1922.07.16 Wisła Kraków - Czarni Lwów 4:3
Z Historia Wisły
16.07. b. Wisły. Wisła-Czarni 4:3 (1:1). Wiśniewski - Bujak, Kaczor - Wójcik, Stolarski, Gieras - Adamek, Szpurna, Reyman, Reyman II, Marcinkowski. Gole. Reyman 3 (71, 77 i 87’), Reyman II 15’. Fiedler. Rogi: 4:2.
Otoczka tego pojedynku nie była zbyt korzystna dla Wisły, gdyż nie dość że grała osłabiona brakiem kilku podstawowych graczy to do tego grząskie po meczu boisko utrudniało grę jej wysokim i masywnym zawodnikom. Spore zmiany w składzie Wisły odbiły się na jakości gry Czerwonych (szczególnie w obronie i pomocy). Dzięki jednak skuteczności ataku prowadzonego przez Reymanów udało się ten mecz wygrać. Mecz z początku wyrównany stał pod znakiem obustronnych ataków. Zbyt częsta gra faul Czarnych daje Wiśle sporo rzutów wolnych. Po jednym z nich Reyman II. w zamieszaniu podbramkowym w 15' strzela gola. Wyrównanie padło w 28’ gry. Po 19 (24) minutach gry w drugiej połowie Czarni prowadzili już 3:1 i nic nie wskazywało na wygraną Wisły. Ta jednak rzuciła się do ataków i osiągnęła zdecydowaną przewagę. Jej efektem były 3 kolejno strzelone bramki przez Reymana w: 26' kiedy to silnie strzelił, a piłka po głowie obrońcy wpadła do siatki; 32’ w zamieszaniu powstałym "pod bramką Czarnych”; i 42’.
Na podstawie: Sport lwowski nr 19; Tygodnik sportowy nr 66; Wiadomości sportowe nr 19.
Przegląd Sportowy, nr 29/1922 str. 10:
16 lipca, Wisła - Czarni (Lwów) 4:3 (1:1).
Wisła wystąpiła bez Śliwy, Danza i Kowalskiego, Czarni z jednym rezerwowym. Gra do pauzy otwarta. W 10 min. Wisła uzyskuje pierwszą bramkę, Czarni zrazu nie mogą się przyzwyczaić do mokrego boiska i po pewnym czasie grają więcej środkową trójką napadu przy pomocy środkowego pomocnika, który zasila ich dobremi piłkami. Gra staje się przez to ładniejszą a ataki ich groźniejszemi. W 20 minucie uzyskuje prawy łącznik Czarnych wyrównującego goala. Po tej bramce obie strony koncentrują swe siły, ale żadna z nich nie może osiągnąć punktu.
Po pauzie gra Czarnych przybiera na sile. Szereg ataków przeprowadzonych przez nich zagraża często bramce Wisły. W 8 min. uzyskuje prawy łącznik Czarnych bramkę. Po tej bramce Wisła zrywa się i przychodzi z chwilowej apatji do ofenzywy, trwającej 10 min., jednakowoż obrońcy Czarnych odpierają skutecznie ataki Wisły. W 20 min z winy obrony Wisły dalsza bramka. Czarni prowadzą 3:1. Wisła doceniwszy teraz przeciwnika swego, mobilizuje swe siły. Wysiłki ich nie pozostają bez skutku w 26 min. bowiem uzyskuje Reyman bramkę dla swych przy pomocy obrońcy Czarnych, który odbiwszy piłkę głową, wpakował ją do bramki. W 32 min. dyktuje sędzia rzut wolny, za wybieg bramkarza poza pole karne, z którego Wisła uzyskuje 3 bramkę. Wreszcie w 43 min. uzyskuje Reyman zwycięską bramkę dla swych barw. Rogów 4:2 dla Wisły. Sędzia p. Fideler b. dobry.
