1923.11.18 Podgórze Kraków - Wisła Kraków 1:4
Z Historia Wisły
(Nowa strona: {{Mecz | data = 1923.11.18 | nazwa rozgrywek = Mecz z okazji 10-lecia Podgórza | stadion(miasto) = | godzina = | herb g...) |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
| gospodarze = [[Podgórze Kraków]] | | gospodarze = [[Podgórze Kraków]] | ||
| wynik = 1:4 (1:1) | | wynik = 1:4 (1:1) | ||
| - | | goście = Wisła | + | | goście = Wisła Kraków |
| ilość widzów = 500 | | ilość widzów = 500 | ||
| sędzia = Rząsa | | sędzia = Rząsa | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
| wyniki po kolei = 1:0<br>1:1<br>1:2<br>1:3<br>1:4 | | wyniki po kolei = 1:0<br>1:1<br>1:2<br>1:3<br>1:4 | ||
| strzelcy bramek goście = <br>[[Henryk Reyman]]<br>[[Władysław Kowalski]]<br>[[Władysław Kowalski]]<br>[[Franciszek Danz]] | | strzelcy bramek goście = <br>[[Henryk Reyman]]<br>[[Władysław Kowalski]]<br>[[Władysław Kowalski]]<br>[[Franciszek Danz]] | ||
| - | | skład gospodarzy = | + | | skład gospodarzy = 2-3-5<br>Witek<br>Głownia<br>Pajorski<br>Mitusiński<br>Jelonek<br>Majcher<br>Ostrowski |
| - | | skład gości = | + | | skład gości = 2-3-5<br>[[Kazimierz Kaczor]]<br>[[Stopa]]<br>[[Marian Majcerczyk]]<br>[[Stefan Śliwa]]<br>[[Józef Adamek]]<br>[[Stanisław Mróz]]<br>[[Henryk Reyman]]<br>[[Władysław Kowalski]]<br>[[Franciszek Danz]] |
| statystyki = | | statystyki = | ||
}} | }} | ||
==Relacje prasowe== | ==Relacje prasowe== | ||
| - | |||
18.11. Wisła-Podgórze 4:1 (1:1/2:1). Kaczor, Stopa, Majcherczyk, Śliwa, Adamek, Mróz, Reyman, Kowalski II, Danz. Gole: Reyman (I połowa), Kowalski 2, Danz. s. Rząsa. 500. | 18.11. Wisła-Podgórze 4:1 (1:1/2:1). Kaczor, Stopa, Majcherczyk, Śliwa, Adamek, Mróz, Reyman, Kowalski II, Danz. Gole: Reyman (I połowa), Kowalski 2, Danz. s. Rząsa. 500. | ||
| + | '''Jubileusz Reymana, Kowalskiego i Danza za 100 meczów w barwach Wisły. Mecz z okazji 10-lecia Podgórza.''' Dopóki środkowy pomocnik Podgórza miał siły opiekować się Reymanem utrzymywał się wynik 1:1 (na prowadzenie wyszło Podgórze po rzucie wolnym, wyrównał Reyman). Zwycięskie gole dla Wisły padły w końcówce spotkania, gdy rywal był już zmęczony. | ||
| + | ===Przegląd Sportowy nr 47/1923:=== | ||
| - | + | Okręg krakowski.<br> | |
| - | + | Kraków.<br> | |
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | Okręg krakowski. | + | |
| - | Kraków. | + | |
Wisła - Podgórze 4:1 (1:1) | Wisła - Podgórze 4:1 (1:1) | ||
| - | Zawody te były w całem tego słowa znaczeniu jubileuszowe. Z jednej strony K. S. Podgórze, który ma w rozwoju sportu okręgu, szczególnie na prowincji przez ogromnie częste wyjazdy na zawody do mniejszych miast, zasługi niemałe, święciło 10-lecie swego istnienia. Wisła zaś honorowała 5 swych graczy: Śliwę i Mroza za dziesięć lat gry w klubie, Reymana, Kowalskiego i Danca za 100 meczów w pierwszej drużynie. O właściwym jubilacie K. S. Podgórze, zamierzamy szerzej napisać w następnym numerze, obecnie przejdziemy do samych zawodów. | + | '''Zawody te były w całem tego słowa znaczeniu jubileuszowe. Z jednej strony K. S. Podgórze, który ma w rozwoju sportu okręgu, szczególnie na prowincji przez ogromnie częste wyjazdy na zawody do mniejszych miast, zasługi niemałe, święciło 10-lecie swego istnienia. Wisła zaś honorowała 5 swych graczy: Śliwę i Mroza za dziesięć lat gry w klubie, Reymana, Kowalskiego i Danca za 100 meczów w pierwszej drużynie.''' O właściwym jubilacie K. S. Podgórze, zamierzamy szerzej napisać w następnym numerze, obecnie przejdziemy do samych zawodów. |
Krakowianie mają uprzedzenie do gier z drużynami kl. B; na meczu było niespełna 500 osób. A szkoda, bo mecz był bardzo interesujący i dowiódł, że mamy bardzo poważną klasę B. Drużyna Podgórza, która wskutek ciężkich warunków egzystencji tak rzadko się ukazuje na gruncie lokalnym, zaprezentowała się niezwykle dodatnio. W napadzie trójka środkowa Pajorski-Mitusiński-Jelonek ma zmysł kombinacyjny, jednak z pewną skłonnością do zbytniego wózkowania ; skrzydłowi nieco słabsi. Pomoc ma główną oporę w środkowym Majchrze, który doskonale trzymał Reymana i Kowalskiego. W ostatnim kwadransie gry siły go opuściły i dopiero wtedy Wisła strzeliła trzy bramki; do tej pory bowiem wynik był 1:1. Lewy pomocnik Ostrowski dawał sobie pysznie radę z Dancem. W obronie wybijał się Głownia, w tym dniu najlepszy z obrońców. Witek w bramce chwycił szereg trudnych strzałów, jedynie strzał Danca mógł naszym zdaniem obronić (czwartą bramkę). W całości drużyna nie ma wybitnie słabych punktów, gracze wszyscy pracowici, wytrwali. Uległa ona bardzo honorowo, po grze wcale żywej, prawie cały czas otwartej, drużynie więcej rutynowanej. | Krakowianie mają uprzedzenie do gier z drużynami kl. B; na meczu było niespełna 500 osób. A szkoda, bo mecz był bardzo interesujący i dowiódł, że mamy bardzo poważną klasę B. Drużyna Podgórza, która wskutek ciężkich warunków egzystencji tak rzadko się ukazuje na gruncie lokalnym, zaprezentowała się niezwykle dodatnio. W napadzie trójka środkowa Pajorski-Mitusiński-Jelonek ma zmysł kombinacyjny, jednak z pewną skłonnością do zbytniego wózkowania ; skrzydłowi nieco słabsi. Pomoc ma główną oporę w środkowym Majchrze, który doskonale trzymał Reymana i Kowalskiego. W ostatnim kwadransie gry siły go opuściły i dopiero wtedy Wisła strzeliła trzy bramki; do tej pory bowiem wynik był 1:1. Lewy pomocnik Ostrowski dawał sobie pysznie radę z Dancem. W obronie wybijał się Głownia, w tym dniu najlepszy z obrońców. Witek w bramce chwycił szereg trudnych strzałów, jedynie strzał Danca mógł naszym zdaniem obronić (czwartą bramkę). W całości drużyna nie ma wybitnie słabych punktów, gracze wszyscy pracowici, wytrwali. Uległa ona bardzo honorowo, po grze wcale żywej, prawie cały czas otwartej, drużynie więcej rutynowanej. | ||
| - | Wisła wystąpiła bez Markiewicza, Śliwy i Adamka, ze Stopą w obronie, Majcherczykiem w środku pomocy i jubilatem Mrozem na prawym łączniku. Najdotkliwiej dawał się odczuć brak Śliwy, gdyż Majcherczyk, gracz wzorowej pracowitości, gra bez głowy i tłucze piłkę naprzód bez celu. Dzięki temu Podgórze często przeprowadzało groźne ataki. Pierwszą bramkę zdobyło Podgórze, dopiero przed pauzą wyrównał Reyman. Po pauzie długi czas zmienne ataki obu strony były bezowocne, dopiero w ostatnim kwadransie padły trzy bramki uzyskane przez Kowalskiego (2) i Danca. Sędzia p. Rząsa. | + | Wisła wystąpiła bez Markiewicza, Śliwy i Adamka, ze Stopą w obronie, Majcherczykiem w środku pomocy i jubilatem Mrozem na prawym łączniku. Najdotkliwiej dawał się odczuć brak Śliwy, gdyż Majcherczyk, gracz wzorowej pracowitości, gra bez głowy i tłucze piłkę naprzód bez celu. Dzięki temu Podgórze często przeprowadzało groźne ataki. '''Pierwszą bramkę zdobyło Podgórze, dopiero przed pauzą wyrównał Reyman. Po pauzie długi czas zmienne ataki obu strony były bezowocne, dopiero w ostatnim kwadransie padły trzy bramki uzyskane przez Kowalskiego (2) i Danca.''' Sędzia p. Rząsa. |
Wersja z dnia 09:00, 20 paź 2008
| [[Grafika:|150px]] | Podgórze Kraków | 1:4 (1:1) | Wisła Kraków | [[Grafika:|150px]] | ||||||
| widzów: 500 | ||||||||||
| sędzia: Rząsa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
18.11. Wisła-Podgórze 4:1 (1:1/2:1). Kaczor, Stopa, Majcherczyk, Śliwa, Adamek, Mróz, Reyman, Kowalski II, Danz. Gole: Reyman (I połowa), Kowalski 2, Danz. s. Rząsa. 500.
Jubileusz Reymana, Kowalskiego i Danza za 100 meczów w barwach Wisły. Mecz z okazji 10-lecia Podgórza. Dopóki środkowy pomocnik Podgórza miał siły opiekować się Reymanem utrzymywał się wynik 1:1 (na prowadzenie wyszło Podgórze po rzucie wolnym, wyrównał Reyman). Zwycięskie gole dla Wisły padły w końcówce spotkania, gdy rywal był już zmęczony.
Przegląd Sportowy nr 47/1923:
Okręg krakowski.
Kraków.
Wisła - Podgórze 4:1 (1:1)
Zawody te były w całem tego słowa znaczeniu jubileuszowe. Z jednej strony K. S. Podgórze, który ma w rozwoju sportu okręgu, szczególnie na prowincji przez ogromnie częste wyjazdy na zawody do mniejszych miast, zasługi niemałe, święciło 10-lecie swego istnienia. Wisła zaś honorowała 5 swych graczy: Śliwę i Mroza za dziesięć lat gry w klubie, Reymana, Kowalskiego i Danca za 100 meczów w pierwszej drużynie. O właściwym jubilacie K. S. Podgórze, zamierzamy szerzej napisać w następnym numerze, obecnie przejdziemy do samych zawodów.
Krakowianie mają uprzedzenie do gier z drużynami kl. B; na meczu było niespełna 500 osób. A szkoda, bo mecz był bardzo interesujący i dowiódł, że mamy bardzo poważną klasę B. Drużyna Podgórza, która wskutek ciężkich warunków egzystencji tak rzadko się ukazuje na gruncie lokalnym, zaprezentowała się niezwykle dodatnio. W napadzie trójka środkowa Pajorski-Mitusiński-Jelonek ma zmysł kombinacyjny, jednak z pewną skłonnością do zbytniego wózkowania ; skrzydłowi nieco słabsi. Pomoc ma główną oporę w środkowym Majchrze, który doskonale trzymał Reymana i Kowalskiego. W ostatnim kwadransie gry siły go opuściły i dopiero wtedy Wisła strzeliła trzy bramki; do tej pory bowiem wynik był 1:1. Lewy pomocnik Ostrowski dawał sobie pysznie radę z Dancem. W obronie wybijał się Głownia, w tym dniu najlepszy z obrońców. Witek w bramce chwycił szereg trudnych strzałów, jedynie strzał Danca mógł naszym zdaniem obronić (czwartą bramkę). W całości drużyna nie ma wybitnie słabych punktów, gracze wszyscy pracowici, wytrwali. Uległa ona bardzo honorowo, po grze wcale żywej, prawie cały czas otwartej, drużynie więcej rutynowanej.
Wisła wystąpiła bez Markiewicza, Śliwy i Adamka, ze Stopą w obronie, Majcherczykiem w środku pomocy i jubilatem Mrozem na prawym łączniku. Najdotkliwiej dawał się odczuć brak Śliwy, gdyż Majcherczyk, gracz wzorowej pracowitości, gra bez głowy i tłucze piłkę naprzód bez celu. Dzięki temu Podgórze często przeprowadzało groźne ataki. Pierwszą bramkę zdobyło Podgórze, dopiero przed pauzą wyrównał Reyman. Po pauzie długi czas zmienne ataki obu strony były bezowocne, dopiero w ostatnim kwadransie padły trzy bramki uzyskane przez Kowalskiego (2) i Danca. Sędzia p. Rząsa.
