1931.06.14 Śląsk - Kraków 1:3
Z Historia Wisły
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Grafika:IKC 1931-06-16d.JPG|thumb|right|200 px]] | [[Grafika:IKC 1931-06-16d.JPG|thumb|right|200 px]] | ||
[[Grafika:Raz, Dwa, Trzy 1931-06-16c.jpg|thumb|right|200 px]] | [[Grafika:Raz, Dwa, Trzy 1931-06-16c.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
+ | ==Doniesienia prasowe== | ||
+ | |||
+ | ===„Ilustrowany Kuryer Codzienny”=== | ||
+ | |||
+ | 1931, nr 157 (9 VI) | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Trzy mecze reprezentacji piłkarskiej Krakowa. | ||
+ | |||
+ | W dniu 14 czerwca drużyny reprezentacyjne Krakowa spotykają się na trzech frontach: W Krakowie na boisku Wisły gra Lwów — Kraków, w Katowicach na boisku Pogoni Kraków— Górny Śląsk, wreszcie w Tarnowie gra Kraków z Tarnowem. | ||
+ | |||
+ | Drużyny zostały złożone następująco: Przeciw Lwowowi: Koźmin (Wisła), Zachemski (Cracovia), Skrynkowicz (Wisła), Seichter, Chruściński, Mysiak (Cracovia), Adamek (Wisła), Malczyk II (Cr), Reyman, Kisieliński (Wisła), Sperling (Cracovia). Rezerwowi: Otfinowski (Cracovia), Pychowski (Wisła). | ||
+ | |||
+ | Przeciw Górnemu Śląskowi: Malczyk (Cracovia), Konkiewicz, Bill, Nagraba, Wilczkiewicz, Augustyn (Garbarnia), Kubiński (Cracovia), Maurer (Garbarnia), Lubowiecki (Wisła), Pazurek (Garbarnia), Ruta (Wawel). Rezerwowy: Falkowski (Garbarnia). | ||
+ | |||
+ | Przeciw Tarnowowi: Mytnik (Korona), Pikaus (Korona), Piątek (Wawel), Otfinowski (Podgórze) Kret (Podgórze), Purisch (Makkabi), Ściborowski, Kasina (Podgórze), Artur (Wisła), Osiek, Landman (Makkabi). Rezerwowy: Smoleń (Wawel). Międzymiastowe zawody | ||
+ | |||
+ | Lwów — Kraków. | ||
+ | |||
+ | W niedzielę 14 bm. na boisku T. S. Wisła odbędą się pierwsze w tym roku międzymiastowe zawody Lwów—Kraków. Zawody te, których tradycja sięga roku 1912, kiedy to zwycięstwo w stosunku 3:1 uzyskał Kraków, zapowiadają się sensacyjnie. | ||
+ | |||
+ | Drużyna lwowska przyjedzie w nast. składzie: Albański (Pogoń), Olejniczak (Czarni), jerzewski (Pogoń), Piłat (Czarni), Kuchar (Pogoń), Deutschman (Pogoń), Hanin (Pogoń), Motylewski (Pogoń), Reyman (Czarni), Kossok (Pogoń), Drzymała (Czarni). Rezerwa: Kasprzak (Czarni), Hanke (Pogoń). | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | „Ilustrowany Kuryer Codzienny” | ||
+ | |||
+ | 1931, nr 164 (16 VI) | ||
+ | |||
+ | Kraków —Śląsk 3:1 (1:1). | ||
+ | |||
+ | Katowice, 14 czerwca (Gor). Międzyokręgowe zawody piłkarskie Kraków—Śląsk, rozegrane dziś na boisku Pogoni, w obecności ponad 8.000 widzów, przyniosły dość niezasłużone zwycięstwo reprezentacji Krakowa. Mecz bowiem wykazał absolutną przewagę Ślązaków w polu, napastników jednak prześladował pod bramką nie zwykły pech. | ||
+ | |||
+ | Skład Krakowa: Malczyk, Pychowski, Filipkiewicz, Skwarczewski, Wilczkiewicz, Augustyn, Mitusiński, Rusiński (Wawel), Lubowiecki, Joksz i Ruta (Wawel). | ||
+ | |||
+ | Skład Śląska: Napieralski, Goerlitz Pogoń), Heidenreich (1FC), Bętkowski (AKS), Dyląg (Kol. P. W.), Knapczyk (IFC), Nowak (Kol P. W.), Geisler, Goerlitz, Herisch (IFC), Bloch ,Słowian). W pierwszej części zawodów mimo bezwzględnej przewagi, śląska, wynik 1:1, przyczem Kraków zdobywa pierwszą bramkę w 5 minucie przez Lubowieckiego, zaś Śląsk wyrównuje w 28 minucie przez Goerlitza. | ||
+ | |||
+ | Po zmianie poi, gra naogół wyrównana, równorzędna, Kraków gra jednak i strzela dwie bramki przez Milusińskiego w 47 minucie i Rutę w 83 minucie. Reprezentacja Śląska grała bez zawodników Ruchu, mimo to jednak skład Ślą ska uważać należy za bardzo dobry. Drużyna krakowska grała bardzo ambitnie i jako całość przedstwiał bardziej zgrany zespól, wyróżniający się grą celową i ładnemi kombinacjami. Śląsk grał naogół bezplanowo, drużyna wykazywała brak zrozumienia, atakom je go brak była wykończenia. Uderzała hiperkombinacja trójki środkowej, złożonej z graczy IFC. W drużynie Krakowa grały przedewszystkiem świetnie formacje tyłowe. Największą zasługą w zwycięstwie ma przedewszystkiem bramkarz Malczyk, który obronił szereg niebezpiecznych sytuacyj. Jedyna bramka była nie do obrony. — Padła z dwumetrowej odległości. Obrona doskonała, najlepszy Pychowski, pomoc wyrównana grała defenzywnie i ofensywnej bez zarzutu. — Najsłabszą częścią Krakowian był atak, gdzie na wyróżnienie zasługują jedynie Mitusiński i Lubowiecki. | ||
+ | |||
+ | W drużynie śląskiej bardzo dobrze grał bramkarz Napieralski, obrona i pomoc dobre, atak grał za powoli i bawił się w bezskuteczną hiperkombinację. | ||
+ | |||
+ | Sędziował dobrze p. Słomczyński. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
Relacje: [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer048/imagepages/image4.htm ] | Relacje: [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer048/imagepages/image4.htm ] | ||
[[Kategoria: Mecze reprezentacji Krakowa]] | [[Kategoria: Mecze reprezentacji Krakowa]] |
Wersja z dnia 08:02, 14 lut 2017
Grać mieli z Wisły: Pychowski, Lubowiecki
Doniesienia prasowe
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1931, nr 157 (9 VI)
Trzy mecze reprezentacji piłkarskiej Krakowa.
W dniu 14 czerwca drużyny reprezentacyjne Krakowa spotykają się na trzech frontach: W Krakowie na boisku Wisły gra Lwów — Kraków, w Katowicach na boisku Pogoni Kraków— Górny Śląsk, wreszcie w Tarnowie gra Kraków z Tarnowem.
Drużyny zostały złożone następująco: Przeciw Lwowowi: Koźmin (Wisła), Zachemski (Cracovia), Skrynkowicz (Wisła), Seichter, Chruściński, Mysiak (Cracovia), Adamek (Wisła), Malczyk II (Cr), Reyman, Kisieliński (Wisła), Sperling (Cracovia). Rezerwowi: Otfinowski (Cracovia), Pychowski (Wisła).
Przeciw Górnemu Śląskowi: Malczyk (Cracovia), Konkiewicz, Bill, Nagraba, Wilczkiewicz, Augustyn (Garbarnia), Kubiński (Cracovia), Maurer (Garbarnia), Lubowiecki (Wisła), Pazurek (Garbarnia), Ruta (Wawel). Rezerwowy: Falkowski (Garbarnia).
Przeciw Tarnowowi: Mytnik (Korona), Pikaus (Korona), Piątek (Wawel), Otfinowski (Podgórze) Kret (Podgórze), Purisch (Makkabi), Ściborowski, Kasina (Podgórze), Artur (Wisła), Osiek, Landman (Makkabi). Rezerwowy: Smoleń (Wawel). Międzymiastowe zawody
Lwów — Kraków.
W niedzielę 14 bm. na boisku T. S. Wisła odbędą się pierwsze w tym roku międzymiastowe zawody Lwów—Kraków. Zawody te, których tradycja sięga roku 1912, kiedy to zwycięstwo w stosunku 3:1 uzyskał Kraków, zapowiadają się sensacyjnie.
Drużyna lwowska przyjedzie w nast. składzie: Albański (Pogoń), Olejniczak (Czarni), jerzewski (Pogoń), Piłat (Czarni), Kuchar (Pogoń), Deutschman (Pogoń), Hanin (Pogoń), Motylewski (Pogoń), Reyman (Czarni), Kossok (Pogoń), Drzymała (Czarni). Rezerwa: Kasprzak (Czarni), Hanke (Pogoń).
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1931, nr 164 (16 VI)
Kraków —Śląsk 3:1 (1:1).
Katowice, 14 czerwca (Gor). Międzyokręgowe zawody piłkarskie Kraków—Śląsk, rozegrane dziś na boisku Pogoni, w obecności ponad 8.000 widzów, przyniosły dość niezasłużone zwycięstwo reprezentacji Krakowa. Mecz bowiem wykazał absolutną przewagę Ślązaków w polu, napastników jednak prześladował pod bramką nie zwykły pech.
Skład Krakowa: Malczyk, Pychowski, Filipkiewicz, Skwarczewski, Wilczkiewicz, Augustyn, Mitusiński, Rusiński (Wawel), Lubowiecki, Joksz i Ruta (Wawel).
Skład Śląska: Napieralski, Goerlitz Pogoń), Heidenreich (1FC), Bętkowski (AKS), Dyląg (Kol. P. W.), Knapczyk (IFC), Nowak (Kol P. W.), Geisler, Goerlitz, Herisch (IFC), Bloch ,Słowian). W pierwszej części zawodów mimo bezwzględnej przewagi, śląska, wynik 1:1, przyczem Kraków zdobywa pierwszą bramkę w 5 minucie przez Lubowieckiego, zaś Śląsk wyrównuje w 28 minucie przez Goerlitza.
Po zmianie poi, gra naogół wyrównana, równorzędna, Kraków gra jednak i strzela dwie bramki przez Milusińskiego w 47 minucie i Rutę w 83 minucie. Reprezentacja Śląska grała bez zawodników Ruchu, mimo to jednak skład Ślą ska uważać należy za bardzo dobry. Drużyna krakowska grała bardzo ambitnie i jako całość przedstwiał bardziej zgrany zespól, wyróżniający się grą celową i ładnemi kombinacjami. Śląsk grał naogół bezplanowo, drużyna wykazywała brak zrozumienia, atakom je go brak była wykończenia. Uderzała hiperkombinacja trójki środkowej, złożonej z graczy IFC. W drużynie Krakowa grały przedewszystkiem świetnie formacje tyłowe. Największą zasługą w zwycięstwie ma przedewszystkiem bramkarz Malczyk, który obronił szereg niebezpiecznych sytuacyj. Jedyna bramka była nie do obrony. — Padła z dwumetrowej odległości. Obrona doskonała, najlepszy Pychowski, pomoc wyrównana grała defenzywnie i ofensywnej bez zarzutu. — Najsłabszą częścią Krakowian był atak, gdzie na wyróżnienie zasługują jedynie Mitusiński i Lubowiecki.
W drużynie śląskiej bardzo dobrze grał bramkarz Napieralski, obrona i pomoc dobre, atak grał za powoli i bawił się w bezskuteczną hiperkombinację.
Sędziował dobrze p. Słomczyński.
Relacje: [1]