1911.09.24 Pogoń Lwów – Wisła Kraków 1:1

Z Historia Wisły

Skocz do: nawigacji, wyszukiwanie

1911.09.24, mecz towarzyski, Lwów, 15:15, niedziela

Pogoń Lwów

1:1 (0:1)

Wisła Kraków

widzów:

sędzia: Karol Pordes

Bramki
(k) 62'	0:1 1:1	29' (k)

Pogoń Lwów

2-3-5
Edward Reiner
Julian Karasiński "Tlesal"
Wilhelm Rzadki "Williams"
Jerzy Misiński
Tadeusz Kuchar I
Julian Jurkiewicz "Jurek"
Edmund Marion "Edzio"
Tadeusz Romanowski "Emre"
Mehler
Hartmann
Stanisław Bedlewicz "Esbe"

trener:

Wisła Kraków

2-3-5
Franciszek Brożek
Andrzej Bujak
Wilhelm Cepurski
Konrad Dynowski
Józef Szwarcer
Włodzimierz Polaczek
Stanisław Adamski
Ludwik Stolarski
Brunon Luska
Tadeusz Rutkowski
Witold Rutkowski

trener:

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Gazeta Wieczorna. 1911, nr 292

— „Wisła--Pogoń”. Najbliższą sensacyą, oczekiwaną z zaciekawieniem w lwowskim świecie sportowym, to zapowiedziany na 24-go bm. match „Wisły” krakowskiej z naszą „Pogonią”. Zwłaszcza po niedzielnem zwycięstwie „Czarnych” nasuwa się pytanie, jak wyjdzie z tego spotkania „Pogoń” i to z przeciwnikiem, z którym tak zacięcie dotychczas walczyła. Świadczą o tem wyniki dotychczasowe takie: w r. 1908 w jesieni 2:1 dla „Wisły (w Krakowie); w r. 1909 na wiosnę 1:1 (w Krakowie); w r. 1910 na wiosnę 1:1 i 1:1. A więc trzy spotkania z wynikiem 1:1. Lepszego chyba dowodu równości przeciwników nie trzeba. Wynik zatem niedzielny nie da się przewidzieć, zwłaszcza, że w międzyczasie obie drużyny w spotkaniach z obcemi drużynami porobiły znaczne postępy. Obecny stosunek sił dopiero w niedzielę się okaże. Gra tedy będzie, jak rzadko, interesująca, bo z obu stron podsycana ambicyą. „Wisła“ będzie w najlepszym kompletnym składzie. Początek o 3:15 po południu

Nowiny : dziennik niezawisły demokratyczny illustrowany. R.9, 1911, nr 218 - 1911.09.26

„Wisła“ we Lwowie. Równocześnie grała we Lwowie „Wisła” z „Pogonią”. Match zakończył się nierozegraną w stosunku 1 : 1. Oba punkty osiągnięte z rzutów karnych. Halftime 1 : O na korzyść Wisły. Sędzia p. Pordes, dawny gracz „Pogoni”

Gazeta Poranna z 23.09.1911

Sport
Gazeta Poranna, 23.09.1911
- "Wisła—Pogoń". Najbliższą sensacyą, oczekiwaną z zaciekawieniem w lwowskim świecie sportowym, to zapowiedziany na 24-go bm. match "Wisły" krakowskiej z naszą "Pogonią". Zwłaszcza po niedzielnem zwycięstwie "Czarnych" nasuwa się pytanie, jak wyjdzie z tego spotkania "Pogoń* i to z przeciwnikiem, z którym tak zacięcie dotychczas walczyła. Świadczą o tem wyniki dotychczasowe takie: w r. 1908 w jesieni 2 : 1 dla "Wisły" (w Krakowie); w r. 1909 na wiosnę 1 : 1 (w Krakowie); w r. 1910 na wiosnę 1:1 i 1:1. A więc trzy spotkania z wynikiem 1 : 1. Lepszego Chyba dowodu równości przeciwników nie trzeba. Wynik zatem niedzielny nie da się przewidzieć, zwłaszcza, że w międzyczasie obie drużyny w spotkaniach z obcemi drużynami porobiły znaczne postępy. Obecny stosunek sił dopiero w niedzielę się okaże. Gra tedy będzie, jak rzadko, interesująca, bo z obu stron podsycana ambicyą. "Wisła” będzie w najlepszym kompletnym składzie. Początek o 3•15 po południu.

Kurjer Lwowski z 25.09.1911

Sport
Kurjer Lwowski, 25.09.1911
"Wisła”- "Pogoń” 1:1 (1:0). Gra w pierwszej połowie ospała, toczyła się przeważnie po stronie "Pogoni”, "Wisła” gra z wiatrem. Kilkakrotnie przeprowadzone ataki "Wisły” z powodu nieumiejętnego strzelania nie dają rezultatu. Połowa kończy się jednym goalem na korzyść "Wisły”, uzyskanym z rzutu karnego. W drugiej połowie gra żywsza, przenosi się to z jednej to pod drugą bramkę, jednak ataki obu drużyn strzelają. W końcu "Pogoń” rewanżuje się goalem, uzyskanym również z rzutu karnego i gra kończy się nierozegraną. Sędziował p. Pordes.

Sport Powszechny z 01.10.1911

„Wisła” — „Pogoń I”
Sport Powszechny, 01.10.1911
(1 : 1). Lwów 25. 9.1911 "Złapał kozak tatarzyna, tatarzyn go za łeb trzyma” - możnaby przystosować do wyniku wczorajszego matchu "Wisły” z "Pogonią I”. Po raz czwarty bowiem spotkanie tych dwóch drużyn kończy się stosunkiem 1 : 1. "Wisła” wystąpiła wczoraj w kompletnym składzie, w skład "Pogoni,” po dokonanych zmianach, wchodzili: bramkarz Renier; backi: Williams i Tlesal; pomoc: Misiński, Kuchar I, Jurek; atak: Edzio, Emre, Mehler, Hartmann, Esbe. Tempo gry dość ospałe. Silny wicher, który bardzo często zmienia zupełnie kierunek przerzucanej piłki, w wysokim stopniu utrudnia graczom zadanie. Poza tem, podczas gdy w "Pogoni" wybijają się poszczególni gracze, zwłaszcza bramkarz, doskonali obrońcy, Edzio w ataku, grzeszy ona chaotycznością i brakiem łączności; gra "Wisły" natomiast pod względem tej ostatniej zalety zdaje się wróżyć, że drużyna ta wraca do dawnej dobrej formy; wprawdzie ładniej u niej uderzają widza jednostki, ale za to harmonijna całość świadczy lepiej aniżeli u jej przeciwników o zrozumieniu jednej z głównych zasad w footballu — o solidarności. "Wisła” też góruje nad "Pogonią" lotnością swoich graczów i lepszą kombinacją. Pierwsza połowa gry przynosi "Wiśle" jeden punkt, zdobyty w 29 minucie z rzutu karnego, po pauzie w 17 minucie, jeden goal na swoją korzyść zawdzięcza "Pogoń" również karnemu rzutowi tak, że match kończy się wynikiem 1 : 1. Sędziował Pordes. Publiczność, a zwłaszcza młodzież, przybyła dość licznie.