1926.04.01 Wawel Kraków - Wisła Kraków 0:5

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 11:54, 12 lut 2017

1926.04.01, A klasa, 2. kolejka, Kraków, Stadion Cracovii, 11:00, niedziela

	Wawel Kraków	0:5 (0:2)	Wisła Kraków
	widzów:
	sędzia: Andrzej Rutkowski z Krakowa
Bramki 0:1 0:2 0:3 0:4 0:5 Mieczysław Balcer Jan Reyman Henryk Reyman Mieczysław Balcer Mieczysław Balcer
Wawel Kraków Wisła Kraków 2-3-5 Tadeusz Łukiewicz Aleksander Pychowski Emil Skrynkowicz Władysław Krupa Józef Adamek Jan Reyman Henryk Reyman Mieczysław Balcer

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Mecz na boisku Cracovii. Zasłużone zwycięstwo, choć może za wysokie. Wawel zaprezentował wszystkie swe walory, grając twardo. Stworzył nawet sporo sytuacji podbramkowych, ale fatalnie pudłował. Pierwsza połowa dla Wisły, grającej pod wiatr. Ataki jej rozbijały się jednak na dobrych tyłach Wawelu (Jesionka). Gole jednak padły po ładnych akcjach i strzałach Reymana III i Balcera. Wisła imponowała skutecznością, gdyż w sytuacjach podbramkowych Wawel jej nie ustępował. Po przerwie, gdy wiatr sprzyjał Wiśle, strzeliła ona kolejne bramki: Reyman i Balcer 2. Tempo meczu żywe, zmieniające się ataki i obfitość sytuacji podbramkowych składała się na interesującą całość. Wisła górowała "technicznym opanowaniem piłki i celowością akcji". Cracovia wygrała z Jutrzenką w tym samy stosunku. Na podstawie: Przegląd Sportowy nr 13.

4.04? Sporo zwolenników Cracovii przybyło na stadion, licząc na cud: "klęskę albo remis" Wisły. Jednak srodze się zawiedli, bowiem Wisła odniosła "zdecydowane i stosunkowo wysokie zwycięstwo" Reyman strzelił swoją bramkę "plasowanym strzałem z podania Czulaka". Cracovia wygrała z Jutrzenką 5:0. Na podstawie: Stadion nr 13.

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1926, nr 89 (30 III)

Wisła — Wawel 5:0 (2:0).

Czerwoni wystąpili w zmienionym nieco składzie z Pychowskim w miejsce Kaczora i Krupą za Gierasa, Wawel zaś w swym zwyczajnym zespole. Do przerwy Wawel, grający z wiatrem stworzył szereg groźnych sytuacyi pod bramką Wisły, głównie wynikłych z powodu niezrozumienia, jakie zapanowało w tyłach Wisły na lewej stronie. Jednak niezależnie od tego i Wisła nie pozostawała dłużną i mimo pewnej w tym okresie przewagi Wawelu przeprowadzić zdołała szereg groźnych ataków, które nie były w dostatecznej ilości wyzyskane. Większe wzmożenie tempa i usiłowanie wyrównania ze strony Wawelu miało miejsce wówczas, gdy Wisła uzyskała dwie bramki, w tem jedną przez daleki i silny strzał Reymana III oraz drugą przez Balcera. Cały napór Wawelu jednak nie został umiejętnie wykorzystany przez jego napad, który nie potrafił zdobyć się na skuteczny strzał, Po przerwie Wawel, grając pod wiatr utrzymuje jednak nadal grę otwartą, dopiero zdobycie trzeciej bramki przez Reymana I. łamie jego opór i Wisła utrzymuje swą przewagę aż do końca zawodów. Wynik sam zaś ustala Balcer, zdobywając dwa ostatnie punkty.

Zawody same, dzięki zmiennym sytuacjom, należały do wcale interesujących, zakończyły się one wysoką klęską Wawelu, który zasłużył, ze względu na przebieg ich, na zdobycie choćby jednego punktu. Wyróżnili się z Wisły Balcer (najlepszy na boisku) i Krupa, z Wawelu zaś Seichter I. i Nowak. Reszta zawodników po obydwu stronach jeszcze w nieszczególnej formie. Sędzia p. Rutkowski. Cracovia — Jutrzenka 5:0 (2:0).