1946.08.11 Wisła Kraków - Podgórze Kraków 6:1

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 23:02, 26 lut 2010 (edytuj) Marcin (Dyskusja | wkład) ← Poprzednia edycja		Wersja z dnia 13:00, 12 sty 2011 (edytuj) (anuluj zmianę) Tomy (Dyskusja | wkład) Następna edycja →
Linia 19:		Linia 19:
	}}		}}
-	==Relacje==	+	==Relacje prasowe==
	[[Grafika:Start 1946-08-06d.JPG|thumb|200px|right]]		[[Grafika:Start 1946-08-06d.JPG|thumb|200px|right]]
		+	===''„Start”'' z 1946.08.06.===
		+	'''Komunikat Nr. 29/46'''
		+
		+	Dnia 11.VIII b. r.:
		+	<br>Wisła-Podgórze, boisko Wisły, godz. 18-ta
	[[Grafika:Start 1946-08-08c.JPG|thumb|200px|right]]		[[Grafika:Start 1946-08-08c.JPG|thumb|200px|right]]
		+	===''„Start”'' z 1946.08.08.===
		+	'''Komunikat Nr. 30/46'''
		+
		+	11 sierpnia
		+	<br>Klasa „A”
		+	<br>Wisła-Podgórze, b. Cracovii, godz. 18-ta
	[[Grafika:Start 1946-08-13b.JPG|thumb|200px|right]]		[[Grafika:Start 1946-08-13b.JPG|thumb|200px|right]]
		+	===''„Start”'' z 1946.08.13.===
		+	'''Wisła—Podgórze 6:1 (3:1)'''
		+	Wynikiem tym, uwzględniając równoczesną przegraną Tarnovi z Fablokiem, zdobyła Wisła definitywnie mistrzostwo w swojej grupie, zdobywając na 9 dotychczas rozegranych zawodów wszystkie możliwe do zdobycia punkty i uzyskując imponujący stosunek bramkowy 48:9.
		+	<br>Mecz Wisły z Podgórzem stał miejscami na lepszym poziomie aniżeli spotkanie Bratislavy z Cracovią, a u zwycięzców wyróżnili się w pierwszym rzędzie Gracz w napadzie, cała linia pomocy, gdzie na lewej wystąpił Łyko i Filek I w obronie. Jurowicz w bramce nie wiele miał do roboty, lecz do czynił był zarówno stylowo jak i skutecznie.
		+	<br>U pokonanych szwankowała kondycja. Dopóki wystarczyło sił Podgórzanom mieli oni szereg pięknych zagrań i skutecznie stawili czoła groźnej Wiśle, prowadząc nawet przez jakiś czas 1:0. Potem wyraźnie spuchli, nie mogąc dać sobie rady z szybko grającym przeciwnikiem, który tym razem miał w linii napadu wyraźną „zwyżkę" ku górze u Cholewy i Cisowskiego. Ten ostatni był strzelcem wyrównującej bramki, a następne zdobyli: Gracz—Cholewa (trzy pod rząd) i wreszcie Gracz na zakończenie, przebiwszy się „solo” prawie spod swej bramki. Strzelcem honorowego punktu Podgórza był Zaporowski. <br>Sądzia Olewski nie jest w formie.
		+
	[[Kategoria:A klasa 1946 (piłka nożna)]]		[[Kategoria:A klasa 1946 (piłka nożna)]]
	[[Kategoria:Wszystkie mecze 1946 (piłka nożna)]]		[[Kategoria:Wszystkie mecze 1946 (piłka nożna)]]
	[[Kategoria:Podgórze Kraków]]		[[Kategoria:Podgórze Kraków]]

---

Wersja z dnia 13:00, 12 sty 2011

1946.08.11, Klasy A, 9. kolejka, Kraków, Stadion Cracovii, 18:00

	Wisła Kraków	6:1 (3:1)	Podgórze Kraków
	widzów:
	sędzia: Olewski
Bramki Kazimierz Cisowski Mieczysław Gracz Wiktor Cholewa Wiktor Cholewa Wiktor Cholewa Mieczysław Gracz 0:1 1:1 2:1 3:1 4:1 5:1 6:1 Zaporowski
Wisła Kraków Podgórze Kraków

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Spis treści 1 Relacje prasowe 1.1 „Start” z 1946.08.06. 1.2 „Start” z 1946.08.08. 1.3 „Start” z 1946.08.13.

Relacje prasowe

„Start” z 1946.08.06.

Komunikat Nr. 29/46

Dnia 11.VIII b. r.:
Wisła-Podgórze, boisko Wisły, godz. 18-ta

„Start” z 1946.08.08.

Komunikat Nr. 30/46

11 sierpnia
Klasa „A”
Wisła-Podgórze, b. Cracovii, godz. 18-ta

„Start” z 1946.08.13.

Wisła—Podgórze 6:1 (3:1) Wynikiem tym, uwzględniając równoczesną przegraną Tarnovi z Fablokiem, zdobyła Wisła definitywnie mistrzostwo w swojej grupie, zdobywając na 9 dotychczas rozegranych zawodów wszystkie możliwe do zdobycia punkty i uzyskując imponujący stosunek bramkowy 48:9.
Mecz Wisły z Podgórzem stał miejscami na lepszym poziomie aniżeli spotkanie Bratislavy z Cracovią, a u zwycięzców wyróżnili się w pierwszym rzędzie Gracz w napadzie, cała linia pomocy, gdzie na lewej wystąpił Łyko i Filek I w obronie. Jurowicz w bramce nie wiele miał do roboty, lecz do czynił był zarówno stylowo jak i skutecznie.
U pokonanych szwankowała kondycja. Dopóki wystarczyło sił Podgórzanom mieli oni szereg pięknych zagrań i skutecznie stawili czoła groźnej Wiśle, prowadząc nawet przez jakiś czas 1:0. Potem wyraźnie spuchli, nie mogąc dać sobie rady z szybko grającym przeciwnikiem, który tym razem miał w linii napadu wyraźną „zwyżkę" ku górze u Cholewy i Cisowskiego. Ten ostatni był strzelcem wyrównującej bramki, a następne zdobyli: Gracz—Cholewa (trzy pod rząd) i wreszcie Gracz na zakończenie, przebiwszy się „solo” prawie spod swej bramki. Strzelcem honorowego punktu Podgórza był Zaporowski.
Sądzia Olewski nie jest w formie.