Józefa Pęksa-Czerniawska

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 46: Linia 46:
1955
1955
*'''Od 27 lutego. Mistrzostwa Polski w narciarstwie'''. Zakopane. [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1955/nr018/directory.djvu tutaj].
*'''Od 27 lutego. Mistrzostwa Polski w narciarstwie'''. Zakopane. [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1955/nr018/directory.djvu tutaj].
-
**28 lutego. Sztafeta 3x5 km kobiet; 1. Gwardia: [[Władysława Stopka]], [[Helena Gąsienica-Daniel Gąsienica]] i [[Józefa Pęksa]] 1:16:34.
+
**28 lutego. Sztafeta 3x5 km kobiet; 1. Gwardia: [[Władysława Stopka]], [[Helena Gąsienica-Daniel]] i [[Józefa Pęksa]] 1:16:34.
**2 marca. Bieg na 10 km kobiet: 2. [[Józefa Pęksa]] 45:24.
**2 marca. Bieg na 10 km kobiet: 2. [[Józefa Pęksa]] 45:24.
*'''Od 17 marca. Memoriał Bronisława Czecha.'''
*'''Od 17 marca. Memoriał Bronisława Czecha.'''

Wersja z dnia 09:06, 24 sie 2012

Józefa Pęksa-Czerniawska, zawodniczka TS Wisła Zakopane, urodziła się 31 stycznia 1937 w Zakopanem. Specjalizowała się w biegach narciarskich.

Józefa Pęksa-Czerniawska trzy razy reprezentowała Polskę podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich. W Cortina d'Ampezzo w 1956 roku zajęła 17. miejsce w biegu indywidualnym, w sztafecie była piąta. Cztery lata później, w Squaw Valley zajęła 14. miejsce w biegu na 10 km i 4. w sztafecie. W Grenoble w 1968 roku była 23. w biegu na 5 km.

Józefa Pęksa-Czerniawska trzy razy startowała w mistrzostwach świata: w Lahti (1958), w Zakopanem (1962) i w Oslo (1966). Ma na koncie 14 złotych medali mistrzostw Polski na różnych dystansach.

Czytaj też:

"Józefę Pęksę, trzyletnią dziewczynkę, jej stryj, skoczek, wziął na pagórek i fru z górki. Za którymś razem puścił ją samą, wpadła w zaspę, że tylko pupę było widać, ale się nie popłakała. Wuj stwierdził w małej hardość, ale matka, która ją wychowywała samotnie, była sportowi przeciwna. Pęksa miała ciotkę w Warszawie, która obiecała zabrać ją po ukończeniu szkoły na studia. – Ale ja już tylko narty miałam w głowie. Jak jeszcze raz ciotka przyjedzie, ucieknę z domu i już mnie więcej nie zobaczysz, zagroziłam matce – opowiada. Wyrosła na czołową biegaczkę świata lat 50. i 60., przez 15 lat należała do polskiej czołówki, czternaście razy zdobywała mistrzostwo Polski, brała udział w trzech olimpiadach." (...)

1 miejsce w slalomie juniorek, zawody w Zakopanem, marzec 1951
1 miejsce w slalomie juniorek, zawody w Zakopanem, marzec 1951
Józefa Pęksa i jej koleżanki same kupowały sobie lepszy sprzęt. Pośrednik pojechał do Finlandii, ale zamiast nart profesjonalnych, kupił turystyczne. Pisały listy do fabryki. W końcu uzyskały zniżkę za przemycony kryształ. Zawodnicy kadry otrzymywali kadrowe i klubowe. W sumie, jak twierdzą, równowartość jednej pensji. Z przerwą w lipcu i sierpniu. Ale na wsiach mówiło się, że w polu nie chcą robić, do sportu po łatwy chleb idą. Truchan w czasie trwania kariery ożenił się i dorobił czwórki dzieci. Żonie w pracach w polu pomagali sąsiedzi. Zawodniczki kadry rodziły dzieci w cyklu dwuletnim. Między mistrzostwami świata a olimpiadą. Barbara Krukowak w Grindenwaldzie jechała bieg zjazdowy w szóstym miesiącu ciąży. Poustawiała koleżanki na trasie na zakrętach, żeby wołały: Dochyl się, dochyl! I zawody wygrała. Weronika Budna urodziła córkę w 1967 r., więc zdążyła na olimpiadę do Grenoble w 1968 r. Józefa Pęksa, która wyszła za biegacza Leona Czerniawskiego, miała mniej szczęścia, syn spóźnił się o miesiąc i do Grenoble nie zdążyła, choć treningi rozpoczęła sześć tygodni po połogu. – Myśmy i tak miały szczęście, bo nam dopingu nie dawali. Koleżanki z NRD musiały odchodzić ze sportu, żeby odłączyć doping i móc urodzić dzieci – mówi. (...)

Start Czerniawskiej w Dolinie Indianki poprzedzały znaczące informacje, że fachowcy zaliczają ją do czołowych biegaczek świata. Ale Pęksę gubiły nerwy. – Przed zawodami nie jadłam ani kolacji, ani śniadania, w nocy nie zmrużyłam oka – mówi. Ruszyła ostro, po trzech kilometrach doszła Finkę, ale potem wyhamowała. Była 14. Miały za to szansę w sztafecie. Biegunówna, Gąsienica-Daniel i Pęksa. Były czwarte. Na trasie Rosjanka złamała Fince nartę. Skandynawki protestowały. Głos Polek był decydujący, gdyby dołączyły do protestu. W szatni odbyły naradę. Dostały prikaz, żeby siedzieć cicho. Co nam po tym medalu, jak już nigdy nie wyjedziemy? – myślały. „Nasze dziewczęta osiągnęły to, czego się po nich spodziewano. Nic więcej nie mogły zrobić” – odnotowała prasa.

Źródło: Agnieszka Rybak, "Za metą" (Polityka)

Inne:

Kronika sportowa (narciarstwo)

1949

  • 28 stycznia-2 lutego. Mistrzostwa Polski juniorów w narciarstwie. Zakopane.
    • Dziewczęta 13-15 lat. Slalom Gigant Grupa A: 2. Józefa Pęksa 5:17:4.

1951

  • 26 marca. Zawody narciarskie. Zakopane. Memoriał M. Zająca.

1952 21 stycznia. Wojewódzkie mistrzostwa juniorów w narciarstwie. Rajcza.

1953

  • Od 12 lutego. Mistrzostwa Polski juniorów w narciarstwie. Iwonicz. tutaj.

1954

  • 5-6 stycznia. Mistrzostwa Podhala juniorów w narciarstwie. Zakopane.
  • Od 2 lutego. Międzynarodowe Mistrzostwa ZS Gwardia. Zakopane.
  • Od 13 lutego. Mistrzostwa Polski juniorów w narciarstwie. Karpacz. tutaj.
  • 28 grudnia. Międzynarodowe zawody narciarskie. Zakopane.

1955

1956

Od 7 stycznia. Międzynarodowe zawody narciarskie w Grindlewald.