Zdzisław Dąbrowski

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
(→Czytaj też:)
(→Czytaj też:)
Linia 149: Linia 149:
DĄBROWSKI KONTUZJOWANY Czołowy zawodnik drużyny koszykowej mistrza Polski Gwardii — Dąbrowski uległ poważnej kontuzji ręki na nie dzielnym meczu CWKS — Gwardia w Warszawie. Odniesiona kontuzja spowodowała, że Dąbrowski będzie musiał po zostawać 2—3 tygodni pod opieką lekarską.
DĄBROWSKI KONTUZJOWANY Czołowy zawodnik drużyny koszykowej mistrza Polski Gwardii — Dąbrowski uległ poważnej kontuzji ręki na nie dzielnym meczu CWKS — Gwardia w Warszawie. Odniesiona kontuzja spowodowała, że Dąbrowski będzie musiał po zostawać 2—3 tygodni pod opieką lekarską.
 +
 +
===Echo Krakowskie. 1952, nr 223 (17 IX) nr 2119===
 +
[[Grafika:Echo 1952-09-17b.jpg‎|thumb|right|200 px]]‎‎
 +
[[Grafika:Echo 1952-09-17d.jpg‎|thumb|right|200 px]]‎‎
 +
 +
 +
Zdzisław Dąbrowski dzieli się wrażeniami z pobytu w Chinach
 +
 +
Największą popularnością wśród krakowskich miłośników „kosza" cieszy się wielokrotny reprezentant Polski Zdzisław Dąbrowski.
 +
 +
Niedawno powrócił on z Chin, gdzie wraz z Bętkowskim, Pacułą i Wężykiem — zawodnikami krakowskiej „Gwardii" reprezentował naszą koszykówkę. Obecnie rozpoczął już systematyczny trening pod kierunkiem trenera Groyeckiego, przygotowują się pilnie do nadchodzących rozgrywek ligowych.
 +
 +
Po treningu prosimy Dąbrowskiego by zechciał podzielić się z czytelnikami „Echa Krakowskiego" swoimi wrażeniami i spostrzeżeniami z ostatni odbytej podróży do Chińskiej Republiki Ludowej.
 +
 +
Z Warszawy wylecieliśmy samolotem 13 lipca br.—mówi Dąbrowski Po drodze zatrzymaliśmy się w Moskwie, gdzie przeprowadziliśmy jeszcze kilka treningów i zwiedziliśmy miasto. W Pekinie byliśmy 18 lipca i tam rozegraliśmy pierwsze spot kania z Instytutem Wychowania Fizycznego i reprezentacją miast Oba spotkania zakończyły się naszym zwycięstwem w stosunku 72:56 i 72:47.
 +
 +
Następnie graliśmy w Szanghaj z reprezentacją robotniczą wygrywając 78:60 i z reprezentacją akademicką również wygrywając 70:30 3 sierpnia jesteśmy znowu w P kinie gdzie rozegraliśmy spotkanie z reprezentacją Armii zakończone naszym zwycięstwem w stosunku 72:68.
 +
 +
Na drugi dzień graliśmy jeszcze z reprezentacją Armii Północno Wschodniej zwyciężając 70:59.
 +
 +
6 i 7 sierpnia w Tien-Sinie graliśmy dwa mecze wygrywając 71:41|| i 63:35.
 +
 +
Spotkanie z reprezentacją Mukdenu przyniosło nam znowu zwycięstwo 112:73.
 +
 +
Występy swoje zakończyliśmy m czerń z reprezentacją Chińskiej Armii Ludowo -Wyzwoleńczej w Pekinie. Spotkanie to zakończyło s ciężko wywalczonym zwycięstwem drużyny polskiej 66:64.
 +
 +
Ogółem graliśmy 10 Spotkań, wy grywając Wszystkie — Który mecz najmilej pan wspomina i gdzie najwięcej zdobył pan punktów? — pytamy naszego czołowego reprezentanta.
 +
— Mnie osobiście najlepiej grał się w pierwszych trzech meczach Pekinie, Szanghaju i Tiensinie. W pierwszym meczu zdobyłem 22 pkt.
 +
w drugim 17, a w trzecim 18 pkt. Jeszcze nigdy nie grałem przed ta liczną publicznością.
 +
— Ponad i tysięcy osób znajdowało się na trybunach.
 +
— A co można powiedzieć o koszykarzach chińskich? — Mimo przegranych spotkań koszykarze chińscy zaprezentowali się bardzo dobrze. Koszykówka stoi tam naprawdę na wysokim poziomie i jest grą „narodową". Technikę mają opanowaną do perfekcji, poza tym posiadają niezwykłą zwinność, agresywność i szybkość — i nadrabiają oni swoje braki.
 +
 +
Wyjazd ten pogłębił jeszcze bardziej przyjaźń między sportowcami obu krajów. Spotkałem tam moich starych przyjaciół i znajomych jeszcze z Budapesztu i Berlina — Chen Wen-Pinga, a będąc w Pekinie odwiedziliśmy chorego obecnie Chuan Bo-Lina, znanego nam ze swoich występów w Polsce.
 +
— Z jakim przyjęciem spotkaliście się w czasie swego pobytu w Chinach? — zadaję ostatnie pytanie.
 +
— Przyjmowano i witano na wszędzie bardzo serdecznie, starając się na każdym kroku uprzyjemnić nam pobyt. Po każdym spotkaniu czy przyjęciu otrzymywaliśmy moc pamiątek i prezentów. W czasie tego miesięcznego pobytu zwiedziliśmy nie tylko zabytki sztuki i kultury chińskiej, lecz i bryki w Szanghaju i spółdzielnie produkcyjne na wsi. Mieliśmy możność podziwiać nowe zdobycze i osiągnięcia narodu chińskiego
== Źródło statystyk==
== Źródło statystyk==

Wersja z dnia 14:24, 21 mar 2019

Zdzisław Dąbrowski
Informacje o zawodniku
kraj Polska
pseudonim "Tata" Dąbrowski'''
urodzony 18.02.1930
zmarł 15.01.1983
pozycja Center
reprezentacja 39
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Punkty
1947/48 PLK Wisła Kraków 1 4
1948/49 PLK Wisła Kraków 10 81
1949/50 PLK Wisła Kraków 20 283
1950/51 PLK Wisła Kraków 14 299
1951/52 PLK Wisła Kraków 12 233
1952/53 PLK Wisła Kraków 4 24
1953/54 PLK Wisła Kraków 14 270
1954/55 PLK Wisła Kraków 13 198
1955/56 PLK Wisła Kraków 17 207
1956/57 PLK Wisła Kraków 12 165
1957/58 PLK Wisła Kraków 13 141
1958/59 PLK Wisła Kraków 12 40
Suma   142 1945
W rubryce Mecze/Punkty najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.
1956.10.05 Wisła Kraków - Slavia Bratysława 76:62
1956.10.05 Wisła Kraków - Slavia Bratysława 76:62

Zdzisław "Tata" Dąbrowski - (ur. 18 lutego 1930 roku, zmarł 15 stycznia 1983 roku) koszykarz Wisły w latach 1947-1959, barwy Białej Gwiazdy reprezentował w 142 meczach Polskiej Ligi Koszykówki.

Reprezentant Polski. W kadrze narodowej wystąpił 46 razy.

Ceniony sędzia, asystent trenera koszykarzy Wisły w latach 1969-1972.

Spis treści

Czesław Michalski wspomina Zdzisława Dąbrowskiego

Zdzisław Dąbrowski (1930-1983), koszykarz, wielokrotny reprezentant Polski, międzynarodowy trener piłki koszykowej, pracownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.

Urodził się 18 lutego 1930 roku w Mielcu. Do Krakowa przeprowadził się wraz z rodzicami w 1936 roku. Tu uczęszczał do szkoły powszechnej i gimnazjum. W latach 1950-1954 studiował w krakowskiej Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela wychowania fizycznego i tytuł trenera koszykówki II klasy. Stopień magistra wychowania fizycznego uzyskał w 1971 r. Już w okresie studiów pracował jako instruktor koszykówki w Gwardyjskim Towarzystwie Sportowym "Wisła" Kraków, a w latach 1954-1960 jako kierownik szkolenia. Od 1960 r. był trenerem koszykówki w GTS "Wisła" i SKS "Podgórze". W latach 1972-1980 pracował w Międzyuczelnianym Klubie Sportowym AZS Kraków na stanowisku kierownika Wydziału Sportowego. W 1974 r. został zatrudniony jako nauczyciel wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu przy Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, obejmując jednocześnie obowiązki trenera sekcji piłki koszykowej Klubu Uczelnianego AZS. Dał się tu poznać jako dobry dydaktyk i wychowawca młodzieży. Posiadał wybitne zdolności organizacyjne, czego dowodem były wzorowo współorganizowane przez niego Mistrzostwa Polski Wyższych Szkół Pedagogicznych w piłce ręcznej w 1975, 1977 i 1979 roku. Był także kierownikiem corocznych (od 1977 r.) obozów wakacyjnych "Młodzieżowych Organizatorów Sportu" w Wilkasach k/Giżycka. Błyskotliwą karierę sportową rozpoczął jeszcze w okresie gimnazjalnym.

W 1947 r. został zawodnikiem Sekcji Koszykówki GTS "Wisła". Jego wielki talent sportowy i wysoki poziom umiejętności sprawiły, że już w pierwszym roku swojej kariery zawodniczej powołany został do kadry narodowej koszykarzy. W reprezentacji Polski wystąpił 69 razy. Trzykrotnie reprezentował też barwy narodowe w Akademickich Mistrzostwach Świata. Jako zawodnik wykazywał się wyjątkowymi umiejętnościami strzeleckimi. W latach 1951-1953 zdobywał tytuły ligowego króla strzelców. Znaczny był jego udział w zdobyciu przez zespół GTS "Wisła" tytułów mistrza Polski (w koszykówce w 1954 roku). Z powodu trwałej kontuzji wcześnie zakończył karierę sportową i został trenerem drużyny juniorów GTS "Wisła", zdobywając z tym zespołem trzykrotnie tytuł Mistrza Polski i dwukrotnie wicemistrza kraju.

Swojej ulubionej dyscyplinie sportowej pozostał wierny do końca życia. Doskonała znajomość koszykówki sprawiła, że uzyskał wszelkie uprawnienia sędziowskie w koszykówce. Te wysokie kwalifikacje spowodowały, że sędziował setki spotkań krajowych w ekstraklasie i licznych turniejach międzynarodowych. Jako sędzia międzynarodowy prowadził 150 spotkań, w tym 30 o Puchar Europy. Obsługiwał też Mistrzostwa Europy juniorów w Jugosławii i Uniwersjadę w Moskwie oraz szereg innych. Za całokształt osiągnięć sportowych i szkoleniowo-organizacyjnych otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń, m.in. Tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu (1966), Medal 100-lecia Sportu Polskiego, Złotą Odznakę Polskiego Związku Koszykówki.

Zmarł nagle 15 stycznia 1983 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu w Bronowicach.

Autorem powyższego tekstu jest Czesław Michalski

Źródło: wsp.krakow.pl

Czytaj też:

Echo Krakowskie. 1951, nr 274 (18 X) nr 1826

DĄBROWSKI KONTUZJOWANY Czołowy zawodnik drużyny koszykowej mistrza Polski Gwardii — Dąbrowski uległ poważnej kontuzji ręki na nie dzielnym meczu CWKS — Gwardia w Warszawie. Odniesiona kontuzja spowodowała, że Dąbrowski będzie musiał po zostawać 2—3 tygodni pod opieką lekarską.

Echo Krakowskie. 1952, nr 223 (17 IX) nr 2119

‎‎
‎‎


Zdzisław Dąbrowski dzieli się wrażeniami z pobytu w Chinach

Największą popularnością wśród krakowskich miłośników „kosza" cieszy się wielokrotny reprezentant Polski Zdzisław Dąbrowski.

Niedawno powrócił on z Chin, gdzie wraz z Bętkowskim, Pacułą i Wężykiem — zawodnikami krakowskiej „Gwardii" reprezentował naszą koszykówkę. Obecnie rozpoczął już systematyczny trening pod kierunkiem trenera Groyeckiego, przygotowują się pilnie do nadchodzących rozgrywek ligowych.

Po treningu prosimy Dąbrowskiego by zechciał podzielić się z czytelnikami „Echa Krakowskiego" swoimi wrażeniami i spostrzeżeniami z ostatni odbytej podróży do Chińskiej Republiki Ludowej.

Z Warszawy wylecieliśmy samolotem 13 lipca br.—mówi Dąbrowski Po drodze zatrzymaliśmy się w Moskwie, gdzie przeprowadziliśmy jeszcze kilka treningów i zwiedziliśmy miasto. W Pekinie byliśmy 18 lipca i tam rozegraliśmy pierwsze spot kania z Instytutem Wychowania Fizycznego i reprezentacją miast Oba spotkania zakończyły się naszym zwycięstwem w stosunku 72:56 i 72:47.

Następnie graliśmy w Szanghaj z reprezentacją robotniczą wygrywając 78:60 i z reprezentacją akademicką również wygrywając 70:30 3 sierpnia jesteśmy znowu w P kinie gdzie rozegraliśmy spotkanie z reprezentacją Armii zakończone naszym zwycięstwem w stosunku 72:68.

Na drugi dzień graliśmy jeszcze z reprezentacją Armii Północno Wschodniej zwyciężając 70:59.

6 i 7 sierpnia w Tien-Sinie graliśmy dwa mecze wygrywając 71:41|| i 63:35.

Spotkanie z reprezentacją Mukdenu przyniosło nam znowu zwycięstwo 112:73.

Występy swoje zakończyliśmy m czerń z reprezentacją Chińskiej Armii Ludowo -Wyzwoleńczej w Pekinie. Spotkanie to zakończyło s ciężko wywalczonym zwycięstwem drużyny polskiej 66:64.

Ogółem graliśmy 10 Spotkań, wy grywając Wszystkie — Który mecz najmilej pan wspomina i gdzie najwięcej zdobył pan punktów? — pytamy naszego czołowego reprezentanta. — Mnie osobiście najlepiej grał się w pierwszych trzech meczach Pekinie, Szanghaju i Tiensinie. W pierwszym meczu zdobyłem 22 pkt. w drugim 17, a w trzecim 18 pkt. Jeszcze nigdy nie grałem przed ta liczną publicznością. — Ponad i tysięcy osób znajdowało się na trybunach. — A co można powiedzieć o koszykarzach chińskich? — Mimo przegranych spotkań koszykarze chińscy zaprezentowali się bardzo dobrze. Koszykówka stoi tam naprawdę na wysokim poziomie i jest grą „narodową". Technikę mają opanowaną do perfekcji, poza tym posiadają niezwykłą zwinność, agresywność i szybkość — i nadrabiają oni swoje braki.

Wyjazd ten pogłębił jeszcze bardziej przyjaźń między sportowcami obu krajów. Spotkałem tam moich starych przyjaciół i znajomych jeszcze z Budapesztu i Berlina — Chen Wen-Pinga, a będąc w Pekinie odwiedziliśmy chorego obecnie Chuan Bo-Lina, znanego nam ze swoich występów w Polsce. — Z jakim przyjęciem spotkaliście się w czasie swego pobytu w Chinach? — zadaję ostatnie pytanie. — Przyjmowano i witano na wszędzie bardzo serdecznie, starając się na każdym kroku uprzyjemnić nam pobyt. Po każdym spotkaniu czy przyjęciu otrzymywaliśmy moc pamiątek i prezentów. W czasie tego miesięcznego pobytu zwiedziliśmy nie tylko zabytki sztuki i kultury chińskiej, lecz i bryki w Szanghaju i spółdzielnie produkcyjne na wsi. Mieliśmy możność podziwiać nowe zdobycze i osiągnięcia narodu chińskiego

Źródło statystyk

Źródło statystyk:

Requiescat in pace

Grób Zdzisława Dąbrowskiego na Cmentarzu Pasternik, Bronowice

Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Zdzis%C5%82aw_D%C4%85browski"