolwiek, gdyż dwóch bardzo tęgich graczy, chorych w tych dniach, musiano zastąpić siłami nowemi, słabszemi. Początkowo wobec przeciwnika zachowywała się też z rezerwą, nie dowierzając sobie. Tu trema natychmiast odbiła się na grze, gdyż w początkach gry niemieccy zapaśnicy ogromnie energicznie atakowali przeciwników. Rozwinęli nadzwyczaj szybkie tempo gry, co spowodowało szybkie ich zmęczenie. Po jakimś czasie krakowska drużyna ochłonęła z pierwszego wrażenia, z obrony przeszła do ataku i po 20 minutach zdobyła pierwszą bramkę (p. Weyssenhoff). Goście pruscy po porażce przy zdwojonej energii znowu zaczęli grać w przyspieszonem tempie. Po drugich 20 minutach celowem podawaniem doprowadza "Wisła" piłkę pod bramkę "Preussen", którym dostaje się druga bramka (p. Weyssenhoff). Następną bramkę robi p. "Kusy" na niekorzyść "Preussen" po dalszych dziesięciu minutach.
Po pauzie Niemcy, wyczerpani, rzadko przechodzą do ataku, bronią się jednak dobrze i wytrwale. Przewaga Polaków nad "mistrzami" Ślązka jest bijąca w oczy. Po 30 minutach od panzy robi p. C. J. bramkę Prusakom. Natychmiast po rozpoczęciu gry od owej bramki piłka dostaje się między napad "Wisły", która ją ciągnie pod samą bramkę gości śląskich, a p. Luska celnym rzutem robi na korzyść "Wisły" piątą bramkę. "Mistrzowie" śląscy przegrali więc bramek 5:0. Ich błędem w grze było początkowo szybkie tempo, które ich zmęczyło, wreszcie nieudolne podawanie piłki, natomiast zgubne posługiwanie się wysokiemi rzutami. Były jednak chwile, że bardzo dobrze grali. Pp. Burkert, Jenichen, Mallick i Synowiec robili wrażenie dobrych, wyćwiczonych graczy, z "Wisły" zasługuje na szczere pochwały p. Stolarski, którego chwyty głową wzbudzały podziw widzów i p. Dynowski, znakomity back. Do przegranej "Preussen" przyczynił się ich bramkarz, słabo orientujący się w grze. Natomiast p. Brożek, bramkarz "Wisły", był o wiele żywszy niż kiedyindziej i kilka razy dobrze bronił bramkę. Przeciwnika godnego siebie "Wisła" w obu poprzednich match’ach nie znalazła. Energicznym sędzią był p. Stoeger.

Zwycięstwo i tym razem przypadło w udziale "Czerwonym" w stosunku 5 : 0.
Pomimo jednak swej stosunkowo wielkiej przegranej okazało się "Preussen" w zupełnie godnym swego tytułu mistrzów Śląska Dobra kombinacya, szybkie tempo i znakomite zgranie cechowały ich grę. Szczególnie wyróżniała się prawa dwójka w ataku, która też bardzo czysto nastręczała wiele kłopotów backom i pomocy "Wisły". Dobrymi byli także prawy back Burkert i pomocnik kapitan Fonfara.
Z "Wisły" odznaczyli się przedewszystkiem p. Stolarski środkowy w pomocy, dalej pp : C. J. Weyssenhoff Bujak i Brożek. Dwóch nieobecnych graczów (p Cepurskiego i Rutkowskiego) zastąpili zupełnie dobrze p Dynowski i "Kusy". Zwycięstwo swe zawdzięcza "Wisła" gównie świetnej pomocy lepszej kombinacyj w ataku. Bramki osiągnęli: dwie p Weyssenhoff i po jednej p. C. J. , Luska i "Kusy".'