Orest Lenczyk

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Aktualna wersja (07:00, 6 kwi 2021) (edytuj) (anuluj zmianę)
(Galeria)
 
(Nie pokazano 32 wersji pośrednich.)
Linia 1: Linia 1:
-
'''Matusiak ma czego żałować, bo jakby został z nami, to byłby mistrzem Polski, a tak to tylko zagrał trzy razy w lidze włoskiej.'''
+
{{Cytat
-
<br>
+
|tekst = Matusiak ma czego żałować, bo jakby został z nami, to byłby mistrzem Polski, a tak to tylko zagrał trzy razy w lidze włoskiej.
-
''Orest Lenczyk''
+
|autor = Orest Lenczyk
-
 
+
|źródło =
 +
|położenie=bez opływu
 +
}}
==Orest Lenczyk w Wiśle==
==Orest Lenczyk w Wiśle==
[[Grafika:Orest_Lenczyk.jpg|right|thumb|200px|Orest Lenczyk]]
[[Grafika:Orest_Lenczyk.jpg|right|thumb|200px|Orest Lenczyk]]
Orest Lenczyk do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent [[Aleksander Brożyniak|Aleksandra Brożyniaka]], by później zastąpić go na tym stanowisku. Stało się to latem 1977 roku. Niespełna 34 letni wówczas Lenczyk, niespodziewanie zajął miejsce [[Aleksander Brożyniak|Brożyniaka]]. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Z indywidualności, reprezentantów Polski w różnych kategoriach wiekowych stworzył kolektyw. Po zdobyciu mistrzostwa pozycja Lenczyka w klubie bardzo się umocniła, jednak nic nie trwa wiecznie i Lenczyk w końcu musiał się z Wisłą rozstać. Wyjechał do Wrocławia, gdzie zajął się trenowaniem [[Śląsk Wrocław|Śląska]].
Orest Lenczyk do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent [[Aleksander Brożyniak|Aleksandra Brożyniaka]], by później zastąpić go na tym stanowisku. Stało się to latem 1977 roku. Niespełna 34 letni wówczas Lenczyk, niespodziewanie zajął miejsce [[Aleksander Brożyniak|Brożyniaka]]. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Z indywidualności, reprezentantów Polski w różnych kategoriach wiekowych stworzył kolektyw. Po zdobyciu mistrzostwa pozycja Lenczyka w klubie bardzo się umocniła, jednak nic nie trwa wiecznie i Lenczyk w końcu musiał się z Wisłą rozstać. Wyjechał do Wrocławia, gdzie zajął się trenowaniem [[Śląsk Wrocław|Śląska]].
-
 
+
[[Grafika:Orest Lenczyk1978.JPG|thumb|right|200px]]‎
-
Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. Jesienią 1984 roku, Lenczyk po 7 kolejka zastąpił w Wiśle [[Edward Zientara|Edwarda Zientarę]], a kibice dowiedzieli się o tym gdy... spiker wyczytywał składy zespołów przed pucharowym meczem z [[IBV Vestmann]]. Choć Wiślacy zaczęli dobrze (od [http://historiawisly.civ.pl/wiki/index.php?title=1984.09.23_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_-_Lechia_Gda%C5%84sk_4:0 4:0] z [[Lechia Gdańsk|Lechią]]), to potem grali w kratkę. Wisła potrafiła wygrać na wyjeździe z późniejszym wicemistrzem kraju - [[Legia Warszawa|Legią]], ale potem zawodziła w innych meczach. Lenczyka zastąpił [[Stanisław Chemicz]], jednak nie uchroniło to przed spadkiem. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymać zespół w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z [[Real Saragossa|Realem Saragossa]], po którym przylgnęło doń określenie: "Oro Profesoro". Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): ''"Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?"'', odpowiedział: ''"Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy"''. Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami.
+
Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. Jesienią 1984 roku, Lenczyk po 7 kolejka zastąpił w Wiśle [[Edmund Zientara|Edmunda Zientarę]], a kibice dowiedzieli się o tym gdy... spiker wyczytywał składy zespołów przed pucharowym meczem z [[IBV Vestmann]]. Choć Wiślacy zaczęli dobrze (od [[1984.09.23 Wisła Kraków - Lechia Gdańsk 4:0|4:0]] z [[Lechia Gdańsk|Lechią]]), to potem grali w kratkę. Wisła potrafiła wygrać na wyjeździe z późniejszym wicemistrzem kraju - [[Legia Warszawa|Legią]], ale potem zawodziła w innych meczach. Lenczyka zastąpił [[Stanisław Chemicz]], jednak nie uchroniło to przed spadkiem. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymanie zespołu w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z [[Real Saragossa|Realem Saragossa]], po którym przylgnęło doń określenie: "Oro Profesoro". Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): ''"Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?"'', odpowiedział: ''"Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy"''. Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami.
Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener [[GKS Bełchatów]]. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: ''"Traktuję moją pracę najlepiej jak potrafię. Będąc w Krakowie, nie mogę skakać z radości po golach, byłoby to nietaktem"''.
Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener [[GKS Bełchatów]]. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: ''"Traktuję moją pracę najlepiej jak potrafię. Będąc w Krakowie, nie mogę skakać z radości po golach, byłoby to nietaktem"''.
-
==Opinie o Wiśle Schllossera==
+
==Opinie o Wiśle Lenczyka==
===Zdzisław Kapka===
===Zdzisław Kapka===
-
 
+
[[Grafika:Orest_Lenczyk2.jpg|right|thumb|200px|Orest Lenczyk]]
 +
[[Grafika:Orest_Lenczyk3.jpg|right|thumb|200px|Uwag trenera Lenczyka wysłuchują Baszczyński, Kosowski i Głowacki]]
"''Wielu wypominało trenerowi Lenczykowi, że zdobył mistrzostwo 1978 dla Wisły dzięki reprezentantom Polski, których miał w zespole mnóstwo. Bo byli przecież: Kazek Kmiecik, Antoni Szymanowski, ja, Heniek Maculewicz, Adam Nawałka, Andrzej Iwan. Jednak już wtedy Lenczyk pokazał, że dla niego nazwiska nic nie znaczą, liczy się forma i wpływ zawodnika na drużynę. Tę zasadę stosuje do dziś. Oczekiwał od nas wielkiego zaangażowania. Na treningach oraz podczas meczów. Pamiętam jak kiedyś podpadli mu Iwan i Szymanowski. W szatni była bardzo kiepska atmosfera. Po tym konflikcie to jednak nie trener opuścił Wisłę, ale gwiazdor Szymanowski.''"
"''Wielu wypominało trenerowi Lenczykowi, że zdobył mistrzostwo 1978 dla Wisły dzięki reprezentantom Polski, których miał w zespole mnóstwo. Bo byli przecież: Kazek Kmiecik, Antoni Szymanowski, ja, Heniek Maculewicz, Adam Nawałka, Andrzej Iwan. Jednak już wtedy Lenczyk pokazał, że dla niego nazwiska nic nie znaczą, liczy się forma i wpływ zawodnika na drużynę. Tę zasadę stosuje do dziś. Oczekiwał od nas wielkiego zaangażowania. Na treningach oraz podczas meczów. Pamiętam jak kiedyś podpadli mu Iwan i Szymanowski. W szatni była bardzo kiepska atmosfera. Po tym konflikcie to jednak nie trener opuścił Wisłę, ale gwiazdor Szymanowski.''"
Linia 20: Linia 23:
==Bilans trenerski==
==Bilans trenerski==
-
 
+
Liczba meczów: 139 (108 w I lidze, 9 w Pucharze Polski, 6 w pucharze Ekstraklasy, 16 w europejskich pucharach)
-
Ilość meczy: 139 (108 w I lidze, 9 w Pucharze Polski, 6 w pucharze Ekstraklasy, 16 w europejskich pucharach)
+
Bilans ligowy: 41-33-34 (bramki 142:117)
Bilans ligowy: 41-33-34 (bramki 142:117)
Linia 27: Linia 29:
Procent zwycięstw: 38
Procent zwycięstw: 38
-
Średnia punktów: 1,06
+
Średnia punktów: 1,06
==Biografia==
==Biografia==
 +
Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, [[Ogniwo Wrocław|Ślęzie Wrocław]] i Moto Jelczu Oława. Karierę jako piłkarz zakończył w wieku 28 lat, nie odnosząc żadnych sukcesów. Prace jako szkoleniowiec rozpoczął w [[Karpaty Krosno|Karpatach Krosno]] w sezonie 1970/1971. Pierwsze sukcesy przyszły wraz z pracą w Wiśle. Z krakowskim klubem zdobył pierwsze w swej karierze mistrzostwo Polski. Poza Wisłą, Lenczyk trenował przeważnie kluby śląskie. Już rok po wywalczeniu mistrzostwa w Krakowie, zdobył trzecie miejsce ze [[Śląsk Wrocław|Śląskiem Wrocław]]. Wyczyn powtórzył w 1983 wraz z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]]. Do Ruchu wracał niemal tak często jak do Wisły. W sezonie 1996/1997, właśnie z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]], awansował do Ekstraklasy. Kolejnym znaczącym osiągnięciem w karierze, było wicemistrzostwo Polski wraz z [[GKS Bełchatów]], do którego trafił w 2005 roku. W pierwszym sezonie zdołał utrzymać zespół w pierwszej lidze, by już w kolejnym zdobyć wspomniane wicemistrzostwo. Został zwolniony 21 marcu 2008 roku po pięciu porażkach ligowych z rzędu. Nieoficjalnie mówi się jednak, że powodem dymisji było usunięcie ze stanowiska prezesa, którym był Jerzy Ożóg.
-
Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, [[Ogniwo Wrocław|Ślęzy Wrocław]] i Moto Jelcz Oława. Karierę jako piłkarz zakończył w wieku 28 lat, nie odnosząc żadnych sukcesów. Prace jako szkoleniowiec rozpoczął w [[Karpaty Krosno|Karpatach Krosno]] w sezonie 1970/1971. Pierwsze sukcesy przyszły wraz z pracą w Wiśle. Z krakowskim klubem zdobył pierwsze w swej karierze i jak na razie jedyne mistrzostwo polski. Po za Wisłą, Lenczyk trenował przeważnie kluby śląskie. już rok po wywalczeniu mistrzostwa w Krakowie, zdobył trzecie miejsce ze [[Śląsk Wrocław|Śląskiem Wrocław]]. Wyczyn powtórzył w 1983 wraz z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]]. Do Ruchu wracał niemal tak często jak do Wisły. W sezonie 1996/1997, właśnie z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]], awansował do Ekstraklasy. Ostatnim znaczącym osiągnięciem w karierze, było wicemistrzostwo Polski wraz z [[GKS Bełchatów]], do którego trafił w 2005 roku. W pierwszym sezonie zdołał utrzymać zespół w pierwszej lidze, by już w kolejnym zdobyć wspomniane wicemistrzostwo. Został zwolniony 21 marcu 2008 roku po pięciu porażkach ligowych z rzędu. Nieoficjalnie mówi się jednak, że powodem dymisji było usunięcie ze stanowiska prezesa, którym był Jerzy Ożóg.
+
Orest Lenczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów w naszym kraju. Ponadto jest jednym z nielicznych trenerów, który w środowisku cieszy się nieskazitelną opinią. Obecnie jest członkiem Wydziału Szkolenia PZPN, a także należy do komisji etyki trenerskiej. Pracuje także jako wykładowca w Akademii Trenerskiej. Jest znany z ciętego języka. W 2007 roku, dla magazynu "Orange Ekstraklasa" powiedział o piłkarzu: ''"Był to występ jednego aktora, raczej z kabaretu"'', natomiast w 2008, tak wypowiadał się o sytuacji w [[GKS Bełchatów]]: ''"Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra"''. Po wywalczeniu wicemistrzostwa polski z Bełchatowem, los rzucił go na drugoligowy front do zdegradowanego [[Zagłębie Lubin|Zagłębia Lubin]]. Cel był jasny: awans do ekstraklasy. W ładnym stylu lubinianie awansowali, jednak Lenczyk zrezygnował z dalszego prowadzenia zespołu. Zatrudnienie znalazł w przeżywającej kryzys, [[Cracovia|Cracovii]].
-
 
+
-
Orest Lenczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów w naszym kraju. Ponad to jest jednym z nielicznych trenerów, którzy w środowisku cieszą się nieskazitelną opinią. Obecnie jest członkiem Wydziału Szkolenia PZPN, a także należy do komisji etyki trenerskiej. Pracuje także jako wykładowca w Akademii Trenerskiej. Jest znany z ciętego języka. W 2007 roku, dla magazynu "Orange Ekstraklasa" powiedział o piłkarzu: ''"Był to występ jednego aktora, raczej z kabaretu"'', natomiast w 2008, tak wypowiadał się o sytuacji w [[GKS Bełchatów]]: ''"Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra"''. Po wywalczeniu wicemistrzostwa polski z Bełchatowem,los rzucił go na drugoligowy fron do zdegradowanego [[Zagłębie Lubin|Zagłębia Lubin]]. Cel był jasny: awans do ekstraklasy. W ładnym stylu stylu lubinianie awansowali, jednak Lenczyk zrezygnował z dalszego prowadzenia zespołu. Zatrudnienie znalazł w, przezywającej kryzys, [[Cracovia|Cracovii]].
+
==Piłkarska kariera==
==Piłkarska kariera==
-
 
{|style="text-align:left;border:2px red solid" width=60% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center"
{|style="text-align:left;border:2px red solid" width=60% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center"
!Klub
!Klub
Linia 63: Linia 63:
|-
|-
|Moto Jelcz Oława
|Moto Jelcz Oława
-
|
+
|1964-65
|Polska
|Polska
|
|
Linia 71: Linia 71:
|
|
|
|
-
|}
+
|}
==Trenerska kariera==
==Trenerska kariera==
Linia 105: Linia 105:
|-
|-
|[[Śląsk Wrocław]]
|[[Śląsk Wrocław]]
-
|1979/1981
+
|1979/1980
|Polska
|Polska
|-
|-
Linia 169: Linia 169:
|-
|-
|[[Cracovia]]
|[[Cracovia]]
-
|2009 - ?
+
|2009/2010
 +
|Polska
 +
|-
 +
|[[Śląsk Wrocław]]
 +
|2010-2012
 +
|Polska
 +
|-
 +
|[[Zagłębie Lubin]]
 +
|2013/2014
|Polska
|Polska
|}
|}
==Sukcesy==
==Sukcesy==
-
 
Piłkarskie:<br>
Piłkarskie:<br>
Brak<br><br>
Brak<br><br>
Trenerskie:<br>
Trenerskie:<br>
-
*1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków<br>
+
*1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków
-
*1878/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków<br>
+
*1978/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków
-
*1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław<br>
+
*1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław
-
*1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów <br>
+
*1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów
-
*1996/1997 - awans do ekstraklasy z Ruchem Chorzów<br>
+
*1998 - finalista Pucharu Intertoto z Ruchem Chorzów
-
*2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów<br>
+
*2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów
-
*2008/2009 - awans z Zagłębiem Lubin do ekstraklasy<br>
+
*2008/2009 - awans z Zagłębiem Lubin do ekstraklasy
-
*1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna<br>
+
*1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna
-
 
+
*2010/2011 - wicemistrzostwo Polski ze Śląskiem Wrocław
 +
*2010/2011 - najlepszy trener wg. Ekstraklasa SA
 +
*2011/2012 - mistrzostwo Polski ze Śląskiem Wrocław
Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, [http://www.ts-wisla.pl ts-wisla.pl], Piłka Nożna nr 32 z 2000r.
Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, [http://www.ts-wisla.pl ts-wisla.pl], Piłka Nożna nr 32 z 2000r.
 +
 +
==Galeria==
 +
<gallery>
 +
Grafika:Orest Lenczyk4.JPG|Sezon 1977/78
 +
Grafika:1978 Wisła.jpg|[[Kadra Wisły 1977/1978 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1978/79]]
 +
Grafika:1978-79 Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1978/1979 (piłka nożna)]]
 +
Grafika:1983-84 Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1983/1984 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1983/84]]
 +
Grafika:2015.06.07 Hutnik Kraków - Wisła II Kraków.JPG|Trener Orest Lenczyk na meczu rezerw Wisły z Hutnikiem na Suchych Stawach w 2015 roku.
 +
Grafika:107ab autografy Lenczyk.jpg|Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego
 +
</gallery>
 +
==Źródła prasowe==
==Źródła prasowe==
*[[:Grafika:Tempo 1977-02-07a.jpg|Wisła w Jugosławii i o juniorach]]
*[[:Grafika:Tempo 1977-02-07a.jpg|Wisła w Jugosławii i o juniorach]]
*[[:Grafika:Tempo 1977-10-26.jpg|1170 minut Wisły - 1977 rok]]
*[[:Grafika:Tempo 1977-10-26.jpg|1170 minut Wisły - 1977 rok]]
*[[:Grafika:PS 1978-05-03.jpg|Wisła mistrzem - 1978]]
*[[:Grafika:PS 1978-05-03.jpg|Wisła mistrzem - 1978]]
-
 
+
*[[:Grafika:Sportowiec 1978.JPG|O metodach pracy]]
 +
*1979: Wywiad z Lenczykiem. „Dziennik Polski” nr 38.
 +
*Wywiad z Lenczykiem o PZP 1984: [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=89887 5]
 +
*Wywiad z O. Lenczykiem 1984: [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=89891 4]
 +
*[[:Grafika:Echo 1994-04-27.jpg|Lenczyk trenerem - kwiecień 1994]]
 +
*[[:Grafika:GazetaK 1994-06-13.jpg|Lenczyk odchodzi - czerwiec 1994]]
{{Trener
{{Trener
|poprzednik = [[Aleksander Brożyniak]]
|poprzednik = [[Aleksander Brożyniak]]
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
-
|Data rozpoczęcia = ??.06.1977
+
|Data rozpoczęcia = 06.1977
-
|Data zakończenia = ??.06.1979
+
|Data zakończenia = 06.1979
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|następca = [[Lucjan Franczak]]
|następca = [[Lucjan Franczak]]
Linia 206: Linia 231:
|poprzednik = [[Edmund Zientara]]
|poprzednik = [[Edmund Zientara]]
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
-
|Data rozpoczęcia = ??.09.1984
+
|Data rozpoczęcia = 09.1984
-
|Data zakończenia = ??.06.1985
+
|Data zakończenia = 06.1985
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|następca = [[Stanisław Chemicz]]
|następca = [[Stanisław Chemicz]]
Linia 216: Linia 241:
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
|narodowość1 = Flaga pol.JPG
|Data rozpoczęcia = 24.04.1994
|Data rozpoczęcia = 24.04.1994
-
|Data zakończenia = ??.06.1994
+
|Data zakończenia = 06.1994
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|narodowość2 = Flaga pol.JPG
|następca = [[Marek Kusto]]
|następca = [[Marek Kusto]]

Aktualna wersja

Matusiak ma czego żałować, bo jakby został z nami, to byłby mistrzem Polski, a tak to tylko zagrał trzy razy w lidze włoskiej.
— Orest Lenczyk


Spis treści

Orest Lenczyk w Wiśle

Orest Lenczyk
Orest Lenczyk

Orest Lenczyk do Wisły trafił w 1975 roku. Pracował wówczas jako asystent Aleksandra Brożyniaka, by później zastąpić go na tym stanowisku. Stało się to latem 1977 roku. Niespełna 34 letni wówczas Lenczyk, niespodziewanie zajął miejsce Brożyniaka. W sezonie 1977/1978 doprowadził drużynę Wisły do, pierwszego od ponad ćwierć wieku, mistrzostwa Polski. Był to piąty tytuł mistrzowski, jednak dopiero pierwszy pod wodzą polskiego szkoleniowca. Wcześniej Wiślacy zwyciężali bez trenera, albo z trenerem z zagranicy. Pod przewodnictwem trenera Lenczyka, "Biała Gwiazda" osiągnęła swój największy sukces międzynarodowy, jakim bez wątpienia był ćwierćfinał Pucharu Mistrzów Krajowych (obecnie Liga Mistrzów). Z indywidualności, reprezentantów Polski w różnych kategoriach wiekowych stworzył kolektyw. Po zdobyciu mistrzostwa pozycja Lenczyka w klubie bardzo się umocniła, jednak nic nie trwa wiecznie i Lenczyk w końcu musiał się z Wisłą rozstać. Wyjechał do Wrocławia, gdzie zajął się trenowaniem Śląska.

Do Wisły, Lenczyk, wracał później, jeszcze trzykrotnie (1984/1985, krótki epizod w 1994, oraz sezon 2000/2001), jednak już bez większych sukcesów. Jesienią 1984 roku, Lenczyk po 7 kolejka zastąpił w Wiśle Edmunda Zientarę, a kibice dowiedzieli się o tym gdy... spiker wyczytywał składy zespołów przed pucharowym meczem z IBV Vestmann. Choć Wiślacy zaczęli dobrze (od 4:0 z Lechią), to potem grali w kratkę. Wisła potrafiła wygrać na wyjeździe z późniejszym wicemistrzem kraju - Legią, ale potem zawodziła w innych meczach. Lenczyka zastąpił Stanisław Chemicz, jednak nie uchroniło to przed spadkiem. W latach 80' i 90', zadaniem Lenczyka było utrzymanie zespołu w Ekstraklasie. Niestety nie udało się to i Lenczyk musiał się pożegnać z Wisłą. W 2000 roku objął Wisłę po raz czwarty. Ten ostatni kontakt z "Białą Gwiazdą", został zapamiętany, głównie przez dwumecz z Realem Saragossa, po którym przylgnęło doń określenie: "Oro Profesoro". Rewanż tego dwumeczu był niezwykły. Wisła odrobiła czterobramkową stratę z pierwszego meczu i awansowała do kolejnej rundy pucharu UEFA, jako pierwszy polski klub eliminując drużynę z Hiszpanii. Osiągnięcie to przez prasę nazwane zostało kolejnym "Cudem nad Wisłą" i tak też się potocznie przyjęło. W lidze drużyna pod wodzą Lenczyka spisywała się dobrze. W 2000 roku na pytanie dziennikarza Marka Gilarskiego (Piłka Nożna): "Jak zdobyć mistrzostwo Polski w 2001?", odpowiedział: "Nie trzeba powtarzać osiągnięcia z sezonu 1977-78, czyli passy dziewiętnastu meczów bez porażki. To było dobre, gdy za zwycięstwo przyznawano po dwa punkty. Teraz remis niewiele znaczy". Była to 19 kolejka, a trener był bliski osiągnięcia celu jednak został zwolniony. W chwili zwolnienia szkoleniowca Wisła zajmowała pierwsze miejsce, a także dotarła do finału Pucharu Ligi. Toteż wieść o dymisji przyjęto z nie małym zdziwieniem. W uzasadnieniu podano, że popełnił błąd w przygotowaniach między rozgrywkami, że piłkarze grają ociężale, chaotycznie i nie skutecznie, w końcu zarzucono mu, że nie może znaleźć wspólnego języka z zawodnikami.

Orest Lenczyk wrócił pod wawel w sezonie 2007/2008, ale już jako trener GKS Bełchatów. Prowadzona przez niego drużyna pokonała Wisłę 4:2, jednak On sam nie wydawał się zadowolony. Ten stan tłumaczą słowa trenera: "Traktuję moją pracę najlepiej jak potrafię. Będąc w Krakowie, nie mogę skakać z radości po golach, byłoby to nietaktem".

Opinie o Wiśle Lenczyka

Zdzisław Kapka

Orest Lenczyk
Orest Lenczyk
Uwag trenera Lenczyka wysłuchują Baszczyński, Kosowski i Głowacki
Uwag trenera Lenczyka wysłuchują Baszczyński, Kosowski i Głowacki

"Wielu wypominało trenerowi Lenczykowi, że zdobył mistrzostwo 1978 dla Wisły dzięki reprezentantom Polski, których miał w zespole mnóstwo. Bo byli przecież: Kazek Kmiecik, Antoni Szymanowski, ja, Heniek Maculewicz, Adam Nawałka, Andrzej Iwan. Jednak już wtedy Lenczyk pokazał, że dla niego nazwiska nic nie znaczą, liczy się forma i wpływ zawodnika na drużynę. Tę zasadę stosuje do dziś. Oczekiwał od nas wielkiego zaangażowania. Na treningach oraz podczas meczów. Pamiętam jak kiedyś podpadli mu Iwan i Szymanowski. W szatni była bardzo kiepska atmosfera. Po tym konflikcie to jednak nie trener opuścił Wisłę, ale gwiazdor Szymanowski."

źródło: "32 lata, 1 miesiąc, 6 dni i 480 meczów Oresta Lenczyka w ekstraklasie" - Roman Hurkowski, http://futbolnet.pl

Bilans trenerski

Liczba meczów: 139 (108 w I lidze, 9 w Pucharze Polski, 6 w pucharze Ekstraklasy, 16 w europejskich pucharach)

Bilans ligowy: 41-33-34 (bramki 142:117)

Procent zwycięstw: 38

Średnia punktów: 1,06

Biografia

Orest Lenczyk urodził się w Sanoku 28 grudnia 1942 roku. Rozpoczynał karierę piłkarską w Sanoczance Sanok, potem grał w Stomilu Poznań, Ślęzie Wrocław i Moto Jelczu Oława. Karierę jako piłkarz zakończył w wieku 28 lat, nie odnosząc żadnych sukcesów. Prace jako szkoleniowiec rozpoczął w Karpatach Krosno w sezonie 1970/1971. Pierwsze sukcesy przyszły wraz z pracą w Wiśle. Z krakowskim klubem zdobył pierwsze w swej karierze mistrzostwo Polski. Poza Wisłą, Lenczyk trenował przeważnie kluby śląskie. Już rok po wywalczeniu mistrzostwa w Krakowie, zdobył trzecie miejsce ze Śląskiem Wrocław. Wyczyn powtórzył w 1983 wraz z Ruchem Chorzów. Do Ruchu wracał niemal tak często jak do Wisły. W sezonie 1996/1997, właśnie z Ruchem Chorzów, awansował do Ekstraklasy. Kolejnym znaczącym osiągnięciem w karierze, było wicemistrzostwo Polski wraz z GKS Bełchatów, do którego trafił w 2005 roku. W pierwszym sezonie zdołał utrzymać zespół w pierwszej lidze, by już w kolejnym zdobyć wspomniane wicemistrzostwo. Został zwolniony 21 marcu 2008 roku po pięciu porażkach ligowych z rzędu. Nieoficjalnie mówi się jednak, że powodem dymisji było usunięcie ze stanowiska prezesa, którym był Jerzy Ożóg.

Orest Lenczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów w naszym kraju. Ponadto jest jednym z nielicznych trenerów, który w środowisku cieszy się nieskazitelną opinią. Obecnie jest członkiem Wydziału Szkolenia PZPN, a także należy do komisji etyki trenerskiej. Pracuje także jako wykładowca w Akademii Trenerskiej. Jest znany z ciętego języka. W 2007 roku, dla magazynu "Orange Ekstraklasa" powiedział o piłkarzu: "Był to występ jednego aktora, raczej z kabaretu", natomiast w 2008, tak wypowiadał się o sytuacji w GKS Bełchatów: "Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra". Po wywalczeniu wicemistrzostwa polski z Bełchatowem, los rzucił go na drugoligowy front do zdegradowanego Zagłębia Lubin. Cel był jasny: awans do ekstraklasy. W ładnym stylu lubinianie awansowali, jednak Lenczyk zrezygnował z dalszego prowadzenia zespołu. Zatrudnienie znalazł w przeżywającej kryzys, Cracovii.

Piłkarska kariera

Klub Lata Kraj Il. wys. il. goli)
Sanoczanka Sanok Polska
Stomil Poznań Polska
Ślęza Wrocław Polska
Moto Jelcz Oława 1964-65 Polska
W sumie:

Trenerska kariera

Klub Lata Kraj
Karpaty Krosno - II trener 1970/1971 Polska
Stal Rzeszów - asystent 1972/1972 Polska
Siarka Tarnobrzeg 1972/1974 Polska
Stal Mielec - asystent 1974/1975 Polska
Wisła Kraków - asystent 1975/1977 Polska
Wisła Kraków 1977/1979 Polska
Śląsk Wrocław 1979/1980 Polska
Ruch Chorzów 1982/1984 Polska
Wisła Kraków 1984/1985 Polska
Igloopol Dębica 1985–1986 Polska
Widzew Łódź 1987/1988 Polska
GKS Katowice 1990/1991 Polska
Wisła Kraków 1994 Polska
Pogoń Szczecin 1995 Polska
GKS Katowice 1995/1996 Polska
Ruch Chorzów 1996/1999 Polska
GKS Bełchatów - trener-koordynator 1999 Polska
Widzew Łódź 1999/2000 Polska
Wisła Kraków 2000/2001 Polska
Ruch Chorzów 2002 Polska
GKS Bełchatów 2005/2008 Polska
Zagłębie Lubin 2008/2009 Polska
Cracovia 2009/2010 Polska
Śląsk Wrocław 2010-2012 Polska
Zagłębie Lubin 2013/2014 Polska

Sukcesy

Piłkarskie:
Brak

Trenerskie:

  • 1977/1978 - mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków
  • 1978/1979 - 1/4 finału PEMK z Wisłą Kraków
  • 1979/1980 - III miejsce ze Śląskiem Wrocław
  • 1982/1983 - III miejsce z Ruchem Chorzów
  • 1998 - finalista Pucharu Intertoto z Ruchem Chorzów
  • 2006/2007 - wicemistrzostwo Polski z GKS Bełchatów
  • 2008/2009 - awans z Zagłębiem Lubin do ekstraklasy
  • 1990, 2006 - "Trener roku" według tygodnika Piłka Nożna
  • 2010/2011 - wicemistrzostwo Polski ze Śląskiem Wrocław
  • 2010/2011 - najlepszy trener wg. Ekstraklasa SA
  • 2011/2012 - mistrzostwo Polski ze Śląskiem Wrocław

Na podstawie: Wikipedia, Wikicytaty, ts-wisla.pl, Piłka Nożna nr 32 z 2000r.

Galeria

Źródła prasowe

Poprzednik Okres pracy:
06.1977 - 06.1979
Następca
. .Aleksander Brożyniak Grafika:1.png‎ Grafika:2.png‎ Lucjan Franczak. .


Poprzednik Okres pracy:
09.1984 - 06.1985
Następca
. .Edmund Zientara Grafika:1.png‎ Grafika:2.png‎ Stanisław Chemicz. .


Poprzednik Okres pracy:
24.04.1994 - 06.1994
Następca
. .Marek Kusto Grafika:1.png‎ Grafika:2.png‎ Marek Kusto. .


Poprzednik Okres pracy:
2000 - 2001
Następca
. .Adam Nawałka Grafika:1.png‎ Grafika:2.png‎ Adam Nawałka. .