Artur Olejak
Z Historia Wisły
(→Galeria) |
(→Galeria) |
||
Linia 128: | Linia 128: | ||
Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|W reprezentacji Krakowa 1912 rok | Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|W reprezentacji Krakowa 1912 rok | ||
Grafika:1907-1918 KPL. Futbol. Wisła 1912.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | Grafika:1907-1918 KPL. Futbol. Wisła 1912.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | ||
+ | Grafika:1909 Wisła2.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | ||
Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|1913 rok | Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|1913 rok | ||
Grafika:Artur Olejak 1913 derby.JPG|1913 rok | Grafika:Artur Olejak 1913 derby.JPG|1913 rok |
Wersja z dnia 15:21, 22 wrz 2017
Artur Włodzimierz Olejak ( ur. 28 sierpnia 1893 w Krakowie - zm. 9 sierpnia 1944 w Lublinie ) - piłkarz Wisły, napastnik, prawy łącznik, reprezentant Krakowa i Galicji. Absolwent C.K. III Gimnazjum w Krakowie w roku szkolnym 1913/14.
We władzach TS Wisła w latach 1919-1921.
Zadebiutował w pierwszej drużynie Wisły 19 września 1909 roku w wygranym meczu z Cracovią. Uchodził za " Wielki talent piłkarski, siłą fizyczną nie dorównywał mu chyba żaden z współczesnych futbolistów polskich. Grał kombinacyjnie, a specjalnością jego był przebój, którego dzięki swej sile fizycznej, pomimo fauli obrońców zawsze dochodził do strzału. Był jedynym piłkarzem, który umiał strzelać "szpicem" doprowadzając strzał do sztuki". Tak pisał o Olejaku w czasopiśmie sportowym "Stadion" dnia 8.11.1927 r. historyk i ekspert piłki nożnej dr Stanisław Mielech.
W książce "Gole faule i ofsajdy" tak uzupełniał tę piłkarską charakterystykę:
Olejak był najgroźniejszym konkurentem Szeligowskiego i Poznańskiego i nieraz wstawiano go do reprezentacji Krakowa. Był on przebojowcem typu „tanka", łamiącego przeszkody. Był wysoki i bardzo silny fizycznie. Gdy minął obronę, nikt nie potrafił odepchnąć go od piłki, a strzelał bardzo silnie i celnie. Specjalnością jego były złośliwe „szpicaki", których bramkarze z powodu kapryśnych kozłów bardzo nie lubią bronić. Olejak posiadał wybitny zmysł kombinacyjny. Świetnie się z nim grało i dużo można było się od niego nauczyć. Olejak rozegrał w barwach Wisły 86 meczów. Najlepsze jego spotkanie to chyba Lwów - Kraków 0:7 (we Lwowie 6.VI.1913 r.), na którym strzelił 3 bramki.
Galeria