Antoni Ziernicki
Z Historia Wisły
(Nowa strona: Antoni Ziernicki. Bramkarz rezerw Wisły. Uważany za następcę Jerzego Jurowicza. Imponował nie tylko wzrostem, ale także sprawnością i refleksem w bramce. Stąd nazywano go „C...) |
(→Galeria) |
||
(Nie pokazano 9 wersji pośrednich.) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | + | {{Piłkarz | |
- | Antoni Ziernicki. Bramkarz rezerw Wisły. Uważany za następcę Jerzego Jurowicza. Imponował nie tylko wzrostem, ale także sprawnością i refleksem w bramce. Stąd nazywano go „Czarnym Kotem”. Dał się poznać z dobrej strony podczas rozgrywanego w 1952 r. Pucharu Zlotu i miał wszelkie dane, by na dłużej zadomowić w I. drużynie Wisły. Jesienią 1952 roku całą jego kariera legła w gruzach. Stało się to 19 września 1952 roku, w przerwie meczu z Budowlanymi. Podszedł wówczas do niego szef krakowskiego UB, a zarazem prezes Gwardii (tak wówczas nazywano Wisłę), Grzegorz Łanin i powiedział: „Musisz pojechać natychmiast z nami. Coś tam nie jest w porządku z twoją służbą wojskową”. W ten sposób trafił do siedziby UB przy ul. Pomorskiej. | + | | zdjęcie = Antoni Ziernicki.jpg |
+ | | imię i nazwisko = Antoni Ziernicki | ||
+ | | narodowość = [[Grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | ||
+ | | data i miejsce urodzenia = 25.02.1930, | ||
+ | | data i miejsce śmierci = 07.08.2001, Kraków | ||
+ | | miejsce pochówku = Cmentarz Prokocim | ||
+ | | wzrost/waga = | ||
+ | | pozycja = | ||
+ | | przebieg kariery = | ||
+ | | reprezentacja = | ||
+ | | sukcesy = | ||
+ | | pseudonim = | ||
+ | | sezon1 = | ||
+ | | klub1 = | ||
+ | | mecze1 = | ||
+ | | bramki1 = | ||
+ | | sezon2 = | ||
+ | | klub2 = | ||
+ | | mecze2 = | ||
+ | | bramki2 = | ||
+ | | sezon3 = | ||
+ | | klub3 = | ||
+ | | mecze3 = | ||
+ | | bramki3 = | ||
+ | | sezon4 = | ||
+ | | klub4 = | ||
+ | | mecze4 = | ||
+ | | bramki4 = | ||
+ | | sezon5 = | ||
+ | | klub5 = | ||
+ | | mecze5 = | ||
+ | | bramki5 = | ||
+ | | sezon6 = | ||
+ | | klub6 = | ||
+ | | mecze6 = | ||
+ | | bramki6 = | ||
+ | | sezon7 = | ||
+ | | klub7 = | ||
+ | | mecze7 = | ||
+ | | bramki7 = | ||
+ | | sezon8 = | ||
+ | | klub8 = | ||
+ | | mecze8 = | ||
+ | | bramki8 = | ||
+ | | sezon9 = | ||
+ | | klub9 = | ||
+ | | mecze9 = | ||
+ | | bramki9 = | ||
+ | | sezon10 = | ||
+ | | klub10 = | ||
+ | | mecze10 = | ||
+ | | bramki10 = | ||
+ | | sezon11 = | ||
+ | | klub11 = | ||
+ | | mecze11 = | ||
+ | | bramki11 = | ||
+ | | sezon12 = | ||
+ | | klub12 = | ||
+ | | mecze12 = | ||
+ | | bramki12 = | ||
+ | | sezon13 = | ||
+ | | klub13 = | ||
+ | | mecze13 = | ||
+ | | bramki13 = | ||
+ | | sezon14 = | ||
+ | | klub14 = | ||
+ | | mecze14 = | ||
+ | | bramki14 = | ||
+ | | sezon15 = | ||
+ | | klub15 = | ||
+ | | mecze15 = | ||
+ | | bramki15 = | ||
+ | | sezon16 = | ||
+ | | klub16 = | ||
+ | | mecze16 = | ||
+ | | bramki16 = | ||
+ | | sezon17 = | ||
+ | | klub17 = | ||
+ | | mecze17 = | ||
+ | | bramki17 = | ||
+ | | sezon18 = | ||
+ | | klub18 = | ||
+ | | mecze18 = | ||
+ | | bramki18 = | ||
+ | | sezon19 = | ||
+ | | klub19 = | ||
+ | | mecze19 = | ||
+ | | bramki19 = | ||
+ | | sezon21 = | ||
+ | | klub21 = | ||
+ | | mecze21 = | ||
+ | | bramki21 = | ||
+ | | sezon22 = | ||
+ | | klub22 = | ||
+ | | mecze22 = | ||
+ | | bramki22 = | ||
+ | | sezon23 = | ||
+ | | klub23 = | ||
+ | | mecze23 = | ||
+ | | bramki23 = | ||
+ | | sezon24 = | ||
+ | | klub24 = | ||
+ | | mecze24 = | ||
+ | | bramki24 = | ||
+ | | sezon25 = | ||
+ | | klub25 = | ||
+ | | mecze25 = | ||
+ | | bramki25 = | ||
+ | | suma meczów = | ||
+ | | suma bramek = | ||
+ | }} | ||
+ | '''Antoni Ziernicki''' - Bramkarz rezerw Wisły. Uważany za następcę Jerzego Jurowicza. Imponował nie tylko wzrostem, ale także sprawnością i refleksem w bramce. Stąd nazywano go „Czarnym Kotem”. Dał się poznać z dobrej strony podczas rozgrywanego w 1952 r. Pucharu Zlotu i miał wszelkie dane, by na dłużej zadomowić w I. drużynie Wisły. Jesienią 1952 roku całą jego kariera legła w gruzach. Stało się to 19 września 1952 roku, w przerwie meczu z Budowlanymi. Podszedł wówczas do niego szef krakowskiego UB, a zarazem prezes Gwardii (tak wówczas nazywano Wisłę), Grzegorz Łanin i powiedział: „Musisz pojechać natychmiast z nami. Coś tam nie jest w porządku z twoją służbą wojskową”. W ten sposób trafił do siedziby UB przy ul. Pomorskiej. | ||
Co było powodem aresztowania? | Co było powodem aresztowania? | ||
Linia 13: | Linia 124: | ||
Rajmund Boroń: Prokocim w XX wieku http://www.parafia.prokocim.krakow.pl/historia/prokocxxw.html | Rajmund Boroń: Prokocim w XX wieku http://www.parafia.prokocim.krakow.pl/historia/prokocxxw.html | ||
+ | |||
+ | ==Galeria== | ||
+ | <gallery> | ||
+ | Grafika:1952.04.06 Polonia Bytom - Wisła Kraków.jpg|[[1952.04.06 Polonia Bytom - Wisła Kraków 1:1]] | ||
+ | Grafika:Dokumenty Zbigniewa Lecha27.jpg|Rezerwa Wisły (Gwardii Kraków) w 1951 lub 1952 roku | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Ziernicki Antoni]] |
Aktualna wersja
Antoni Ziernicki - Bramkarz rezerw Wisły. Uważany za następcę Jerzego Jurowicza. Imponował nie tylko wzrostem, ale także sprawnością i refleksem w bramce. Stąd nazywano go „Czarnym Kotem”. Dał się poznać z dobrej strony podczas rozgrywanego w 1952 r. Pucharu Zlotu i miał wszelkie dane, by na dłużej zadomowić w I. drużynie Wisły. Jesienią 1952 roku całą jego kariera legła w gruzach. Stało się to 19 września 1952 roku, w przerwie meczu z Budowlanymi. Podszedł wówczas do niego szef krakowskiego UB, a zarazem prezes Gwardii (tak wówczas nazywano Wisłę), Grzegorz Łanin i powiedział: „Musisz pojechać natychmiast z nami. Coś tam nie jest w porządku z twoją służbą wojskową”. W ten sposób trafił do siedziby UB przy ul. Pomorskiej.
Co było powodem aresztowania?
Sam odpowiadał po latach krótko: „Mieliśmy patriotyczną grupę, gazetki, była wsypa i aresztowania”. Więcej pisze na ten temat R. Boroń: „W ramach organizacji Wolność i Niezawisłość (WiN) powstał po wojnie w Prokocimiu tajny oddział organizacji, który około 1950 roku wszedł w skład Obozu Zjednoczenia Młodej Polski”. Członkami oddziału byli przeważnie dawni członkowie Strzeleckiej Organizacji Wojskowej ROAK". „Po ich ujawnieniu się w 1951 roku wcielono ich do batalionów roboczych Ludowego Wojska Polskiego. Na skutek penetracji WiN przez bezpiekę (UB). dnia 22 września 1952 roku aresztowano: Witolda Kudelę, Zbigniewa Hołubowskiego, Adama Adamiaka, Władysława Szczurka, Krzysztofa Orła, Adama Gwiazdowicza, Adama Góreckiego, Antoniego Ziernickiego, Otto Walkiewicza, Adolfa Malacza, Aleksandra Mykickiego”.
W atmosferze właściwej dla tamtego ponurego czasu odbył się proces młodych konspiratorów „w Sądzie Garnizonowym przy ul. Rakowickiej. Ziernicki został skazany na 15 lat za działalność przeciwko ludowemu państwu”. W niczym mu nie pomógł mu fakt, że był bramkarzem Wisły. Osadzono go w Progresywnym Więzieniu dla Młodocianych w Jaworznie (formalnym następcą Centralnego Obozu Pracy, jak nazwano po wojnie obóz koncentracyjny w Jaworznie, powstały na bazie dawnego podobozu dla Auschwitz). Spędził tam 4 lata. Sam zgłosił się do pracy w kopalni, bo dzień pracy pod ziemią liczono podwójnie. „W taki sposób odpracował 7 lat wyroku”… „Po wyjściu z obozu wrócił na boisko. Grał jeszcze trzy lata, ale bez powodzenia”…
Sądownie rehabilitowano go w 1991 roku.
Na podstawie: Piotr Sikora: Aresztowanie Czarnego Kota, Gazeta Wyborcza z 6 lipca 2001 roku.
Rajmund Boroń: Prokocim w XX wieku http://www.parafia.prokocim.krakow.pl/historia/prokocxxw.html