1931.09.27 Lechia Lwów - Wisła Kraków 2:0
Z Historia Wisły
| Lechia Lwów | 2:0 (1:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 2.000-2.500 | ||||||||||
| sędzia: Stronczek ze Śląska | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Raz Dwa Trzy
Niespodziewane, ale zasłużone zwycięstwo. Wynik z outsiderem zadecydował, jak można sądzić, o przegraniu przez Wisłę mistrzostwa. Chyba najsłabszy mecz Wisły w sezonie. Ambicja Lwowian wystarczyła. Poziom meczu dość słaby, choć tempo żywe i gra równorzędna. Krótkie i wąskie boisko na pewno nie sprzyjało Wiśle. W II. połowie ostra gra z obu stron. "W tym okresie wyróżnił się Reyman, który pracuje z wielką ofiarnością, dążąc do wyrównania. Wszystkie wysiłki jednak są bezskuteczne, co powoduje załamanie się psychiczne w szeregach Wisły". Nerwowe i chaotyczne ataki Wisły przy silnej ulewie. 2. gol padł bezpośrednio z rogu w 43'. 2000 kibiców. Na podstawie: Raz, Dwa, Trzy nr 24.
Przegląd Sportowy numer 78/1931 strona 2:
LWÓW, 27.9. (Tel. wł.)
Lechja: Zborowski; Pająk, Oracz; Mielnicki, Wasiewicz, Dmytrow; Szusterszyc, Kruk, Czudżak, Rusiecki, Małecki.
Wisła: Koźmin; Pychowski, Kotlarczyk I, Bajorek; Czulak, Kisieliński, Reyman, Lubowiecki, Balcer.
Do największych niespodzianek tegorocznych rozgrywek ligowych należy bezsprzecznie dwukrotna przegrana eksmistrza z Lechją, znaczna bowiem zachodzi różnica między klasą Wisły, a jej zwycięskim przeciwnikiem. Dużo jeszcze wody upłynie zanim młodzi gracze Lechji nabiorą tej rutyny, jaką rozporządza Wisła. Niemniej jednak ulegli goście i to poraz wtóry przeciwnikowi, którego przegrana zdawała się być z góry przesądzona.
Prawdę powiedziawszy Wiśle nic nie szło. Zdawało się czasami, że piłka formalnie nie chce wejść do siatki, a kiedy napór Wisły rósł z minuty na minutę, kiedy zdawało się, iż wyrównujące bramki padną lada moment, w grę wdały się inne czynniki, a mianowicie deszcz, a potem śnieg, który okazał się najlepszym sprzymierzeńcem gospodarzy, łamiąc zupełnie gości.
Wisła przechodzi obecnie kryzys, taki, jaki przechodziła w poprzednim roku Pogoń, a w tym roku Cracovia i Polonja. Kryzys ten jest dla biało czerwonych o tyle boleśniejszy, iż przyszedł w chwili jak najmniej odpowiedniej gdy o każdy punkt toczy się zażarta walka na finiszu.
Przechodząc do oceny wczorajszego meczy stwierdzić należy, że przez cały czas zawodów goście przeważali. W pierwszej połowie Lechja od czasu do czasu zagrażała niebezpiecznie bramce Wisły, natomiast w drugiej połowie wypady jej były znacznie rzadsze. Wielkim handicapem Lechji było krótkie boisko 40-go pułku, na którym goście nie mogli użyć swoich lotnych skrzydeł. Zwłaszcza Balcer czuł się na swojej pozycji nieswojo, mimo iż był często zatrudniany. Czulak ustępował wiele swojemu koledze z lewej strony. Najlepszym w napadzie był Kisieliński, lecz prześladował go pech. Reyman powolny. Pomoc Wisły grała nadspodziewanie słabo, zwłaszcza słabi byli boczni pomocnicy. Nawet Kotlarczyk miał sporo słabych momentów. Natomiast obrona nie popełniła żadnych błędów. Koźmin w bramce był stosunkowo niewiele zatrudniony. Pierwsza bramka była nie do obrony, druga zaś padła z bezpośredniego rzutu rożnego.
Lechja grała bardzo ambitnie, zwłaszcza pomoc i obrona. Oracz wygrywał wiele pojedynków. Pająk imponował swoim dalekim wykopem. Dmytrow na prawej pomocy dał radę Balcerowi. Wasiewicz i Mielnicki wywiązali się nieźle z zadania, w napadzie mądrze grał Czudżak. Kruk był słabszy od Rusieckiego. Ze skrzydeł Szusterszyc był odważniejszy.
Opis meczu
Gra rozpoczęła się niebezpiecznym atakiem Wisły, która miała przewagę do 15-ej minuty. Kilka wypadków broni Pychowski. W 27-ej min. z centry Szusterszyca uzyskuje Czudżak pierwszą bramkę volejem. W drugiej połowie znaczna przewaga gości, która rośnie z minuty na minutę. Szereg strzałów broni Zborowski. Lechja cofa się do pomocy skrzydłowych i gra wyłącznie w defensywie. W 38-ej min. zaczął padać deszcz. Napór Wisły słabnie. W 40-ej minucie Koźmin zawinia rzut rożny. Małecki uzyskuje z rzutu wolnego bezpośrednią bramkę. Sędziował p. Strączek. Widzów 2000.
Pogoń-Cracovia 1:1, Warta-Polonia 2:0, ŁKS -Garbarnia 1:0 i tylko to sprawia, że Wisła nie traci jeszcze szans na mistrza. Nadal 5 drużyn ma szanse na wygranie ligi. Tabela: Garbarnia 17-22, Wisła 18-22, Warta 16-21, Pogoń 17-22, Legia 17-21.
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1931, nr 269 (29 IX)
Sensacyjne wyniki rozgrywek ligowych.
Kraków, 28 września.
Wczorajsza niedziela należała do niezwykle doniosłych, jeśli idzie o ukształtowanie się tabeli ligowej. Zmiany, jakie zaszły obecnie, wprowadziły jednak ogromne zagmatwanie; tak bowiem na górze, jak i na dole sytuacja jest całkiem niewyjaśnioną i oczekiwać teraz należy walki, walki niezmiernie ciężkiej i obfitującej w szereg wielu jeszcze emocyj, którym oby nie towarzyszyły tylko niesportowe pociągnięcia i niezałatwiane natychmiast w odpowiednim czasie protesty.
Do sensacyjnych wyników należy bezsprzecznie porażka Wisły w spotkaniu z Lechja, która jest już dla tej eksmistrzowskiej drużyny wprost kompromitującą. Porażka ta pozbawiła już Wisłę szans na zdobycie mistrzostwa Polski. Pogorszyły się też wyraźnie na skutek porażki z ŁKS i szanse Garbarni, podczas gdy Warta stół najlepiej, nieźle i Pogoń i Legja Skomplikowanie przedstawia się teraz sytuacja na dole, gdzie losy skazanej pierwotnie „na zagładę” Lechji nie są bynajmniej przesądzone, Obok bowiem Lechji tak Czarni, jak i szczegół nie Warszawianka są obecnie bardzo poważnie zagrożone i dziś trudno przewidzieć jeszcze, która z tych drużyn spadnie do kl. A.
Lechia-Wisła 2:0
Lwów, 27 września (K). Wisła: Koźmin, Pychowski, Kotlarczyk II, Bajorek, Kotlarczyk I, Makowski, Czulak, Kisieliński, Reyman, Lubowiecki Balcer.
Lechja: Zborowski. Gracz, Pająk, Dmytrów, Wasiewicz, Bielecki, Małecki, Rusiecki, Czudzak, Kruk, Szusterski.
Wisła straciła wczoraj na boisku Lechji dwa punkty, które niewątpliwie przekreślą tegoroczne jej aspiracje mistrzowskie. Zwycięstwo uzyskane przez Lechję było w pełni zasłużone, miejscowi bowiem wykorzystali wszystkie atuty, wynikające z gry na własnem, zresztą bardzo małem boisku, do którego Wiśle trudno było się przyzwyczaić. Grę Lechji cechowała ponadto nie przeciętna ambicja i szybkość, czego w szeregach czerwonych niepodobna było się dopatrzyć. Również na śliskiem miejscami boisku daleko le piej poruszała się Lechja.
Gra prowadzona była ze znacznem zacięciem po stronie Lechji, która miała swój najlepszy dzień w sezonie. Szczególnie w pierwszej połowie atak Lechji stwarzał mnóstwo sytuacyj podbramkowych, z których w 27-ej minucie Czudziak główką uzyskuje „prowadzenie”. Wisła miała w tym okresie jak i po przerwie szereg dogodnych pozycyj, obok słabej gry jednak prześladował ją i pech strzałowy. M in. Balcer kilkakrotnie prze strzelił z odległości 2—3-ch kroków.
W drugiej połowie Lechja umiejętnie dąży do utrzymania wyniku, skutecznie przeciwstawiając się akcji Wisły, sama sporadycznie tylko przechodząc do ataku. W jednej z takich nielicznych akcyj pod koniec drugiej połowy uzyskuje Małecki drugą bramkę, co ostatecznie decyduje o klęsce Wisły. W drużynie czerwonych najlepiej wypadła gra obrony i Makowski w pomocy. W napadzie najlepszy stosunkowo był Czulak, pod czas gdy reszta zawiodła w zupełności. Sędziował p. Stronczak, widzów 2500.
