1952.09.21 Polska - NRD 3:0

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 45: Linia 45:
**Obrazki z meczu: „Zdenerwowany nieudolnością napastników, Mamoń przypomniał sobie, że grał kiedyś na skrzydle, idzie z piłką na przebój, mija dwóch przeciwników, ostro strzela ale w boczną stroną bramki”.
**Obrazki z meczu: „Zdenerwowany nieudolnością napastników, Mamoń przypomniał sobie, że grał kiedyś na skrzydle, idzie z piłką na przebój, mija dwóch przeciwników, ostro strzela ale w boczną stroną bramki”.
***Źródło: [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1952/nr079/directory.djvu „Przegląd Sportowy
***Źródło: [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1952/nr079/directory.djvu „Przegląd Sportowy
 +
 +
 +
*'''[[Zdzisław Mordarski]]:'''
 +
**„Zawiódł Mordarski” podobnie jak cały atak.
 +
***Źródło: [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1952/nr079/directory.djvu „Przegląd Sportowy”]
[[Kategoria: Mecze Reprezentacji Polski]]
[[Kategoria: Mecze Reprezentacji Polski]]

Wersja z dnia 07:51, 12 lut 2015

Z Wisły zagrali: Józef Mamoń, Zdzisław Mordarski.


Ostatni oficjalny mecz Mamonia w reprezentacji Polski.

Skład Reprezentacji Polski:


Edward Szymkowiak - Unia Chorzów

Władysław Gędłek - Ogniwo Kraków

Henryk Bartyla - Unia Chorzów

Hubert Banisz - Górnik Bytom

Marceli Strzykalski - OWKS Kraków Grafika:Zmiana.PNG (58' Czesław Suszczyk - Unia Chorzów)

Józef Mamoń - Gwardia Kraków

Zdzisław Mordarski - Gwardia Kraków

Kazimierz Trampisz - Ogniwo Bytom

Henryk Alszer - Unia Chorzów

Gerard Cieślik - Unia Chorzów

Jan Wiśniewski - Ogniwo Bytom Grafika:Zmiana.PNG (36' Teodor Anioła - Kolejarz Poznań)


Miejsce/Stadion: Warszawa.

Strzelcy bramek: Kazimierz Trampisz 70', Teodor Anioła 80', Teodor Anioła 84'.

Selekcjoner: Tadeusz Foryś.

Opis meczu

Komentarze prasowe po występach w reprezentacji:

  • Józef Mamoń:
    • Przez 70’ „Jedynym piłkarzem, który siał zamieszanie w formacjach ofensywnych NRD – był pomocnik Mamoń, inicjujący dalekie rajdy, strzelający, pracujący za lewą stronę napadu – wyjątkowo słabo grającą. Sam Mamoń nie potrafił jednak sforsować i zmusić do kapitulacji linii obronnych zespołu NRD”.
    • „Najlepszym piłkarzem polskiej drużyny był ruchliwy, wszędobylski, szybki i bojowy Mamoń. Mamoń zasłużył na wysoką notę za niedzielny mecz. Dał przykład ofiarnej i ambitnej gry, takiej gry, jaka decyduje o o zwycięstwie w spotkaniu z równym przeciwnikiem, jaka pomaga w osiągnięciu sukcesu w walca z lepszym partnerem”.
    • Obrazki z meczu: „Zdenerwowany nieudolnością napastników, Mamoń przypomniał sobie, że grał kiedyś na skrzydle, idzie z piłką na przebój, mija dwóch przeciwników, ostro strzela ale w boczną stroną bramki”.