Herbowa Tarcza Krakowa

Z Historia Wisły

W latach siedemdziesiątych przechodząca kryzys drużyna Cracovii spadała na coraz niższe szczeble ligowych rozgrywek, co uniemożliwiało formalną kontynuację Świętej Wojny, czyli derbów Krakowa. Za emocjami związanymi z uświęconymi tradycją meczami dwóch najstarszych polskich drużyn tęsknili nie tylko krakowscy kibice, ale też dziennikarze i sami zawodnicy. Jak się okazało, wszystkie strony potrafiły się dogadać i znaleźć doskonałe rozwiązanie problemu.

W 1974 roku najbardziej wpływowi kibice wspierani przez dziennikarzy przekonali władze, by dla uczczenia oswobodzenia Krakowa w styczniu 1945 roku i pierwszego po wojnie "meczu wyzwolenia" organizować rocznicowe pojedynki Wisły i Cracovii. By tym spotkaniom nadać wyższą rangę, redakcja krakowskiego "Tempa" (jako jeden z inicjatorów przedsięwzięcia) ufundowała symboliczną nagrodę, którą była Herbowa Tarcza Krakowa - w efekcie taką właśnie nazwę otrzymał styczniowy miniturniej odwiecznych rywali.

Pierwszy mecz o Herbową Tarczę Krakowa (27 stycznia 1974 roku, stadion Cracovii) wygrała Wisła. Mimo zimy na trybunach zasiadło ponad 25 tysięcy kibiców obu drużyn. Po niespełna dwunastu miesiącach, 19 stycznia 1975 roku, taka sama liczba kibiców zjawiła się na stadionie Wisły, by wspierać swoje drużyny w drugim meczu o Herbową Tarczę Krakowa, będącym jednocześnie ich 138. pojedynkiem derbowym. Rozgrywkom sprzyjała niemal wiosenna aura. Przed rozpoczęciem spotkania doszło do wielu wzruszających sytuacji - uczczono pamięć sportowców, którzy nie doczekali tego meczu, wręczono medale uczestnikom pierwszych powojennych derbów, a zamiast pierwszego gwizdka zgromadzeni na stadionie usłyszeli ... hejnał z Wieży Mariackiej. Do atmosfery dnia nie dostosowała się niestety naszpikowana gwiazdami Wisła, dając sobie łatwo strzelić cztery gole grającej wówczas w IV lidze Cracovii.

CDN