Karol Bajorek

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 06:46, 3 sty 2010

Karol Marceli Bajorek

Grafika:Karol Bajorek.jpg
Informacje o zawodniku
kraj	Polska
pseudonim	"Lolo"
urodzony	16.01.1906, Kraków
zmarł	01.09.1980, Żywiec
wzost/waga	174 cm / 72 kg
pozycja	lewy lub prawy pomocnik
reprezentacja	1 (nieoficjalny)
sukcesy	MP 1927 MP 1928 PP 1926
przebieg kariery	Polonia Kraków (1922-24) Wisła Kraków (1925-36)
Kariera klubowa
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1925	Wisła Kraków	1	0
1926	Wisła Kraków	0 (1)	0
1927	Wisła Kraków	13	1
1928	Wisła Kraków	24	0
1929	Wisła Kraków	16	0
1930	Wisła Kraków	12	0
1931	Wisła Kraków	15	0
1932	Wisła Kraków	22	0
1933	Wisła Kraków	9	0
1934	Wisła Kraków	11	0
1935	Wisła Kraków	8	0
1936	Wisła Kraków	2	0
Suma		133 (134)	1
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Karol Marceli Bajorek, zwany „Lolo”, urodził się 16 stycznia 1906 roku w Krakowie, zmarł 1 września 1980 roku w Żywcu. Był absolwentem szkoły handlowej, księgowym, ekonomistą.

Jako nastolatek rozpoczął treningi w Polonii Kraków, której zawodnikiem był w latach 1922-24. Przez kolejne jedenaście lat, aż do zakończenia kariery w 1936 roku, reprezentował Wisłę Kraków, grając na pozycji skrajnego pomocnika.

Bajorek zadebiutował w barwach „Białej Gwiazdy” 30 sierpnia 1925 roku w wygranym 5:0 meczu z Wartą Poznań. W kolejnym roku wystąpił tylko w jednym spotkaniu, a od mistrzowskiego sezonu 1927 był już podstawowym zawodnikiem Wisły. O meczu z Hasmoneą Lwów 24 kwietnia 1927 roku w Krakowie (3:1) Przegląd Sportowy w materiale wspomnieniowym napisał: „Skład zespołu wzmocnił 21-letni Karol Bajorek, który zastąpił w wyjściowej jedenastce Stefana Wójcika i stał się w ten sposób 15. ligowcem w barwach „Białej gwiazdy”, będąc wiodącą postacią zespołu przez kolejną dekadę”.

"Lolo" rozegrał w barwach Wisły 133 mecze, zdobył jedną bramkę. Na koncie ma dwa mistrzostwa i Puchar Polski. „Technicznie doskonały, w miarę potrzeby szybki, celuje on dobrą taktyką” – tak charakteryzował Bajorka ówczesny „Przegląd Sportowy”. Rzeczywiście, „Lolo” słynął z nieskazitelnej techniki, choć jego równie ważnymi cechami rozpoznawczymi były zespołowa gra i ogromna pracowitość. W czasie meczu robił za trzech, tyrając ciężko na całym boisku. Jak pisze Andrzej Gowarzewski, "nie był gwiazdą w zespole Wisły, ale stanowił solidny i niezawodny punkt drużyny." Dodajmy, że drużyny wielkiej, naszpikowanej najjaśniej w dziejach klubu świecącymi gwiazdami. Przeciętny zawodnik nie mógłby przez lata towarzyszyć na boisku Reymanom, Kotlarczykom, Balcerowi, Adamkowi czy Koźminowi.

Los chciał, że 30-letni Bajorek pożegnał się z Białą Gwiazdą, kibicami i karierą piłkarza meczem z Wartą Poznań (przeciw której debiutował), tym razem w Krakowie. Miało to miejsce 10 maja 1936 roku.

Po rozstaniu z Wisłą do 1939 roku pracował jako trener w KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Po zakończeniu II wojny światowej trenował zespoły z Żywca, w tym Koszarawą. "Drużyna była bardzo zgrana, także poza boiskiem. Zawsze trzymali się razem. I ta zażyłość sprawiała, że Koszarawa była w tym czasie naprawdę dobrą drużyną. Wszędzie ją bardzo ceniono i wszędzie była przyjmowana z ogromną sympatią. Zresztą, co tu dużo mówić to wszystko zależało od trenera, a trenera mieliśmy rewelacyjnego. Od 1946 roku trenował pierwszą drużynę Karol Bajorek, były zawodnik Wisły Krakowskiej. Tak, że on bardzo wiele wniósł do gry powojennej Koszarawy" - wspomina jeden z jego ówczesnych podopiecznych. [nsik.com.pl]

Od 1948 Bajorek był też członkiem zarządu Koszarawy i aktywnie uczestniczył w rozwoju klubu, przyczyniając się między innymi do powstania budynków klubowych.

W 1954 roku Bajorkowi powierzono funkcję prezesa Podokręgu Żywiec PZPN. Pełnił ją do 1957 roku, czyli do czasu, gdy decyzją Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej Podokręg Żywiec włączono do Podokręgu Wadowice.

Karol Bajorek wystąpił jeden raz w Reprezentacji Polski. Miało to miejsce 4 sierpnia 1929 roku. Polska zremisowała wówczas z Czechosłowacją 2:2, a stremowany wiślacki debiutant przeżył w tym spotkaniu koszmarne chwile, bowiem to po jego stracie Czesi zdobyli pierwszą bramkę. Według Przeglądu Sportowego "Bajorek należał do najsłabszych graczy naszego zespołu i w żadnym okresie nie osiągnął poziomu swych sąsiadów" (braci Kotlarczyków).

wislakrakow.com (dorotja)

Źródło: The White Star Division

Mecz w Reprezentacji Polski

Karol Bajorek wystąpił w Reprezentacji Polski w dniu 04.08.1929. Mecz z Czechosłowacją zakończył się wynikiem 2:2, jednak Wiślak nie mógł być zadowolony ze swojego występu. Po jego stracie piłki goście zdobyli pierwszą bramkę, a Przegląd Sportowy występ Karola Bajorka podsumował następująco: "Bajorek należał do najsłabszych graczy naszego zespołu i w żadnym okresie nie osiągnął poziomu swych sąsiadów" [tzn. braci Kotlarczyków, partnerów w linii pomocy]. Był to jedyny występ Bajorka w Reprezentacji, przy czym należy pamiętać, że mecz ten nie jest uważany za oficjalne spotkanie Reprezentacji Polski.

Źródła: Piłkarska Encyklopedia Fuji Andrzeja Gowarzewskiego, Przegląd Sportowy, nsik.com.pl, bozpn-bielsko.pl