1985.10.26 Wisła Kraków - Polonia Bytom 2:1

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 12:06, 12 paź 2019

1985.10.26, II Liga, 13. kolejka, Kraków, Stadion Wisły, 17:00

	Wisła Kraków	2:1 (0:0)	Polonia Bytom
	widzów: 4.000-5.000
	sędzia: Michał Listkiewicz z Warszawy
Bramki Janusz Nawrocki 65’ Włodzimierz Siudek 89’ 1:0 1:1 2:1 79' (k) Walczak
Wisła Kraków 4-3-3 Jerzy Zajda Marek Motyka Jarosław Giszka Jacek Bzukała (46’ Leszek Lipka) Jan Jałocha Janusz Nawrocki Maciej Smagacz Janusz Krupiński Włodzimierz Siudek Władysław Starościak (83’ Marek Banaszkiewicz) Michał Wróbel trener: Lucjan Franczak Polonia Bytom 4-3-3 Patoń Kowal Małek Kurzok (75' Kościelny) Lubos Wierzbanowski Wieczorek Gajdas Walczak Konieczko (75' Choroba) Rojewski trener:

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

„Dziennik Polski” nr 251 anons, 252 relacja.

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1985, nr 209 (25/27 X) nr 12003

„TO BĘDZIE MECZ PRAWDY”. Tak o jutrzejszym drugoligowym pojedynku piłkarzy Wisły i bytomskiej Polonii powiedział trener gospodarzy Lucjan Franczak.

Od kilku dni Zespół „Białej gwiazdy”, jeśli marzy o powrocie do ekstraklasy musi rozstrzygnąć to spotkanie na swoją korzyść. Czy potrafi, czy zechce, to już inna sprawa.

Do postawy wiślaków mają kibice poważne zastrzeżenia. Kilka dni temu odebrałem w redakcji telefon. Jeden z sympatyków wręcz błagał? „Panowie, zróbcie coś, żeby wywołać w nich złość, żeby wreszcie zaczęli nas traktować poważnie. Dzisiejsi piłkarze nie mają chyba ambicji skoro po przegranym meczu schodzą do szatni z uśmiechami na twarzach".

Te gorzkie słowa oddanego wiślackim barwom sympatyka kierujemy do futbolistów przed ich najważniejszą w tej rundzie próbą

Echo Krakowa. 1985, nr 210 (28 X) nr 12004

WISŁA — POLONIA Bytom 2:1 (0:0). Bramki strzelili: dla Wisły — Nawrocki w 65 i Siudek w 89 min. gry, dla Polonii — Walczak w 79 min. z rzutu karnego. Sędziował p. M. Listkiewicz z Warszawy — dobrze. Żółta kartka — Kowal.

WISŁA: Zajda — Nawrocki, Motyka, Giszka, Jałocha — Bzukała (od 46 min Lipka), Smagacz, Krupiński — Siudek, Starościak (od 83 min Banaszkiewicz), Wróbel.

Piłkarze Wisły uzyskali cenne zwycięstwo nad jednym z najgroźniejszych rywali w walce o mistrzostwo II ligi. Jest to sukces tym wartościowszy, że z tzw. stuprocentowych sytuacji podbramkowych wynikać by mogło, iż to Polonii należała się wygrana. Dwa razy bowiem byli bytomianie sam na sam z Zajdą, (pierwszy raz po jego ewidentnym błędzie, kiedy to wypuścił piłkę z rąk) i dwa razy strzelali kiepsko, prosto w golkipera krakowskiego zespołu, zaprzepaszczając wręcz idealne szanse uzyskania goli. Trzecią okazję wykorzystali, gdy sędzia podyktował rzut karny za sprokurowany wspólnie przez Giszkę i Zajdę faul na szarżującym napastniku bytomskim.

Wiślacy mieli jedną pozycję z tych stuprocentowych, kiedy to Wróbel doskonale podał do wy i chodzącego na pozycję Nawrockiego i ten precyzyjnie skierował piłkę do bramki obok rozpaczliwie interweniującego Patonia.

Kiedy wydawało się, że mecz przyniesie remis, gdy spora część kibiców już opuściła stadion, tuż przed końcowym gwizdkiem sędziego, Siudek z daleka strzelił na bramkę Patonia. Strzał — jak się to mówi — „wyszedł mu” znakomicie, piłka poszybowała w „okienko” bramki Polonii i wpadła do siatki.

Oglądając pojedynek porównywałem grę „Białej gwiazdy” z tą którą pokazali przed dwoma tygodniami w meczu ze Stalą ze Stalowej Woli. W sobotę była to inna Wisła. Zespół grający z po" święceniem, ambicją, wolą zwycięstwa. Zespół, który chciał wygrać i dążył do tego ze wszystkich sił. Były oczywiście błędy, były okresy słabsze, ale w sumie jako całość zaprezentowali się krakowianie zupełnie poprawnie.

Oby ta korzystna metamorfoza nie była jednorazowym wyskokiem, lecz obyśmy zawsze mogli oglądać wiślaków grających tak jak w minioną sobotę. (lang)