1910.03.20 Wisła Kraków - Preussen Wrocław 7:1

„Klub sportowy z Wrocławia”: bramkarz: Sternberg; obrona: Brunitzer i Wroner; pomoc: Bonelt, Schlamme (kapitan) i Vielap; napad: Guth, Pehfke, Rohrmann, Koenig i Schnitzer.
„Wisła”: bramkarz: Brożek; obrona: Cepurski i Bujak; pomoc: Polluks, Stolarski i Szczerbiński; napad: Rutkowski, C. J., Luska, Weyssenhoff (kapitan) i Adamski.
W pierwszych trzech kwadransach walka była nierozstrzygnięta , jakkolwiek krakowianie górowali nad swymi przeciwnikami. – Wreszcie po trzech kwadransach „Wisła” zrobiła pierwszą bramkę wśród głośnych oklasków. Do zwycięstwa przyczynił się p. Luska, któremu po znakomitem scentrowaniu piłki przez skrzydłowych, udało się ją silnym rzutem wrzucić w bramkę (p. J.). – Po pauzie zrobiła „Wisła” jeszcze w krótkim czasie pięć bramek (pp. Stolarski, Weyssenhoff, Rutkowski, Polluks i C. J.). „Klub sportowy z Wrocławia” zdobył tylko jedną bramkę kwadrans przed zakończeniem grzy (p. Schalmme). Zwycięstwo „Wisły” nad „Klubem wrocławskim” przedstawia się więc w stosunku 7 : 1.
Przyczyną przegranej Wrocławiaków było słabe ich wyćwiczenie. Toż oni dopiero w czasie gry uczyli się od „Wiślan” chwytów, podawań, a nawet kopnięć. „Najlepszy” klub z Wrocławia grał w Krakowie jak jeden z najgorszych. Szybkością w biegu, celowem centrowaniem, użyciem lewej nogi i t. d. przewyższali nasi o całe niebo gości, z których jednak wyróżnili się pp.: Schalmme, Bohnelt i VIelap.