1952.06.28 Wisła Kraków - Polonia Warszawa 2:0
Z Historia Wisły
| Linia 19: | Linia 19: | ||
}} | }} | ||
==Relacje prasowe== | ==Relacje prasowe== | ||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowskie. 1952, nr 152 (26 VI) nr 2048=== | ||
| + | [[Grafika:Echo 1952-06-26c.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | W nadchodzącą niedzielę Gwardia grać będzie w Krakowie z Kolejarzem Warszawa, przy czym w meczu tym najciekawiej zapowiada się pojedynek ofensywy Gwardii z defensywą Kolejarza. Czy napastnikom krakowskim uda się zmusić do kapitulacji Borucza i ile razy, zobaczymy na boisku Gwardii. W ubiegłą niedzielę w meczu Kraków — Warszawa skrzydłowy Gwardii Mordarski. dwa razy złożył swą wizytówkę w bramce Borucza. Przypuszczamy, że w meczu niedzielnym Mordarski, a także je go koledzy z prawej strony, również nie raz umieszczą piłkę W siatce Kolejarza. | ||
| + | |||
| + | Walcząc o wicemistrzostwo grupy pierwszej, Gwardia do meczu s Kolejarzem wystąpi w najlepszym. | ||
| + | |||
| + | Składzie, który przypuszczalnie przedstawiać się będzie następująco: Jurowicz, Snopkowski, Szczurek, Flanek, Piotrowski. Mamoń, Kotaba, Rogoża, Kohut, Gamaj, Mordarski. | ||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowskie. 1952, nr 153 (27 VI) nr 2049=== | ||
| + | [[Grafika:Echo 1952-06-27.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
| + | |||
| + | O godz. 17,30 na stadionie Gwardii rozegrane zostaną piłkarskie zawody o puchar zlotu pomiędzy Kolejarzem Warszawa a Gwardią Kraków. | ||
| + | |||
==="Przegląd Sportowy" z 1952.06.30=== | ==="Przegląd Sportowy" z 1952.06.30=== | ||
Wersja z dnia 13:43, 21 mar 2019
| Gwardia Kraków | 2:0 (1:0) | Kolejarz Warszawa | 
| ||||||
| widzów: 4.000 | ||||||||||
| sędzia: Orliński z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowskie. 1952, nr 152 (26 VI) nr 2048
W nadchodzącą niedzielę Gwardia grać będzie w Krakowie z Kolejarzem Warszawa, przy czym w meczu tym najciekawiej zapowiada się pojedynek ofensywy Gwardii z defensywą Kolejarza. Czy napastnikom krakowskim uda się zmusić do kapitulacji Borucza i ile razy, zobaczymy na boisku Gwardii. W ubiegłą niedzielę w meczu Kraków — Warszawa skrzydłowy Gwardii Mordarski. dwa razy złożył swą wizytówkę w bramce Borucza. Przypuszczamy, że w meczu niedzielnym Mordarski, a także je go koledzy z prawej strony, również nie raz umieszczą piłkę W siatce Kolejarza.
Walcząc o wicemistrzostwo grupy pierwszej, Gwardia do meczu s Kolejarzem wystąpi w najlepszym.
Składzie, który przypuszczalnie przedstawiać się będzie następująco: Jurowicz, Snopkowski, Szczurek, Flanek, Piotrowski. Mamoń, Kotaba, Rogoża, Kohut, Gamaj, Mordarski.
Echo Krakowskie. 1952, nr 153 (27 VI) nr 2049
O godz. 17,30 na stadionie Gwardii rozegrane zostaną piłkarskie zawody o puchar zlotu pomiędzy Kolejarzem Warszawa a Gwardią Kraków.
"Przegląd Sportowy" z 1952.06.30
Gwardia Kraków - Kolejarz Warszawa 2:0 (1:0)
Kraków - Kolejarz W-wa 2:0 (1:0). Bramki zdobyli Mordarski z karnego i Rogoza. Sędzia Orliński z Katowic. Widzów ok. 4.000.
Gwardia: Jurowicz, Wójcik, Szczurek, Flanek, Wapiennik, Snopkowski (Piotrowski), Rogoza, Kotaba, Kohut, Gamaj, Mordarski, trener Legutko.
Kolejarz: Borucz, Wolosz, Woisza, Stykowski, Labęda, Szczawiński, Zelenay, Popiołek, Misiak, Szularz, Wesołowski, trener Szczepaniak.
Obie bramki zdobyte przez Gwardię są wyłączną zasługą... Flanka. Widząc niezaradność i dziwną ślamazarność młodych napastników, a głównie Rogozy i Kotaby, zdecydował się Flanek, na solowy rajd od własnej bramki, po którym dośrodkował idealnie, a Kotaba wyprzedzając wybiegającego Borucza strzelił do pustej bramki.
Desperacki akt, jakim było zatrzymanie piłki ręką przez jednego z obrońców, zakończył się rzutem karnym wyegzekwowanym pewnie przez jedynego groźnego strzelca Mordarskiego.
Po przerwie drugi podobny rajd Flanka i ściągnięcie na siebie trzech przeciwników odsłonił zupełnie pole dla środkowej trójki gwardzistów, to też Rogoza bez specjalnego wysiłku wpisał się na listę strzelców.
Flanek, Mordarski, Kohut i Szczurek dowiedli raz jeszcze, że są kośćcem i mózgiem drużyny i nawet ich gra na "zwolnionych obrotach" wystarczy do pokonania przeciwnika, którego zawodnicy tracą i wiele więcej energii na wzajemne głośne nawoływanie się niż na celowe i dokładne zagrania.
Jaśniejsze punkty w Kolejarzu to Borucz, Woisza, Szczawiński i Wesołowski - katastrofalnie słaby natomiast Misiak. (sh).
