1919.10.05 Pogoń Lwów – Wisła Kraków 0:2

sportowej na boisku Pogoni. Początek matchu o godz. 4.

Zgoła odmienny obraz przedstawiała druga połowa zawodów. Pogoń opanowuje sytuacyę zupełnie i gniecie wprost przeciwnika przez całe trzy kwadranse, a walka toczy się ustawicznie na przedpolu bramkowem gości krakowskich. Krakowiacy i na to znaleźli radę: zamurowali po prostu dostęp do własnej bramki, ściągnąwszy w sukurs swojej i tak doskonałej obronie i pomocy nadto prawie cały atak, tak, że wszelkie strzelanie w bramkę stało się prawie niemożliwem. Brak szczęścia, jaki towarzyszył drużynie lwowskiej w pierwszej połowie przemienia się wprost w pecha, który nie opuszcza jej już do końca zawodów. Wszystkie wysiłki zdobycia bodaj jednego punktu rozbijają się o istny mur zgromadzonych pod własna bramką graczy Wisły, nieliczne zaś strzały chwytają pewne ręce doskonałego bramkarza Wisły, Szuberta. Co więcej: atak Wisły dostawszy się parę razy w drugiej połowie gry pod bramkę Pogoni, wyzyskuje zamieszanie tuż pod bramką i pakuje nagle drugi raz piłkę w siatkę Pogoni. I znów Pogoń powtarza swe rozpaczliwe wysiłki, wszystkie jednak pozostają bez rezultatu.

Wynik ostateczny przynosi Pogoni dotkliwą porażkę w stosunku 2:0. Na ogół match nie dał gry wzorowej, nie widzieliśmy ładnych kombinacyi, podziwiać chyba mogliśmy bajeczną obronę całej drużyny krakowskiej, która rzecz oczywista przeszkadzała Pogoni w rozwinięciu gry, jak należy. Bramkarz Wisły jest bez konkurencyi. W Pogoni atak grał ociężale (lewa strona), pomoc pracowała jak umiała, choć nie zawsze była na miejscu; bramkarz nowy ma ładną technikę i nic mu zarzucić niepodobna.

Zawody prowadził sędzia dr. Hibl nerwowo i niepewnie. Match wzbudził żywe zainteresowanie; trybuna i partery były wysprzedane do ostatniego miejsca. Podczas pauzy w grze wręczyła p. gen. Nowotnowa zdobyte nagrody zwycięzcom w pięcioboju lekkoatletycznym urządzonym zeszłej niedzieli. (s. m.).

Wisła grała z kilkoma graczami rezerwowymi, którzy jednak godnie zastąpili swych kolegów, w Pogoni natomiast gracze rezerwowi zawiedli zupełnie.

Musimy przyznać Wiśle, że grała zupełnie spokojnie w pierwszej połowie, w drugiej zaś całkiem planowo, zwłaszcza gdy chodziło o murowanie bramki, gdzie okazali się wprost mistrzami. W pierwszej połowie gra toczyła się części na polu Pogoni, w drugiej zaś Pogoń stale siedziała pod bramką Wisły, z powodu ciżby jednak nie mogła przyjść do strzału.

Gra toczyła się przez pierwszych dziesięć minut z pewną uwagą, gracze starali się nawzajem poznać. Wisła atakowała częściej, już w 15 mn. prawy łącznik strzelił pierwszego goala. Pogoń stara się zrewanżować, wskutek niedopisania pomocy a także dzięki świetnemu bramkarzowi Szubertowi, który przytomnie chwytał wszystkie piłki nie może nic uzyskać. Prócz tego dwa strzały Garbienia, które nie były do obronienia, godzą w słup.

W drugiej połowie Pogoń opanowuje sytuacjyę, przeprowadza piękne ataki, które jednak pozostają bez skutku z powodu niemożności strzelania. Wisła, widząc się zagrożoną, ściągnęła wszystkich graczy pod bramkę, tak iż bramka była dosłownie zamurowana. Wiśle natomiast udaje się jeszcze około 30 m przeprowadzić atak pod bramką, gdzie w zamieszaniu prawe skrzydło pakuje piłkę w siatkę. Ostatnich 15 m Pogoń siedzi pod bramką Wisły nie może jednak przyjść do strzały.

Sędziował p. Hibl.

We Lwowie rozegrała Wisła match z Pogonią. Zawody były interesujące i zakończyły się zwycięstwem Wisły w stosunku 2:0.

W Tarnowie odbyły się zawody footballowe między krakowskim klubem Podgórze a tamtejszym Samsonem z wynikiem 3:0 na korzyść klubu Podgórze.

O przebiegu zawodów dowiadujemy się z pism lwowskich. Otóż sprawozdawca jednego z najbardziej interesujących się sportem dzienników, przyczyn klęski faworytów Lwowa dopatruje się... w doskonalej obronie Wisły. Z treści tego sprawozdania wynika, że Pogoń niewątpliwie odniosławby zwycięstwo, gdyby Wisła w chwilach niebezpieczeństwa nie gromadziła pod swą bramką wszystkich graczy wskutek czego napastnicy Pogoni nie mogli w tej ciżbie przyjść do słowa i uzyskać jakikolwiek punkt.

Z okazyi tych zawodów musimy zarządowi Pogoni zwrócić ponownie uwagę na niewłaściwy sposób reklamowania przybywających do Lwowa drużyn w prasie lwowskiej. Wisła stwierdzamy nie przyjechała na match w składzie silniejszym, niż grała z Cracovią lecz dużo słabszym. A tego rodzaju wprowadzanie w błąd publiczności lwowskiej narazi niewątpliwie Pogoń na utratę tej sympatyi, jaką się obecnie cieszy.