Sezon 1983/1984 (piłka nożna)

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 06:06, 1 paź 2019

Ważniejsze wydarzenia

• 20.07. Umiera Maksymilian Koźmin, bramkarz Wisły.
• 1.08. Umiera Jan Ketz, bramkarz i napastnik Wisły.
• Fatalny początek sezonu. W 10 meczach zaledwie 4 zdobyte punkty.
• Potem było tylko trochę lepiej.
• Lepiej było natomiast w PP.
• Liga została uratowana, choć 11 miejsce nikogo nie mogło satysfakcjonować.
• 19.06. Puchar Polski znów nie dla Wisły. W finale „Biała Gwiazda” ulega po kiepskiej grze Lechowi 0:3.

Prasa o sytuacji w Wiśle

• Przygotowania do sezonu. strona 2.
• Wisła przed sezonem. strona 2.
• Lendzion o sytuacji w Wiśle 1 - wrzesień
• Lendzion o sytuacji w Wiśle 2 - wrzesień
• Co słychać w Wiśle? - styczeń 1984
• W Tbilisi luty 1984----
• Piłkarze przed sezonem (wiosna): 2

Echo Krakowa. 1983, nr 140 (19 VII) nr 11423

Poniedziałek, godz. 10.15. Na stadionie przy ul. Reymonta piłkarze Wisły rozpoczynają pierwszy trening z nowym szkoleniowcem EDMUNDEM ZIENTARĄ.

Rzuca się w oczy słaba frekwencja. Ćwiczy zaledwie 11 zawodników, w tym niepełnosprawny jeszcze Wojciech Gorgoń, który ogranicza się do przebieżek.

Kontuzjowany Robert Gaszyński z boku obserwuje poczynania kolegów. Zajęcia są dość intensywne, urozmaicone, bez chwili odpoczynku. Nikt się nie oszczędza, każdy chce się pokazać z jak najlepszej strony. O godz. 11.35 wszyscy schodzą do szatni. Proszę trenera Zientarę o krótką rozmowę. Twierdzi, że na razie niewiele ma do powiedzenia. W końcu wyraża zgodę.

— Na jak długo zawitał Pan do Krakowa? — zagaduję.

— Na pewno pozostanę tu przez najbliższy rok. Co będzie dalej — zobaczymy.

Działacze Wisły dogadali się z Polskim Związkiem Piłki Nożnej, gdzie pracowałem jako kierownik wyszkolenia.

Ja z kolei chciałem zrezygnować z przerzucania papierków, spróbować znów roboty w klubie. A tak w ogóle przyszedłem pomóc drużynie, która nagle znalazła się w trudnej sytuacji, bez trenera.

— Przez kilka lat nie miał Pan bezpośredniego kontaktu z klubową piłką. Czy ta przerwa nie wpływa niekorzystnie na Pana samopoczucie? — To prawda, mielecką Stal trenowałem w 1977 roku, potem w tzw.. międzyczasie zajmowałem się szkoleniem na Cyprze.

Ale „papiery" na trenowanie mam chyba odpowiednie. Postaram się żeby było jak najlepiej, choć potrzeba dobrej atmosfery, życzliwego klimatu.

— Różnie mówi się w Krakowie o możliwościach piłkarzy — Nie wypowiadam się na ten temat. Możliwości, a wykonanie na boisku to dwie odrębne kwestie. To, czy uda nam się osiągnąć wyniki na miarę oczekiwań nie zależy wyłącznie ode mnie. Chcę jednak podkreślić, że nie będę się przejmował krążącymi wokół sprzecznymi nierzadko opiniami o grze zawodników tego klubu, uwagami na temat płacy szkoleniowej.

Trener Zientara nie chce rozmawiać o transferach, odsyła mnie do działaczy. Ci nie wykluczają, że w jedenastce „Białej gwiazdy” pojawią się nowi piłkarze.

Wczoraj wiślacy wyjechali na kilkudniowe zgrupowanie w Wiśniowej, dziś dołączą do kolegów kadrowicze Jan Jałocha j Andrzej Iwan. W planie przygotowań oprócz codziennych treningów przewidziano także gry kontrolne, m.in. z ŁKS-em, Victorią Jaworzno, Garbarnią, Wawelem.

Przygotował: (js)

Echo Krakowa. 1983, nr 195 (5 X) nr 11478

...w najbliższą sobotę — 8 października — rozegrany zostanie ciekawy mecz piłkarski oldboyów pomiędzy SV Sparkasse Stockerau z Austrii a Wisłą. W zespole gości wystąpi wielu znanych przed laty piłkarzy a m.in. Seidl, Seisl i Zellhofer, krakowianie też w swym najsilniejszym składzie z Adamem Musiałem, który po powrocie z Anglii do kraju zajął się pracą trenerską, a w wolnych chwilach nadal gra w piłkę. Początek zawodów o godz. 17.30.

Echo Krakowa. 1983, nr 199 (11 X) nr 11482

GARSTKA widzów zjawiła się na meczu piłkarskim oldboyów krakowskiej Wisły i Sparkasse Stockerau z Austrii. Ci, którzy nie przyszli na stadion przy ul. Reymonta niech jednak żałują. Była bowiem okazja obejrzenia ciekawego widowiska. Długie i celne przerzuty, dobre wyszkolenie graczy, niezła szybkość, pomysłowe akcje, wreszcie efektowne gole — to wszystko sprawiło, że raz po raz zrywały się oklaski. Ostatecznie wygrali wiślacy 5:3 (3:2). Bramki zdobyli: dla gospodarzy — Sarnat 2, Sputo, Skupnik i Adamus, dla gości — Schweng (głową), Schwarzbock (z karnego i Wetrofsky (z 30 metrów w „okienko”)