1924.04.13 ŁKS Łódź - Wisła Kraków 0:3

Z Historia Wisły

1924.04.13, Mecz towarzyski, Łódź,

Grafika:ŁKS Łódź herb3.gif	ŁKS Łódź	0:3 (0:1)	Wisła Kraków
	widzów: 3.000
	sędzia: Zygmunt Hanke z Łodzi
Bramki 0:1 0:2 0:3 35' Henryk Reyman 50' Henryk Reyman 85' Henryk Reyman
ŁKS Łódź Wisła Kraków 2-3-5 Mieczysław Wiśniewski Kazimierz Kaczor Stanisław Stopa Stefan Wójcik Władysław Krupa Marian Majcherczyk Józef Adamek Stefan Reyman Henryk Reyman Władysław Kowalski Mieczysław Balcer trener: brak
{{{statystyki}}}

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Tym razem gospodarze mieli wg graczy Wisły zadbać o „odpowiednią” obsadę sędziowską i wziąć rewanż za ubiegłoroczny pojedynek w Krakowie. Świadczyć o tym miało usunięcie z boiska Adamka za "zwracanie uwagi arbitrowi". Chwilę potem sędzia chciał usunąć z boiska Wójcika: "Kapitan drużyny Reyman zaczyna głośno (tak głośno nie prosi się p. Reyman) prosić o kompromis. Sędzia ustępuje". Jak potem napisano „boisko zamienia się w targowisko. Sędzia jest sprzedającym. Wisła (horribile dictu) kupującym i targującym się. Czyż to ma być objawem kultury sportowej Aten polskich?". Tym samym wymiar sportowy widowiska zszedł na dalszy plan. Niesłusznie gdyż był to dobry mecz, który udowodnił, że "Kraków nadal dzierży hegemonię w piłkarstwie", a Wisła "jest nadal extraklasą piłkarską". Zwyciężyła "pracowitością i dokładnością w grze faktycznie. Formalnie zwyciężył... Reyman I. goalgetter Wisły i strzelec dnia. Jego zdolność strzelania jest godną podkreślenia, a że posiada dobrą orientację i jeszcze lepszy strzał, więc gra też bardzo skutecznie". ŁKS wyraźnie ustępował Wiśle tak "pod względem biegów, startu do piłki i zgrania".. "Wszystkie 3 punkty zdobył dla Wisły Reyman I 2 ostatnie bramki, jedna strzelona w prawy, druga w lewy róg, dały świadectwo o tym niepospolitym strzelcu”.

ŁKS imponował ambicją, ale wyraźnie ustępował kulturą gry Wiśle. Początek meczu toczy się przy lekkiej przewadze Wisły. Potem gra się wyrównuje. Sytuacji strzeleckich nie ma zbyt wiele, aż do 35', kiedy to przeciętny atak Wisły..." kończy się brzydkim golem" Reymana. Gra momentalnie się ożywia. W II. połowie "Wisła ma przewagę i z każdej pozycji oddaje strzał na bramkę gospodarzy". Na efekty nie trzeba było długo czekać: Reyman jeszcze dwukrotnie pokonuje bramkarza gospodarzy, kończąc zabawę w 85’ kiedy to "oddaje z poza pola karnego bombę, był to najpiękniejszy strzał dnia i niedzieli sportowej, najładniejsza bramka". Sędzia psuł nieco grę nie panując nad emocjami piłkarzy i wykluczając z boiska Adamka. Na podstawie: Sport ilustrowany nr 10; rzegląd Sportowy nr 14/15; Tygodnik Sportowy nr 16.