Apolinary Kulig
Z Historia Wisły
(→Wojenne losy) |
(→Wojenne losy) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Wojenne losy== | ==Wojenne losy== | ||
- | '''Apolinary Kulig''' ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apolinary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalności organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. | + | '''Apolinary Kulig''' ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W maju 1940 r. został aresztowany i osadzony w katowni Poshala "Palace" za udział w ruchu oporu. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apolinary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalności organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. Jego ojciec Romuald Kulig otworzył pierwszy hotel w Zakopanem "Pod Giewontem" na skrzyżowaniu ulic Krupówki i Nowotarskiej. Zgodnie z informacjami widniejącymi w nocie biograficznej przedstawionej w Muzeum "Palace" po śmierci ojca w 1918 roku prowadził go wspólnie z bratem '''[[Romuald Kulig|Romualdem]]'''. |
+ | |||
<gallery> | <gallery> |
Wersja z dnia 15:10, 22 kwi 2024
Wojenne losy
Apolinary Kulig ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W maju 1940 r. został aresztowany i osadzony w katowni Poshala "Palace" za udział w ruchu oporu. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apolinary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalności organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. Jego ojciec Romuald Kulig otworzył pierwszy hotel w Zakopanem "Pod Giewontem" na skrzyżowaniu ulic Krupówki i Nowotarskiej. Zgodnie z informacjami widniejącymi w nocie biograficznej przedstawionej w Muzeum "Palace" po śmierci ojca w 1918 roku prowadził go wspólnie z bratem Romualdem.