Stanisław Voigt
Z Historia Wisły
(Różnice między wersjami)
| Linia 7: | Linia 7: | ||
===Kilka faktów z życia=== | ===Kilka faktów z życia=== | ||
| - | *Voigt był znanym krakowskim optykiem. Zawód "odziedziczył" po swoich rodzicach - Helenie i Kazimierzu. Rodzice Stanisława, a zwłaszcza matka, dbali o rozwój rodzinnego biznesu. Zakład państwa Voigt był jednym z trzech tego typu. Istniał od przełomu XIX i XX wieku, ale dopiero na rok 1910 datuje się rodowód VOIGT OPTYK. Stanisław, oraz jego brat Jan, zostali przez matkę wysłani do Niemiec, do specjalistycznej szkoły w Jenie. W Polsce bowiem nikt nie szkolił optyków. Jena natomiast była uważana za jeden z najbardziej renomowanych ośrodków optyki w Europie. Tam swoje pracownie mieli profesor Abbe i mechanik Carl Zeiss. Obu panów, przedstawiać nikomu nie trzeba. Dość powiedzieć, że optyka Carla Zeiss’a po dziś dzień montowana jest np. w aparatach fotograficznych i uważana za bardzo dobrą. Stanisław ukończył szkołę w 1932 roku (szkoła była 4-letnia), po czym wrócił do Krakowa. Od tego momentu firma zaczęła dynamicznie się rozwijać, głównie dzięki uzyskaniu przedstawicielstwa Zeiss’a. W ciężkich czasach okupacji hitlerowskiej, Stanisław oraz jego brat Jan, mogli nadal prowadzić zakład. Znali przecież doskonale język niemiecki, a także mogli legitymować się niemieckim wykształceniem. We wspomnianej już Jenie studiował także syn Stanisława, [[Piotr Voigt|Piotr]]. Po czteroletnim pobycie w Niemczech, Piotr, powrócił do Krakowa (szkołę skończył w 1978 roku) i wraz ze swoją żoną Clivią (z pochodzenia Niemką) przyłączyli się do firmy ojca. Sam Stanisław w połowie lat 80' musiał wycofać się z interesu. Zły stan zdrowia uniemożliwił mu dalszą pracę. | + | *Voigt był znanym krakowskim optykiem. Zawód "odziedziczył" po swoich rodzicach - Helenie i Kazimierzu. Rodzice Stanisława, a zwłaszcza matka, dbali o rozwój rodzinnego biznesu. Zakład państwa Voigt był jednym z trzech tego typu. Istniał od przełomu XIX i XX wieku, ale dopiero na rok 1910 datuje się rodowód VOIGT OPTYK. Stanisław, oraz jego brat Jan, zostali przez matkę wysłani do Niemiec, do specjalistycznej szkoły w Jenie. W Polsce bowiem nikt nie szkolił optyków. Jena natomiast była uważana za jeden z najbardziej renomowanych ośrodków optyki w Europie. Tam swoje pracownie mieli profesor Abbe i mechanik Carl Zeiss. Obu panów, przedstawiać nikomu nie trzeba. |
| + | [[Grafika:Stanisław Voigt - autograf.jpg|thumb|right|150 pxPodpis S. voigta]] | ||
| + | Dość powiedzieć, że optyka Carla Zeiss’a po dziś dzień montowana jest np. w aparatach fotograficznych i uważana za bardzo dobrą. Stanisław ukończył szkołę w 1932 roku (szkoła była 4-letnia), po czym wrócił do Krakowa. Od tego momentu firma zaczęła dynamicznie się rozwijać, głównie dzięki uzyskaniu przedstawicielstwa Zeiss’a. W ciężkich czasach okupacji hitlerowskiej, Stanisław oraz jego brat Jan, mogli nadal prowadzić zakład. Znali przecież doskonale język niemiecki, a także mogli legitymować się niemieckim wykształceniem. We wspomnianej już Jenie studiował także syn Stanisława, [[Piotr Voigt|Piotr]]. Po czteroletnim pobycie w Niemczech, Piotr, powrócił do Krakowa (szkołę skończył w 1978 roku) i wraz ze swoją żoną Clivią (z pochodzenia Niemką) przyłączyli się do firmy ojca. Sam Stanisław w połowie lat 80' musiał wycofać się z interesu. Zły stan zdrowia uniemożliwił mu dalszą pracę. | ||
*Działał w sekcji piłki nożnej i hokeja w WKKF. | *Działał w sekcji piłki nożnej i hokeja w WKKF. | ||
*Pod sygnaturą IPN Kr 009/6826 t. 1-2 znajdują się dokumenty dotyczące Stanisława Voigta. | *Pod sygnaturą IPN Kr 009/6826 t. 1-2 znajdują się dokumenty dotyczące Stanisława Voigta. | ||
| - | [[Grafika:Stanisław Voigt - autograf.jpg|right| | + | [[Grafika:Stanisław Voigt - autograf.jpg|thumb|right|150 pxPodpis S. voigta]] |
===W Wiśle...=== | ===W Wiśle...=== | ||
*1945-1951: Sekretarz Wisły. | *1945-1951: Sekretarz Wisły. | ||
Wersja z dnia 07:19, 1 sie 2011
Spis treści |
Dane personalne
- Imię i nazwisko: Stanisław Voigt
- Data i miejsce urodzenia:
- Data i miejsce śmierci: 1986
- Wykształcenie: Wyższe, zdobyte w niemieckiej szkole w Jenie.
Kilka faktów z życia
- Voigt był znanym krakowskim optykiem. Zawód "odziedziczył" po swoich rodzicach - Helenie i Kazimierzu. Rodzice Stanisława, a zwłaszcza matka, dbali o rozwój rodzinnego biznesu. Zakład państwa Voigt był jednym z trzech tego typu. Istniał od przełomu XIX i XX wieku, ale dopiero na rok 1910 datuje się rodowód VOIGT OPTYK. Stanisław, oraz jego brat Jan, zostali przez matkę wysłani do Niemiec, do specjalistycznej szkoły w Jenie. W Polsce bowiem nikt nie szkolił optyków. Jena natomiast była uważana za jeden z najbardziej renomowanych ośrodków optyki w Europie. Tam swoje pracownie mieli profesor Abbe i mechanik Carl Zeiss. Obu panów, przedstawiać nikomu nie trzeba.
Dość powiedzieć, że optyka Carla Zeiss’a po dziś dzień montowana jest np. w aparatach fotograficznych i uważana za bardzo dobrą. Stanisław ukończył szkołę w 1932 roku (szkoła była 4-letnia), po czym wrócił do Krakowa. Od tego momentu firma zaczęła dynamicznie się rozwijać, głównie dzięki uzyskaniu przedstawicielstwa Zeiss’a. W ciężkich czasach okupacji hitlerowskiej, Stanisław oraz jego brat Jan, mogli nadal prowadzić zakład. Znali przecież doskonale język niemiecki, a także mogli legitymować się niemieckim wykształceniem. We wspomnianej już Jenie studiował także syn Stanisława, Piotr. Po czteroletnim pobycie w Niemczech, Piotr, powrócił do Krakowa (szkołę skończył w 1978 roku) i wraz ze swoją żoną Clivią (z pochodzenia Niemką) przyłączyli się do firmy ojca. Sam Stanisław w połowie lat 80' musiał wycofać się z interesu. Zły stan zdrowia uniemożliwił mu dalszą pracę.
- Działał w sekcji piłki nożnej i hokeja w WKKF.
- Pod sygnaturą IPN Kr 009/6826 t. 1-2 znajdują się dokumenty dotyczące Stanisława Voigta.
W Wiśle...
- 1945-1951: Sekretarz Wisły.
Zobacz też:
 Stanisław Voigt 1934 |
 Nota prasowa, mówiąca o śmierci Voigta |
 Zakład optyczny rodziny Voigtów przy ulicy Floriańskiej w Krakowie (2010) |
 Sklep przy ul. Floriańskiej był też punktem dystrybucji biletów. Na zdjęciu 1949 rok, przed derbami |
Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...
 |  |
