1922.07.16 Wisła Kraków - Czarni Lwów 4:3
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 4:3 (1:1) | Czarni Lwów | 
| ||||||
| widzów: | ||||||||||
| sędzia: Fiedler z Krakowa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| Rogi: 4:2 | ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
16.07. b. Wisły. Wisła-Czarni 4:3 (1:1). Wiśniewski - Bujak, Kaczor - Wójcik, Stolarski, Gieras - Adamek, Szpurna, Reyman, Reyman II, Marcinkowski. Gole. Reyman 3 (71, 77 i 87’), Reyman II 15’. Fiedler. Rogi: 4:2.
Na podstawie: Sport lwowski nr 19; Tygodnik sportowy nr 66; Wiadomości sportowe nr 19.
Otoczka tego pojedynku nie była zbyt korzystna dla Wisły, gdyż nie dość że grała osłabiona brakiem kilku podstawowych graczy to do tego grząskie po meczu boisko utrudniało grę jej wysokim i masywnym zawodnikom. Spore zmiany w składzie Wisły odbiły się na jakości gry Czerwonych (szczególnie w obronie i pomocy). Dzięki jednak skuteczności ataku prowadzonego przez Reymanów udało się ten mecz wygrać. Mecz z początku wyrównany stał pod znakiem obustronnych ataków. Zbyt częsta gra faul Czarnych daje Wiśle sporo rzutów wolnych. Po jednym z nich Reyman II. w zamieszaniu podbramkowym w 15' strzela gola. Wyrównanie padło w 28’ gry. Po 19 (24) minutach gry w drugiej połowie Czarni prowadzili już 3:1 i nic nie wskazywało na wygraną Wisły. Ta jednak rzuciła się do ataków i osiągnęła zdecydowaną przewagę. Jej efektem były 3 kolejno strzelone bramki przez Reymana w: 26' kiedy to silnie strzelił, a piłka po głowie obrońcy wpadła do siatki; 32’ w zamieszaniu powstałym "pod bramką Czarnych”; i 42’.
Przegląd Sportowy, nr 29/1922 str. 10:
16 lipca, Wisła - Czarni (Lwów) 4:3 (1:1).
Wisła wystąpiła bez Śliwy, Danza i Kowalskiego, Czarni z jednym rezerwowym.
Opis meczu
Gra do pauzy otwarta. W 10 min. Wisła uzyskuje pierwszą bramkę, Czarni zrazu nie mogą się przyzwyczaić do mokrego boiska i po pewnym czasie grają więcej środkową trójką napadu przy pomocy środkowego pomocnika, który zasila ich dobremi piłkami. Gra staje się przez to ładniejszą a ataki ich groźniejszemi. W 20 minucie uzyskuje prawy łącznik Czarnych wyrównującego goala. Po tej bramce obie strony koncentrują swe siły, ale żadna z nich nie może osiągnąć punktu.
Po pauzie gra Czarnych przybiera na sile. Szereg ataków przeprowadzonych przez nich zagraża często bramce Wisły. W 8 min. uzyskuje prawy łącznik Czarnych bramkę. Po tej bramce Wisła zrywa się i przychodzi z chwilowej apatji do ofenzywy, trwającej 10 min., jednakowoż obrońcy Czarnych odpierają skutecznie ataki Wisły. W 20 min z winy obrony Wisły dalsza bramka. Czarni prowadzą 3:1. Wisła doceniwszy teraz przeciwnika swego, mobilizuje swe siły. Wysiłki ich nie pozostają bez skutku w 26 min. bowiem uzyskuje Reyman bramkę dla swych przy pomocy obrońcy Czarnych, który odbiwszy piłkę głową, wpakował ją do bramki. W 32 min. dyktuje sędzia rzut wolny, za wybieg bramkarza poza pole karne, z którego Wisła uzyskuje 3 bramkę. Wreszcie w 43 min. uzyskuje Reyman zwycięską bramkę dla swych barw.
Rogów 4:2 dla Wisły. Sędzia p. Fideler b. dobry.
