1989.11.26 Kraków - Lwów 1:1
Z Historia Wisły
1989. „Dziennik Polski” nr 276. 26.11. Kraków – Lwów 1:1. Gaszyński, Motyka, Marzec, Dziubiński, Janik, Moskal, Lipka.
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1989, nr 230 (27 XI) nr 13039
KRAKÓW — LWÓW 1:1 (1:0), w rzutach karnych 6:5. W regulaminowym czasie gry bramki strzelili: dla gospodarzy — Sermak w 37 min., dla gości — Zabranskij w 85 min. Sędziował: Aleksander Suchanek z Krakowa.
KRAKÓW: Gaszyński — Motyka, Walankiewicz (od 46 min. Wesołowski), Węgrzyn, Miętka — Janik (od 36 min. Wieczorek), Marzec (od 46 min. Dziubiński), Sermak (od 60 min. Wrześniak), Owca (od 46 min. Czarnik) — Waligóra, Moskal (od 46 miń. Lipka).
Gazeta Krakowska. 1989, nr 276 (27 XI) nr 12681
Karel Miklosz: Najważniejsze, że znowu gramy po 51 latach przerwy
Kraków — Lwów 1:1, 6:5 w karnych
(Inf. wł.) Spotkania piłkarzy Krakowa i Lwowa mają długą 5. piękną tradycję, po raz pierwszy reprezentacje obu miast grały w 1912 roku, po raz ostatni przed 51 laty. Z okazji 70-lecia Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej doszło do wznowienia tych spotkań, wczoraj na ośnieżonym boisku przy ul. Kałuży. Kraków po ciekawym i bardzo zaciętym meczu wy walczył Puchar KOZPN, wygrywając z rywalem w rzutach karnych 6:5, w normalnym czasie był wynik 1:1 (1:0).
Jak krakowska tradycja każę, mecz rozpoczął się punktualnie o godz. 12 po odegraniu hejnały z wieży Mariackiej.
Reprezentacja Krakowa, oparta, była głównie na piłkarzach Wisły i Hutnika, uzupełniali ją gracze Cracovii, Garbarni i Wawelu. Goście przywieźli zespół, którego trzon stanowili zawodnicy II-ligowych Karpat Lwów. Kierownikiem drużyny był znany. przedwojenny piłkarz m. in. Pogoni Lwów. Karol Miklosz, który przed wojną grywał razem z Kucharem, Matyasem. „To dla mnie wielka radość-uczestniczyć, w tym niemal historycznym spotkaniu. Spotykamy się znowu po 51 latach, Od wielu lat jestem związany z klubem Karpaty Lwów, byłem kierownikiem tej drużyny, kiedy w 1969 roku zdobywaliśmy Puchar ZSRR, a w rok później graliśmy w radzieckiej ekstraklasie. Z radością odnawiam kontakty z moimi kolegami: Kaziem Górskim czy Stanisławem Smogowiczem.” Sam mecz był ciekawym widowiskiem, szczególnie w I połowie, kiedy to Kraków dyktował warunki gry. Krakowianie przeprowadzali raz po raz ładne, szybkie akcje, dużo strzelali Janik, Sermak, Węgrzyn, wreszcie w 37 min. Sermak precyzyjnie strzelił z 25 metrów w samo „okienko” i było 1:0.
Po przerwie do ataku ruszyli goście, a Kraków, grający już w nie tak silnym składzie, bardziej myślał już o obronie wyniku. Goście kilkakrotnie groźnie zaatakowali i na 5 minut przed końcem wyrównali, po strzale Zabranskija.
Remis po 90 minutach, a więc karne. W I serii; (po 5 rzutów) oba zespoły strzelały bezbłędnie, z Krakowa: Waligóra, R. Wrześniak, Dziubiński, Miętka i Motyka, ze Lwowa: Juracziszin, Rafalczuk, Muszczinka, Czyżewskij, Leskiw. Dopiero w szóstej serii Czekała ze Lwowa nie trafił w światło bramki, a Czarnik, pewnie wyegzekwował karnego. 6:5 w karnych dla Krakowa! KRAKÓW: Gaszyński (Wisła) — Motyka (Wisła),. WaIankiewicz i Węgrzyński (obaj Hutnik), Miętka (Garbarnia), Janik, Marzec (obaj Wisła), Sermak (Hutnik), Owca (Cracovia), Waligóra (Hutnik), Moskal (Wisła), ; ponadto grali: Wieczorek (Wawel), Wesołowski (Hutnik), Lipka i Dziubiński (obaj Wisła), Czarnik (Cracovia). LWÓW: Kwasnikow (Pałamarczuk), Guła, Derkacz, Czekała, Jurcziszin, Muszczinka, Rafalczuk, Leskiw, Zabranskij. Salka (Czyżniewskij), Łaba (Wołczuk).
Był to pożegnalny mecz krakowską widownią sędziego p. Aleksandra Suchanka. 27 lat sędziowania, ponad 1006 spotkań, 14 lat jako sędzia międzynarodowy. Z tej okazji p. Suchanek otrzymał od prezydenta UEFA. certyfikat. Nasze serdeczne gratulacje! W trakcie meczu, koncertowały zespoły „Watra” ze Lwowa i krakowskie „Andrusy”.
(AS)
