1930.10.26 Polska - Łotwa 6:0

Z Historia Wisły

Z Wisły zagrali: Józef Adamek, Mieczysław Balcer, Józef Kotlarczyk, Maksymilian Koźmin.


Skład Reprezentacji Polski:

Maksymilian Koźmin - Wisła Kraków

Tadeusz Konkiewicz - Garbarnia Kraków

Antoni Gałecki - ŁKS Łódź

Marian Schaller - Legia Warszawa

Jan Wojciechowski - Warta Poznań

Józef Kotlarczyk - Wisła Kraków

Józef Adamek - Wisła Kraków

Józef Nawrot - Legia Warszawa

Leonard Malik - Polonia Warszawa

Józef Ciszewski - Legia Warszawa

Mieczysław Balcer - Wisła Kraków

Miejsce/Stadion: Warszawa.

Strzelcy bramek: Józef Nawrot 11', Józef Nawrot 28', Leonard Malik 33', Józef Nawrot 71', Mieczysław Balcer 87', Józef Nawrot 89'.

Selekcjoner: Stefan Loth.

Opis meczu

Komentarze prasowe po występach Wiślaków w reprezentacji:

  • Józef Kotlarczyk:
    • Po przerwie „publiczność ma możność w tym okresie oklaskiwania kunsztownych sztuczek technicznych Ciszewskiego, oraz pięknych zagrań ciałem i idealnych podań bodaj że najlepszego gracza drużyny polskiej Kotlarczyka II-go”.
    • "Kotlarczyk tylko poprawny do przerwy, potem błysnął formą wprost fenomenalną. Po pauzie prawa strona napadu Łotyszów nie przeszła dosłownie ani razu jego stroną, mimo, że żaden z trzech pomocników polskich tak wydatnie nie zasilał równocześnie piłkami napadu, jak właśnie Kotlarczyk. W walkach indywidualnych bawił się on z przeciwnikiem w kotka i myszkę, myląc ich ciałem i trikami technicznemi, jak i kiedy chciał”.
    • „W pomocy talent Kotlarczyka jaśniał w całej pełni. Po Nawrocie był drugim graczem na boisku. Jego doskonała kontrola piłki w czasie biegu wsparta o znajomość driblingu pozwalała mu na spokojne wyprowadzanie piłki z najbardziej zagmatwanych sytuacyj i oddania czystych, łatwych do przyjęcia piłek. Przeciętna lotność Łotyszów odpowiadała mu znakomicie. Skutkiem tego dał kreację gry w pomocy, która wytrzymuje tylko „rodzinne” porównania. Grę jego można porównać z wielką grą jego starszego brata”.
    • „Kotlarczyk II mówi z niechęcią o swym bracie: ‘Ożenił się i w ogóle nie chce mu się wyjeżdżać na mecze. Przydałby się, bo Wojciechowski nie był dla mnie dobrym partnerem”.
      • Źródło: "Stadjon" nr 44.
  • Józef Adamek:
    • Dobrze gra Adamek, dobrze współpracując z Nawrotem i obsługują napastników dobrymi podaniami. Przy stanie 3:0 „Adamek po dobrym biegu centruje tuż przed bramkarza, który stara się piłkę schwytać w locie, ale bezskutecznie” – gol jedna nie pada. W drugiej połowie „do głosu przychodzi … Adamek: jego dwie piękne centry kończą się rogiem, wychwytanym przez bramkarza”. W ostatnim kwadransie meczu aktywny Adamek, obsługujący podaniami i centrami Malika i Nawrota – gole jednak nie padają…
    • „Balcer i Adamek. Obaj skrzydłowi spełnili swą rolę bardzo dobrze... Adamek pracował równie wydatnie. Kilkanaście jego biegów i szereg pięknych, mierzonych center, poza słabym okresem na początku drugiej połowy, złożyły się na całość zupełnie dobrą".
    • „Adamek dawno nie miał tak dobrego dnia… Oddał dużo dobrych center, co się mu chwali, lecz nie umiał wykorzystać sytuacji do strzału, których miał kilka”.
    • Obrazki z meczu: Przy stanie 1:0 Adamek po podaniu Nawrota „bieg kończy piękną centrą. Niestety Malika nie ma na miejscu. Drugą centrę Adamka posyła Cuszewski głową tuż nad siatkę"; w 33’ „świetny bieg Adamka kończy się kornerem”; przy stanie 3:0 „Dambrzits oddaje wspaniały strzał, który Koźmin z trudem broni szczupakiem. Lecz Nawrot znów zagrywa Adamkiem. Ten zjeżdża do środka i z pod samej bramki centruje” – gol jednak nie pada.
    • Sędzia Birlem: „Balcer i Adamek umieją biegać.
    • „Adamek kpt. naszej drużyny oświadcza mi w zaufaniu: ‘Przyjmenie jest wygrać. Mówił nam Loth: Ino piłkę trzymać przy ziemi. I tak robiliśmy. Oni wtedy nie umieli sobie dać rady. Balcer był dobry. My w Wiśle nie mamy takiego łącznika jak Ciszewski, który mu dawał klasa piłeczki… Ale przyjemnie jest tak wygrać”.
      • Źródło: "Stadjon" nr 44.


Relacje prasowe