Aleksander Rozmus

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 25: Linia 25:
[[Kategoria: Zawodnicy (narciarstwo)|Rozmus Aleksander]]
[[Kategoria: Zawodnicy (narciarstwo)|Rozmus Aleksander]]
 +
[[Kategoria: Olimpijczycy|Rozmus Aleksander]]

Wersja z dnia 19:29, 27 lut 2010

Aleksander Rozmus urodził się 18 stycznia 1901 roku w Zakopanem. Po zdaniu matury w zakopiańskim gimnazjum pracował jako urzędnik. Narciarstwo zaczął uprawiać jeszcze jako uczeń i w tym czasie startował w zawodach, w barwach SN TT Zakopane.

W roku 1920 wziął udział w Mistrzostwach Polski, zajmując ostatnie miejsce w konkursie skoków i w biegu na 18 km. W ciągu roku dokonał jednak znaczącego postępu, w 1921 roku został mistrzem Polski w skokach, uzyskując wówczas rekordową odległość 22 metrów na skoczni w Jaworzynce.

W 1922 r. zwyciężył w międzynarodowym konkursie w Zakopanem (oddał najdłuższy skok na 22,5 m). W tym roku po raz kolejny pobił rekord skoczni w Jaworzyce, uzyskując 27 metrów.

Z roku na rok Rozmus coraz więcej czasu poświęcał treningom poznając nowe metody i doskonaląc technikę. Jednocześnie zdobywał kolejne trofea, również w nowej dyscyplinie, slalomie.

W 1926 roku wraz ze Stanisławem Kępskim, Zbigniewem Wóycickim, Tadeuszem Paudynem, Władysławem Mietelskim, Edwardem Wilgą i Stefanem Makowskim powołał do życia zakopiański oddział Wisły Kraków.

26 grudnia 1926 roku w świątecznym konkursie skoków na Wielkiej Krokwi wystąpił już jako reprezentant Wisły Kraków, jej pierwszy przedstawiciel w narciarstwie.

W styczniu 1928 roku podczas mistrzostw Zakopanego, Aleksander Rozmus uzyskał kwalifikacje do polskiej reprezentacji na Igrzyska Zimowe w St. Moritz. Sukcesu w nich nie odniósł, pobił jednak rekord Polski, skacząc na odległość 56,5 metra.

W 1929 roku Rozmus startował w oficjalnych zawodach FIS w Zakopanem - 10 lutego przy 30 stopniach mrozu skoczył 48 i 49 metrów, niestety pierwszy skok zakończył upadkiem i Rozmus zajął 37. miejsce.

W sierpniu 1939 r. Rozmus wstąpił do wojska, następnie uczestniczył w kampanii wrześniowej, potem działał w polskim a po ucieczce z kraju - we francuskim ruchu oporu. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał we Francji, pracując jako instruktor narciarski w Chamonix.

Aleksander Rozmus zmarł 18 kwietnia 1986 r. w Paryżu, został pochowany na cmentarzu Per-Lachaise.


Źródło: z-ne.pl