Apolinary Kulig

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
(Wojenne losy)
(Wojenne losy)
Linia 1: Linia 1:
==Wojenne losy==
==Wojenne losy==
-
'''Apolinary Kulig''' ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apoli­nary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalno­ści organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. Brat '''[[Romuald Kulig|Romualda]]'''.
+
'''Apolinary Kulig''' ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W maju 1940 r. został aresztowany i osadzony w katowni Poshala "Palace" za udział w ruchu oporu. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apoli­nary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalno­ści organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. Jego ojciec Romuald Kulig otworzył pierwszy hotel w Zakopanem "Pod Giewontem" na skrzyżowaniu ulic Krupówki i Nowotarskiej. Zgodnie z informacjami widniejącymi w nocie biograficznej przedstawionej w Muzeum "Palace" po śmierci ojca w 1918 roku prowadził go wspólnie z bratem '''[[Romuald Kulig|Romualdem]]'''.
 +
 
<gallery>
<gallery>

Wersja z dnia 15:10, 22 kwi 2024

Wojenne losy

Apolinary Kulig ( ur. 14 czerwca 1906 w Zakopanem ) - członek zarządu sekcji narciarskiej. Uczestnik konspiracji. W maju 1940 r. został aresztowany i osadzony w katowni Poshala "Palace" za udział w ruchu oporu. W pierwszym transporcie więźniów z Tarnowa i Krakowa, w dniu 14 czerwca 1940 r., został przywieziony do KL Oświęcim: Apoli­nary Kulig - numer obozowy 105 "za aktywny udział w działalno­ści organizacji ruchu oporu". Zginął w Auschwitz 11 grudnia 1940 r. Jego ojciec Romuald Kulig otworzył pierwszy hotel w Zakopanem "Pod Giewontem" na skrzyżowaniu ulic Krupówki i Nowotarskiej. Zgodnie z informacjami widniejącymi w nocie biograficznej przedstawionej w Muzeum "Palace" po śmierci ojca w 1918 roku prowadził go wspólnie z bratem Romualdem.