1952.05.01 Gwardia Kraków - Rotation Dresdner 2:1
Z Historia Wisły
| Linia 46: | Linia 46: | ||
który strzela zwycięską bramkę. | który strzela zwycięską bramkę. | ||
| + | |||
| + | ===Przegląd Sportowy. R. 8, 1952, nr 36=== | ||
| + | 1952.05.03 | ||
| + | [[Grafika:Przegląd Sportowy 1952-05-03.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Pierwszy występ piłkarzy NRD | ||
| + | |||
| + | Ośrodek Gwardii-Rotation 2:1 (1:1) | ||
| + | |||
| + | 1.5 (dalekopisem). | ||
| + | |||
| + | Ośrodek Gwardia — Rotation (NRD) 2:1 (1:1). Sędziował Frontczak z Tarnowa. Rotation: Ritter, Fitz. Jochman, Albig, Schirbaum, Clemens, Breusel. Vogel, Krause. Mueller, Peterson. Gwardia — Jurowicz, Durniok, Bomba, Kalus, Orłowski (Szczurek), Grzywocz, Mielniczek, Pilarski (Kotaba), Kohut, Gracz. Mordarski. | ||
| + | |||
| + | 45 tys. widzów zgromadzonych na stadionie „.Włókniarza“ w oczekiwaniu na przyjazd kolarzy obserwowało mecz piłkarski pomiędzy ośrodkiem Gwardii a Rotation z Drezna. Mecz nie stał na dobrym poziomie. Największych emocji dostarczał widzom doskonały bramkarz drużyny gości Ritter, który kapitalną obroną zdobył sobie serca publiczności. Nie znaczy to jednak, żeby bramka gości była stale zagrożona przez atak gwardzistów, chociaż jak w pierwszej, tak i w drugiej połowie gry walka toczyła się przeważnie na polu Rotation. Z serii doskonałych sytuacji podbramkowych atak Gwardii wykorzystał zaledwie kilka. Pierwsza bramka padła dla Gwardii dopiero w 40 minucie gry. Kohut stojąc na spalonym doprowadził piłkę tuż pod bramkę Rittera, usiłując ją przerzucić nad bramkarzem. Sędzia nie odgwizdał jednak spalonego. W tym czasie do ^bramki zdążył dobiec pomocnik i ratując sytuację dotknął piłki. Sędzia podyktował rzut karny, z którego Kohut zdobył bramkę. W trzy minuty później reprezentacyjny zawodnik gości— Krause pięknym strzałem z półobrotu ulokował piłkę w bramce Gwardii. Błyskawiczny i niespodziewany strzał był nie do obrony. O zwycięstwie Gwardii zadecydowała bramka zdobyta W 42 minucie drugiej połowy gry przez Kotabę. Przedtem dwukrotnie atakowano ostro bramkę Rittera. Mordarski wypuszczony w uliczkę miał otwartą drogę do bramki, ale Ritter wybiegł naprzeciw i nakrywką wyłapał piłkę. Oceniając ogólnie grę Gwardii, należy wyróżnić akcje pomocników, którzy dostarczali stale piłkę atakowi, likwidując akcje gości. Nieźle spisywali się również obrońcy. Atak, jak już wykazaliśmy, nie potrafił wykończyć pracy pomocników. Zespół niemiecki nie byt w najlepszej kondycji. Odnosiło się wrażenie, że goście mają tremę. Wpływało to na pewną nerwowość w ich ruchach. Zespół Rotation grał bardzo czysto i dość pewnie operował piłką. Wyróżniali się: środkowy napastnik — Krause j prawy łącznik — Vogel. Inni napastnicy niepotrzebni^ stosowali dribling w momentach, kiedy można było przekazać piłkę lub strzelić na bramkę. W sumie jednak drużyna niemiecka zaprezentowała s ę jako zespół, który w przyszłości może odnosić poważne sukcesy. Z. Tarnowska | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
Wersja z dnia 06:12, 8 kwi 2023
| Gwardia Kraków | 2:1 (1:1) | Rotation Dresdner | 
| ||||||
| widzów: 50.000 | ||||||||||
| sędzia: Franczyk z Tarnowa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Rywalizacja zrzeszeniowa.
- 1.05. Łodź. Gwardia - Rotation 2:1 (1:1). składy i relacja: 2
Relacje prasowe
Echo Krakowskie. 1952, nr 106 (3 V) nr 1993
Piłkarze ośrodka Gwardii (Kr) grali początkowo niemrawo ale zwyciężyli drezdeńczyków 2:1
DRUGIE spotkanie kontrolne naszych przyszłych piłkarzy olimpijskich — z ośrodka Gwardii Kraków i Rotation Drezno przyniosło po ciężkiej walce zwycięstwo Polaków 2:1 (1:1). Mecz został rozegrany w obecności 50 tysięcy widzów. Sędziował Franczyk z Tarnowa w asyście Przybysza i Szleifera.
Początkowo drużyna polska grała ociężale. Nie wiadomo, czy wpływał na to prawdziwie lipcowy upał, czy też niezgranie zespołu Przeciwnicy grają dość prosto, dowodząc, że im jest dobrze znane abecadło piłkarskie. Wyróżniają się w ich drużynie doskonale broniący bramkarz Riter, środkowy Obrońca Szerbaum (wielokrotny reprezentant NRD) oraz środkowy napastnik Krause. Ci właśnie zawodnicy nadają ton wszelkim poczynaniom drużyny niemieckiej Polacy, jak już wspomnieliśmy, grają dziwnie niemrawo Nasi wielokrotni reprezentanci Mordarski, Kohut i Orłowski mają wybitnie słaby dzień, natomiast udanym nabytkiem okazał się opolanin Mielczarek. Wprowadza on do drużyny Gwardii żywiołowy ciąg na bramkę oraz niezłe zagrania pozycyjne Grający obok niego na łączniku Pilarski (Flota) gra słabo, tak że po przerwie zostaje zmieniony.
Obaj obecni pomocnicy Kalus i Grzywocz grają nie efektownie, ale skutecznie. Zaś obrońcy Durniok i Bomba stanowią najlepsza linię drużyny polskiej Jurowicz w bramce gra pewnie i nie nerwowo.
W czasie łódzkiego meczu przewinęło się w naszej drużynie 13 zawodników Najlepszą notą z nich wszystkich, poza obrońcami, otrzymują prawoskrzydłowy Kotaba i prawy łącznik Mielczarek Również Miecio Gracz poziomem nie wiele odbiega! od wymienionych.
W odróżnieniu od spotkania Unia - Trnava w Warszawie, łódzki mecz nie nosił znamion dużego futbalu Gra była nikła, z przewagą w polu Polaków Niemcy jednak zanotowali większą ilość w pozycji strzałowych Pierwsza bramka dla Gwardii pada w 41 minucie po nieodgwizdaniu przez sędziego spalonego. Kohut będący trzy metry poza obrońcami drezdeńczyków wywabił bramkarza z bramki, a piłkę strzeloną przez środkowego napastnika „Gwardii" zatrzymał w drodze do siatki ręką obrońca niemiecki Rzut karny wyegzekwował Mordarski.
Drezdeńczycy bynajmniej niespeszeni utratą bramki przeprowadzili szybki raid od połowy boiska i ich środkowe napastnik Krause zdobył z pól obrotu wyrównującą efektowną bramkę.
Po zmianie stron akcje ataku polskiego nabrały na płynności. Stało się to dzięki dobrej grze prawej strony Mielniczak — Kotaba. Ta para sprawia wiele kłopotów obrońcom niemieckim. Szczególnie Kotaba popisuje się dobrymi zagraniami, a jego celowe i rozsądne dośrodkowania są niestety nie wykorzystane przez współpartnerów.
Wreszcie na dwie minuty przed końcem, po podaniu Mordarskiego do Mielniczaka — ten ostatni wyrabia do godną pozycję strzałową dla Kotaby,
który strzela zwycięską bramkę.
Przegląd Sportowy. R. 8, 1952, nr 36
1952.05.03
Pierwszy występ piłkarzy NRD
Ośrodek Gwardii-Rotation 2:1 (1:1)
1.5 (dalekopisem).
Ośrodek Gwardia — Rotation (NRD) 2:1 (1:1). Sędziował Frontczak z Tarnowa. Rotation: Ritter, Fitz. Jochman, Albig, Schirbaum, Clemens, Breusel. Vogel, Krause. Mueller, Peterson. Gwardia — Jurowicz, Durniok, Bomba, Kalus, Orłowski (Szczurek), Grzywocz, Mielniczek, Pilarski (Kotaba), Kohut, Gracz. Mordarski.
45 tys. widzów zgromadzonych na stadionie „.Włókniarza“ w oczekiwaniu na przyjazd kolarzy obserwowało mecz piłkarski pomiędzy ośrodkiem Gwardii a Rotation z Drezna. Mecz nie stał na dobrym poziomie. Największych emocji dostarczał widzom doskonały bramkarz drużyny gości Ritter, który kapitalną obroną zdobył sobie serca publiczności. Nie znaczy to jednak, żeby bramka gości była stale zagrożona przez atak gwardzistów, chociaż jak w pierwszej, tak i w drugiej połowie gry walka toczyła się przeważnie na polu Rotation. Z serii doskonałych sytuacji podbramkowych atak Gwardii wykorzystał zaledwie kilka. Pierwsza bramka padła dla Gwardii dopiero w 40 minucie gry. Kohut stojąc na spalonym doprowadził piłkę tuż pod bramkę Rittera, usiłując ją przerzucić nad bramkarzem. Sędzia nie odgwizdał jednak spalonego. W tym czasie do ^bramki zdążył dobiec pomocnik i ratując sytuację dotknął piłki. Sędzia podyktował rzut karny, z którego Kohut zdobył bramkę. W trzy minuty później reprezentacyjny zawodnik gości— Krause pięknym strzałem z półobrotu ulokował piłkę w bramce Gwardii. Błyskawiczny i niespodziewany strzał był nie do obrony. O zwycięstwie Gwardii zadecydowała bramka zdobyta W 42 minucie drugiej połowy gry przez Kotabę. Przedtem dwukrotnie atakowano ostro bramkę Rittera. Mordarski wypuszczony w uliczkę miał otwartą drogę do bramki, ale Ritter wybiegł naprzeciw i nakrywką wyłapał piłkę. Oceniając ogólnie grę Gwardii, należy wyróżnić akcje pomocników, którzy dostarczali stale piłkę atakowi, likwidując akcje gości. Nieźle spisywali się również obrońcy. Atak, jak już wykazaliśmy, nie potrafił wykończyć pracy pomocników. Zespół niemiecki nie byt w najlepszej kondycji. Odnosiło się wrażenie, że goście mają tremę. Wpływało to na pewną nerwowość w ich ruchach. Zespół Rotation grał bardzo czysto i dość pewnie operował piłką. Wyróżniali się: środkowy napastnik — Krause j prawy łącznik — Vogel. Inni napastnicy niepotrzebni^ stosowali dribling w momentach, kiedy można było przekazać piłkę lub strzelić na bramkę. W sumie jednak drużyna niemiecka zaprezentowała s ę jako zespół, który w przyszłości może odnosić poważne sukcesy. Z. Tarnowska
